10 griezelige horrorfilms geïnspireerd door waargebeurde verhalen

Of je nu op zoek bent naar geesten, geesten of bloed, er is waarschijnlijk een horrorfilm die bij je past. Maar de engste films zijn altijd die films die erop lijken kon gebeuren. Het Blair Witch-project en Paranormale activiteit waren des te angstaanjagender omdat ze door het filmen in de vorm van gevonden beelden echt leken. In feite is de Paranormale activiteit serie was zo succesvol dat de zesde aflevering, Paranormale activiteit: de spookdimensie, zal eind oktober in de bioscoop verschijnen.

Hoewel de horrorfilms met gevonden beelden het gevoel kunnen geven dat de gebeurtenissen op het scherm echt hebben plaatsgevonden, is er een heel genre van enge films die beweren echt te zijn. In tegenstelling tot de found footage-films, zouden deze 'gebaseerd op een waargebeurd verhaal'-films echte ervaringen als inspiratiebron gebruiken, waardoor de gebeurtenissen in de film des te angstaanjagender worden. Dus met Halloween om de hoek, hier zijn 10 griezelige horrorfilms geïnspireerd op een waargebeurd verhaal om je te helpen het enge filmseizoen in te luiden.

10 De Amityville-verschrikking (1979)

De originele 1979 De Amityville-horror, met in de hoofdrollen James Brolin en Margot Kidder, is de klassieke horrorfilm over het spookhuis, die in 2005 een niet-zo-klassieke remake kreeg. De film is eigenlijk gebaseerd op een boek uit 1976 met de titel De Amityville Horror: een waargebeurd verhaal, die beweerde het waargebeurde verhaal te vertellen van de 28 dagen van George en Kathy Lutz in een zogenaamd spookhuis. Volgens hen keerde hun grote droomhuis aan de kust van Long Island zich tegen hen niet al te lang na de verhuisdag, toen demonische krachten hun familie begonnen te terroriseren.

Het is waar dat, iets meer dan een jaar voordat de Lutzes het huis op 112 Ocean Avenue betraden, Ronald DeFeo Jr. zijn hele familie - zes mensen in totaal - in het huis doodschoot. De Lutzes kochten het huis met meubels van de DeFeo en lieten een priester komen om het huis te zegenen voordat ze erin trokken.

Maar daar wordt het verhaal een beetje troebel. Er zijn aanwijzingen dat de Lutzen begonnen rond te kijken voor een publicatiedeal terwijl ze nog in huis waren en probeerden publiciteit te krijgen voor het spookachtige zodra een boek op handen was. Met name paranormale onderzoekers Lorraine en Ed Warren, die ook de onderzoekers waren achter verschillende andere "waargebeurde" beklijvende films, beweerden dat het huis werd geplaagd door kwaadaardige geesten. Velen hebben gesuggereerd dat het allemaal oplichterij was, en interessant genoeg heeft niemand die op 112 Ocean Avenue heeft gewoond sinds de Lutzes vreemde gebeurtenissen gemeld.

Een nieuwe film in de franchise, Amityville: The Awakening, zal volgend jaar in de bioscoop verschijnen.

9 The Haunting in Connecticut

Nog een spookhuisfilm, The Haunting in Connecticut gaat over een ander gezin dat de geschiedenis van hun huis niet heeft gecontroleerd voordat ze verhuisden: de Campbells verhuizen naar een huis dat diende voorheen als een uitvaartcentrum, waar de zoon van de eigenaar diende als een demonische boodschapper en een toegangspoort tot spiritualiteit bood entiteiten. Het verhaal is vermoedelijk gebaseerd op de ervaring van de familie Snedeker, die ook samenwerkte met paranormale onderzoekers Lorraine en Ed Warren. Horrorschrijver Ray Garton werd ingehuurd om het verhaal van zijn boek uit 1992 te documenteren. In een donkere plaats: het verhaal van een waar spook, die de basis voor de film werd.

