Interview met Kathryn Hahn: Central Park
De laatste serie van Apple TV+ is Centrale park, een geanimeerde muzikale komedie van Bob's Burgers maker Loren Bouchard, Nora Smith en Bevrorenvan Josh Gad. De serie speelt zich af in New York City en volgt de mensen die in de buurt van Manhattan wonen en werken Centrale park, en hun inspanningen om de prachtige omgeving te beschermen tegen een hebzuchtige zakenmagnaat.
Centrale park heeft een sterrencast, waaronder Stanley Tucci, Kristen Bell, Leslie Odom Jr. en Kathryn Hahn. Aanvankelijk verwierf ze bekendheid met haar rol op Jordanië oversteken, Hahn kreeg onlangs veel lof voor haar hoofdrol in de HBO-serie, Mevr. Fletcher, evenals haar huidige rol naast Mark Ruffalo in Dit veel waarvan ik weet dat het waar is. In de nabije toekomst zal ze haar MCU-debuut maken in WandaVision op Disney+.
Bij het promoten van het debuut van Centrale park, sprak Kathryn Hahn met Screen Rant over de show en haar carrière. Ze bespreekt zingen in de show en hoe het is om werk met Loren Bouchard in de voice-over. Ze bespreekt ook de vreugde en verantwoordelijkheid die ze voelt als een vrouw die hoofdrollen speelt in grote Hollywood-producties en deelt haar gedachten over de huidige renaissance van intelligente en vermakelijke programmering gemaakt door vrouwen, uiting gevend aan de
De eerste twee afleveringen van Centrale park zijn nu uit Apple TV+, met toekomstige afleveringen die wekelijks verschijnen.
Dus hoe gaat het?
(Lacht) Het is oké! Het is tegenwoordig zo'n beladen vraag.
Rechts? Dus je deed in 2014 een aflevering van Bob's Burgers. Was dat de eerste keer dat je met Loren werkte?
Ja dat klopt.
En is dit een soort verlengstuk daarvan? Was het zoiets als, jullie hadden het allebei zo leuk, dat ze jullie terugbrachten voor deze nieuwe show?
Ja, ik veronderstel van wel. Het was geweldig. Ik ken Josh Gad ook sociaal. Ik heb altijd geprobeerd om iets samen met hem te doen. Dus toen ik hierover gebeld werd, wat een soort van was, wist ik dat het een soort musical was, dat ze het samen met Nora Smith maakten. Maar verder wist ik er niets van. Ik kende de andere artiesten die eraan gehecht waren, deze ongelooflijke vocale artiesten, en dat was eigenlijk waar ik mee te maken had, in termen van aanmelden. Het was een soort sprong in het diepe, maar niet echt, want ik wist dat het, met zo'n team erbij, iets speciaals zou worden. Ik wist dat het met Central Park te maken had, maar toen heette het iets anders. Ik ben zo'n beetje met niets naar binnen gesprongen. Geen script, geen muziek... Niks. (Lacht) Alleen dit gevoel van: "Natuurlijk, met jullie!" En dan, als je bij hen in de cabine komt, weet je, je bent niet bij de andere acteurs, dus je hebt geen idee. Loren was mijn acteerpartner. PS, hij is een ongelooflijke acteerpartner.
Hij is inmiddels een veteraan, toch?
Hij is zo'n gedaanteverwisselaar. Hij geeft je zoveel en hij is op dit moment zo'n goed geoliede machine. Hij is gewoon zo ongelooflijk. Je werkt met iemand aan de top van hun kunnen. En hij kent deze vorm gewoon zo goed dat het echt zo'n masterclass en zo'n voorrecht is om met hem in de stand te werken. Dat was spannend, om met hem te werken. En dan heb je Josh en deze ongelooflijke componisten en muziekbegeleiders die er zijn om met je door de muziek te werken. Het was een hele spannende nieuwe uitdaging voor mij, zeker, die niet zo vaak in de muziekwereld werkt, om me in iets nieuws te kunnen storten. Het was een echte sensatie om die sprong te wagen met iets nieuws als dit.
Was zingen een onderdeel van je auditie?
Nee, ik hoefde geen auditie te doen, wat gek was. Ze hebben me gewoon gevraagd om het te doen.
Wisten ze dat je de pijpen had?
