Waarom The Witch de beste film van Robert Eggers is (en 5 redenen waarom The Lighthouse nog beter is)

Filmmaker Robert Eggers stelde zich voor als een van de meest veelbelovende filmmakers met zijn verbluffende en onvergetelijke speelfilmdebuut, De heks. Het vertelt het verhaal van een puriteinse familie in het 17e New England die het doelwit wordt van boze geesten.

Eggers vervolgde zijn verbluffende debuut met een andere al even geprezen horrorfilm, De vuurtoren. Dit historische stuk speelt zich af op een afgelegen eiland, waar twee vuurtorenwachters de elementen en elkaar bevechten terwijl hun gezond verstand ontrafelt. Hoewel beide films briljante films zijn, welke is dan de beste film van Eggers tot nu toe?

10 De heks: de hoofdrolspeler

De heks volgt een diepgelovige familie die uit hun gemeenschap wordt verbannen en zich in een nieuw land vestigt. Het is echter echt het verhaal van de oudste dochter van het gezin, Thomasin. Ze zorgt voor een sympathieke, sterke en complexe hoofdpersoon die het publiek meeneemt door het verhaal.

Er moet veel krediet worden gegeven aan Anya Taylor-Joy voor haar opmerkelijke prestatie. Het kijken naar de transformatie van Thomasin terwijl ze wrokkig wordt over haar leven en wordt vervolgd door de overtuigingen van haar familie, is wat het publiek verslaafd houdt aan het verhaal.

9 De vuurtoren: de tweehandige

Terwijl De heks is een vrij kleine cast, De vuurtoren overtreft het met slechts twee sprekende delen in de hele film. Robert Pattinson en Willem Dafoe speel de twee vuurtorenwachters, met Pattinson als de jonge nieuwe rekruut en Dafoe als de doorgewinterde veteraan.

Het is zo zeldzaam om een ​​film te zien die eigenlijk slechts twee acteurs zijn die van elkaar afkaatsen. Hoewel hun speelstijlen heel verschillend zijn, zijn Pattinson en Dafoe uitstekend samen en vormen ze een van de meest interessante en vermakelijke teams op het scherm in de recente geschiedenis.

8 De heks: de horror

Beide Eggers-films worden geclassificeerd als horror, maar ze zijn heel anders dan het gebruikelijke genre-aanbod van reguliere horrorfilms. Geen van beide vertrouwt op gore of jump scares, met De heks een sfeervolle horrorfilm zijn en De vuurtoren een bizar psychologisch horrorverhaal zijn.

Van de twee, De heks is het meest effectief in zijn horrorelementen. Zonder meedogenloos angstaanjagend te zijn, behoudt de film overal een griezelige toon, waardoor het publiek het gevoel krijgt dat er een dreiging over alles opdoemt.

7 De vuurtoren: de komedie

Terwijl De heks is heel streng en serieus, De vuurtoren bewijst dat Eggers ook een talent voor komedie heeft. De film gaat nooit over in een complete horrorkomedie, maar er zijn enkele echte lachwekkende momenten.

Het is een beetje verrassend hoeveel Eggers bereid is om de dwaasheden te omarmen met de eerste paar minuten van de film gevuld met meer scheten dan dialoog. Er is ook een hilarische uitwisseling tussen Pattinson en Dafoe over diens talent voor het koken van kreeft.

6 De heks: de taal

Eggers lijkt een echte voorstander te zijn van het authentiek vastleggen van een bepaalde periode in zijn films. Een groot deel hiervan zit in de manier waarop hij de dialoog schrijft, die grotendeels is geïnspireerd op het schrijven uit die tijd.

Hoewel sommige doelgroepen het moeilijk kunnen vinden om te begrijpen wat er in deze films wordt gezegd, voegt het een heel interessante smaak toe. Dit geldt vooral in De heks, waar de vroege New England-manier van spreken alleen maar bijdraagt ​​aan de sfeer van het verhaal.

5 De vuurtoren: de look

Eggers heeft oog voor het maken van interessante en gewaagde films die opvallen tussen de rest. Hoewel deze keuzes misschien buiten de mainstream vallen, helpen ze om een ​​onvergetelijke kijkervaring te creëren.

De vuurtoren is een van de meest uniek uitziende films in de recente herinnering. Door het grillige zwart-wit uiterlijk voelt het alsof een verloren film decennia later is gevonden, terwijl de bijna vierkante afmetingen van het formaat het een claustrofobisch gevoel geven.

4 De heks: de spanning

Beide films houden de aandacht van het publiek vast door situaties te presenteren die in de loop van de tijd steeds gespannener worden. Dit gebeurt het meest effectief in De heks, waar het heel snel mis gaat en dan wordt het publiek gegrepen door hoe veel erger het wordt.

Er is niet alleen de bovennatuurlijke dreiging die op het gezin gericht is, maar ook de dreiging binnen het gezin. Hun geïsoleerde leven, hun verminderde voedselvoorziening en het groeiende wantrouwen onder hen bouwden zich op tot een kookpunt.

3 The Lighthouse: The Mind Trip

De vuurtoren houdt zich niet zozeer bezig met het op het puntje van hun stoel houden van het publiek, maar meer met het in vraag stellen van alles wat ze zien. Naarmate de omstandigheden op het eiland slechter worden en de relatie tussen de twee mannen intenser wordt, de vraag wordt gesteld of een van hen gek wordt of dat men hem laat geloven dat hij gek wordt.

Net als je denkt te weten aan welke kant de film is gevallen, roept iets anders meer twijfel op. Het laat je hoofd tollen terwijl je ernaar kijkt en zorgt ervoor dat de film nog lang in je hoofd blijft hangen.

2 De heks: het einde

Net als de rest van de film, De vuurtoren's einde geeft geen gemakkelijke antwoorden. Veel van de vragen blijven onbeantwoord en het is niet helemaal duidelijk wat er uiteindelijk is gebeurd. Het is een effectief einde, maar niet zo bevredigend als De heks's conclusie.

Nu haar hele familie dood is, spreekt Thomasin met de familiegeit, Black Phillip, van wie ze vermoedden dat hij een agent van de duivel was. Opmerkelijk is dat de geit terugspreekt om te horen voordat hij haar het bos in leidt, waar ze meedoet een ceremonie van heksen en zweeft in de nachtelijke hemel in een angstaanjagend beeld.

1 De vuurtoren: de mythologie

Het is duidelijk dat Eggers veel verschillende inspiraties heeft voor zijn unieke verhalen. Maar het is de combinatie van inspiraties en referenties in De vuurtoren dat op zo'n vermakelijke manier samenkomt.

De film versmelt wonderwel oude zeevarende legendes met die uit de Griekse mythologie. Hoewel dit misschien niet voor alle kijkers duidelijk is wanneer ze de film voor het eerst zien, maakt het het des te leuker om de film daarna te verkennen en alle stukjes in elkaar te zien.

VolgendeTop 10 Scooby-Doo-films, gerangschikt volgens IMDb

Over de auteur