Maar in daaropvolgende interviews beweerde Garton dat hij enkele details verzonnen. Hoewel de Snedekers en de Warrens hebben volgehouden dat het huis echt spookte, is er duidelijk geen bewijs dat er iets bovennatuurlijks is gebeurd tijdens het tweejarige verblijf van het gezin in het huis. Geen enkele andere familie die in het huis heeft gewoond, heeft spookverhalen naar voren gebracht.

8 De uitdrijving van Emily Rose (2005)

De uitdrijving van Emily Rose volgt een advocaat die de zaak op zich neemt van een priester die wordt beschuldigd van moord nadat hij een exorcisme op Emily Rose (Jennifer Carpenter) heeft uitgevoerd en zij sterft. Het verhaal speelt zich meestal af in een rechtszaal, waarbij Emily Rose's bezit wordt verteld door middel van getuigenissen in de rechtszaal en flashbacks. Maar het bezit en het daaropvolgende proces is eigenlijk een fictieve versie van het bezit van een Duitse vrouw genaamd Anneliese Michel.

In de jaren zeventig werd aangenomen dat ze bezeten was door zes of meer demonen. Michel begon op 16-jarige leeftijd te trillen en het onvermogen om haar lichaam onder controle te krijgen. Toen ze 21 was, zochten haar ouders pastors om een ​​exorcisme uit te voeren. Twee jaar later gaf de kerk eindelijk toestemming voor de uitdrijving en op 23-jarige leeftijd stierf Michel aan ondervoeding en uitdroging. Aanklagers beschuldigden de ouders van Michel en de twee priesters die de uitdrijving uitvoerden van dood door nalatigheid.

De zaak heeft ook twee andere films geïnspireerd, het Duitse drama Requim en Anneliese: The Exorcist Tapes.

7 De Texas Chain Saw Massacre (1974)

Een van de eerste grote slasher-films, uit 1974 Texas Chainsaw Massacre volgt een groep tieners die terechtkomen op een boerderij van een familie van kannibalen. Leatherface (Gunnar Hansen) kwelt de tieners, af en toe met een kettingzaag, terwijl hij ze één voor één probeert weg te werken. De populaire franchise heeft vier sequels, een remake en een prequel voortgebracht. De nieuwste in de franchise, Ledergezicht, zal volgend jaar worden uitgebracht, en het zal de tienerjaren volgen van Jackson Sawyer - de jongen die op een dag de huiddragende seriemoordenaar wordt die we allemaal kennen en, uh... Liefde?

Toen het in 1974 uitkwam, werd het op de markt gebracht als een 'waargebeurd verhaal', ondanks het feit dat Leatherface niet echt bestond en een reeks moorden pleegde in Texas. Maar hoewel het misschien niet gebaseerd is op een waargebeurd verhaal, is het geïnspireerd door de echte seriemoordenaar Ed Gein, die een "vrouwenpak" maakte van huiden van opgegraven vrouwelijke lijken en minstens twee vermoordde Dames. Hij diende op dezelfde manier als de inspiratie voor Norman Bates in psychose en Buffalo Bill in De stilte van de lammeren.

6 Het buurmeisje (2007)

Gebaseerd op Jack Ketchum's gelijknamige roman uit 1989, Het buurmeisje volgt twee jonge meisjes die na de dood van hun ouders in het huis van hun tante moeten intrekken. Helaas is de tante (Blanche Baker) een sadistische psychopaat en lijken de buurtjongens tevreden dat beide meisjes gemarteld en seksueel misbruikt worden. Het is een film die zo verontrustend is dat je hem niet uit je hoofd kunt krijgen, laat staan ​​dat je gelooft dat het echt zou kunnen zijn.

Maar het is eigenlijk de fictieve versie van de marteling en dood van een tiener uit Indiana genaamd Sylvia Likens in 1965. Zij en haar zus waren onder de hoede van familievriend Gertrude Baniszewski, die al snel haar financiële problemen op Likens begon af te rekenen. Haar kinderen en verschillende andere buurtkinderen zouden Likens slaan, haar vastbinden, haar dwangvoeding geven en haar seksueel misbruiken. Nadat ze in de kelder was vastgebonden, stierf ze op zestienjarige leeftijd aan shock, ondervoeding en een hersenbloeding.

5 Naleving (2012)

Nakomingis het verhaal van een fastfoodmedewerker die wordt onderworpen aan seksuele vernedering en psychologisch misbruik door toedoen van een grappenmaker, die zich voordoet als een politieagent en belt Sandra (Ann Dowd), de restaurantmanager, om te klagen dat Becky (Dreama Walker), een werknemer, heeft gestolen van een klant. De film is misschien meer een thriller dan een horrorfilm, maar zodra Sandra de bevelen van de vreemdeling begint op te nemen, begint het met een vernederende stripzoektocht en wordt het vanaf dat moment erger. Het resulterende verhaal, een waarschuwing tegen het blindelings volgen van autoriteit, is ronduit huiveringwekkend. Wat de film mist aan bloed en plotselinge angsten, maakt het goed met emotionele trauma's en afschuw over hoe ver sommige mensen zullen gaan om conflicten te vermijden.

Terwijl je ernaar kijkt, is het onmogelijk om te denken dat iemand zo naïef zou kunnen zijn, maar de film is eigenlijk geïnspireerd op een echt incident dat plaatsvond in een McDonald's in 2004. Een grappenmaker begon verschillende landelijke locaties in meer dan 30 staten te bellen, deed zich voor als een officier en vroeg managers om striponderzoeken uit te voeren op vrouwelijke werknemers. Tijdens een dergelijk gesprek hield de manager van een New Hampshire McDonald's de 18-jarige Louise Ogborn meer dan drie uur vast. Gedurende die tijd werd ze uitgekleed, gedwongen om te dansen en kreeg ze de opdracht om verschillende grove handelingen uit te voeren door de grappenmaker, die allemaal werden vastgelegd op bewakingscamera's.

4 De vreemdelingen (2008)

Een film over wat er gebeurt als je romantische reis misgaat, De vreemdelingen volgt een jong stel dat wordt geterroriseerd door drie gemaskerde vreemden tijdens een verblijf op een afgelegen toevluchtsoord. De onbekende aanvallers vernietigen alle ontsnappingsmiddelen en externe communicatie vóór de gewelddadige invasie, waardoor het paar in het huis wordt gevangen. Het is een eenvoudig uitgangspunt dat iedereen kan overkomen, dus het is logisch dat de trailer beweerde dat het was geïnspireerd door ware gebeurtenissen.

Echter, de productienotities: voor de film brengt de bewering enigszins in diskrediet door te verduidelijken dat de kiemen van het verhaal werden aangewakkerd tijdens de jeugd van Bryan Bertino: "Dat deel van het verhaal kwam bij mij uit een jeugdherinnering. Als kind woonde ik in een huis in een straat in de middle of nowhere. Op een avond, terwijl onze ouders weg waren, klopte er iemand op de voordeur en mijn zusje deed open. Bij de deur stonden wat mensen te vragen naar iemand die daar niet woonde. Later kwamen we erachter dat deze mensen in de buurt op deuren klopten en, als er niemand thuis was, inbraken in de huizen. In De vreemdelingen, het feit dat er iemand thuis is, schrikt de mensen die aan de voordeur hebben geklopt niet af; het is het omgekeerde." Dus, ondanks de bewering "geïnspireerd door ware gebeurtenissen", is het bijna volledig een werk van fictie.

3 Levend opgegeten (1977)

Van Tobe Hooper (dezelfde man achter) Texas Chainsaw Massacre), Levend opgegeten vindt ook plaats in Texas, waar een hoteleigenaar iedereen vermoordt die hem in de weg staat en ze vervolgens voert aan een krokodil die hij als huisdier houdt. Een merkwaardige kleine slasher-film, met Neville Brand als de gekke hoteleigenaar, die gekker en gekker lijkt te worden naarmate de film vordert. Het is Hooper's tweede poging, volgende Kettingzaag bloedbad, en hoewel het minder bekend is, profiteerden de griezelige hotelset en -effecten van een groter budget.

En zoals Kettingzaag bloedbad, is de film eigenlijk losjes gebaseerd op een echte seriemoordenaar - een Texas man genaamd Joe Ball. Ball had een bar in een heel klein stadje in Texas met een krokodillenkuil achterin. Hij rekende klanten zeker een vergoeding aan om de alligators levende katten en honden te zien eten, maar hij gebruikte de alligators mogelijk ook om de lichamen van 20 vrouwen die hij vermoordde weg te gooien. Toen de autoriteiten Ball benaderden over de verdwenen vrouwen, schoot hij zichzelf dood met een pistool. Er is geen concreet bewijs dat Ball zijn slachtoffers aan een alligator heeft gevoerd, maar een klusjesman die voor Ball werkte, leidde agenten naar twee lichamen waarvan hij beweerde dat hij Ball hielp om zich te ontdoen.

2 Wolfkreek (2005)

Wolf Creek is een Australische horrorfilm over de gevaren van liften en een droomvakantie die vreselijk, vreselijk mis is gegaan. Als drie vrienden op weg naar een wandeltocht in het afgelegen Australië stranden, biedt een bosjesman hen hulp. Maar de dankbaarheid van de wandelaars is van korte duur als ze vastgebonden, gekneveld en gedrogeerd wakker worden. Het is een ongelooflijk gruwelijke film en werd bekritiseerd bij de release vanwege de weergave van geweld tegen vrouwen. Maar het succes in de bioscoop heeft het verdiend een vervolg in 2012.

Bij vrijgave, Wolf Creek werd op de markt gebracht als 'gebaseerd op ware gebeurtenissen', waardoor velen dachten dat het verhaal volledig feitelijk was. Het was echter eigenlijk gebaseerd op een combinatie van moorden uit heel Australië. De ontvoering van Peter Falconio in 2001 en de aanval op zijn vriendin door Bradley John Murdoch zouden invloed hebben op de film, die gepland stond tijdens het proces van Murdoch. De rechtbank in de Northern Territory beval de release van de film zelfs om te voorkomen dat deze de jury zou beïnvloeden. Maar John Jarratt, die de gekke bosjesman speelt, gebruikte Ivan Milat, bekend als 'de rugzakmoordenaar', als inspiratie voor de rol.

1 De entiteit (1981)

Nog een bovennatuurlijke horrorfilm, de entiteit volgt Carla Moran als ze wordt aangevallen door een onzichtbare aanvaller. De film begint met haar gewelddadige verkrachting, en het seksuele en fysieke misbruik gaat een groot deel van de film door. Overtuigd door vrienden en familie dat ze gek wordt, zoekt ze hulp bij parapsychologen, die ontdekken dat er bovennatuurlijke krachten aan het werk zijn.

De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Frank De Felitta, geïnspireerd op het waargebeurde verhaal van Doris Bither die in Californië woonde. Ze benaderde enkele parapsychologen nadat ze dacht dat ze het slachtoffer was van een 'spectrale verkrachting'. Destijds was er geen bewijs, maar ze kreeg af en toe blauwe plekken rond haar lichaam en binnenkant dijen. Natuurlijk is er geen manier om op de een of andere manier te bewijzen of Bither echt een kwaadwillende entiteit had die haar volgde. Een deel van haar verhaal werd bevestigd door familie en vrienden, waaronder haar oudste zoon, die zei dat hij ook werd teruggeworpen door een onzichtbare kracht nadat hij geprobeerd had zijn moeder te helpen.

-

Dat zijn slechts enkele van onze favoriete horrorfilms, geïnspireerd op ware gebeurtenissen. Welke film vind jij eng? Welke hebben we gemist? Laat het ons weten in de reacties!

VolgendeHalloween: 7 engste locaties in de franchise