Ik denk dat ze erop vertrouwden dat het goed zou komen. Ik denk dat ik best goed ben in karaoke! Ik speelde de Tin Man op de middelbare school, en Annie. Ik denk dat ze er gewoon op vertrouwden dat ze er samen met mij doorheen zouden werken. Ik kan zingen. Ik ben absoluut niet op het niveau van die jongens, maar ik kan zeker zingen, en ik kan het faken totdat ik het haal, zeker! (Lacht) Maar het blijkt dat ik er dol op ben! Ik hou van zingen. En hoe meer ze me gaven, hoe meer ik het wilde doen. Ik hou ervan. Ik wil steeds meer zingen.
Geweldig, ik hoop dat je het haalt! Ik kijk naar je cv, en ik ben natuurlijk een grote fan, maar het is gek hoe, tot Mrs. Fletcher, er zijn zo weinig hoofdrollen, zoals "eerst op de lijst" of wat ze daar ook over zeggen. Misschien is het veel om over te praten, maar heb je commentaar op de schaarste aan hoofdrollen voor vrouwen in Hollywood? En, neem ik aan, de verantwoordelijkheid om het titelpersonage te worden in een show met een vrouwelijke hoofdrol?
Weet je, het is interessant... Misschien omdat ik de kansen heb gehad, maar ik heb een interessant hoofdstuk meegemaakt, zeker, vreemd genoeg, sinds ik 40 werd, dat er een explosie van vrouwenverhalen kan zijn verteld. En ik heb zeker een hoofdstuk kunnen binnenlopen waar meer vrouwen me hebben gevraagd om te helpen die verhalen te vertellen. En dat zijn de verhalen waar ik naar toe neig. Het lijkt erop dat vrouwelijke filmmakers geïnteresseerd zijn in mijn hulp bij het vertellen van die verhalen. Maar historisch gezien was er natuurlijk een gebrek aan het willen zien van het perspectief van een vrouw op het scherm. Ik erger me er altijd aan dat er die kloof moet zijn. Ik word er echt gek van, eerlijk gezegd, dat er een rare subniche van het verhaal van een vrouw moet zijn. Weet je, het is onze ervaring. Dat maakt me altijd gek.
Rechts. Zoals hoe de verhalen van mannen als universeel worden beschouwd, maar die van vrouwen niet?
Dat is wat me gek maakt. Het zijn onze verhalen. Ik wil gewoon blijven lopen naar deze ervaringen die verteld worden. Er is zo, zo veel. Nu ik halverwege de veertig ben, ga ik meer verhalen vertellen over wat deze ervaring is. Ik heb het gevoel dat er zoveel... In mijn geval zijn er zoveel vrouwen die willen dat die verhalen verteld worden. Onze gecompliceerde, mysterieuze, onnoemelijke, sexy, gekke, enge, hilarische verhalen over dit hoofdstuk in ons leven. Het moet nog worden onderzocht, omdat het zo lang gehuld was in schaamte en onzichtbaarheid, en niemand die verhalen wilde vertellen. Ik ben erg enthousiast dat er meer toegang en beschikbaarheid lijkt te zijn. Ik ga gewoon nooit mijn mond houden over het willen vertellen van die verhalen! Ik vind ze spannend en fantastisch. Er zijn er nu zoveel. Ik keek net naar Miss America, en Insecure, and Better Things, en Fleabag. Interessant genoeg leven we in een tijd waarin ik constant geïnspireerd en overweldigd word door de hoeveelheid vrouwen die hun eigen materiaal maken. Ik ben er opgewonden van. Ik denk dat we ons in een echt vruchtbare tijd bevinden voor inhoud gemaakt door ongelooflijke vrouwen.
Je hebt een heleboel ongelooflijke credits op je naam staan. Je bent in de buurt geweest en ik heb het gevoel dat je eindelijk de erkenning krijgt die je altijd hebt verdiend. Met dat in gedachten, is er werk dat je hebt gedaan waar je bijzonder trots op bent, maar heb je het gevoel dat het niet de erkenning kreeg die het verdiende? Iets dat je zou willen schreeuwen voor de Screen Rant-lezer?
Dat is een geweldige vraag. Ik zou zeggen: kijk eens naar I Love Dick.
Ik vond dat programma geweldig!
Ik denk dat het iets was dat interessant was, maar misschien iets dat een minuut voor zijn tijd arriveerde, gek genoeg. Ik denk dat kijkers het nu misschien heel interessant vinden om naar te kijken. Ik ben echt trots op die show en wat we probeerden te zeggen over onbeschaamd en zonder schaamte. En voor een vrouw die onbeschaamd is over haar verlangens en haar honger.
De eerste twee afleveringen van Centrale park zijn nu uit op Apple TV+, met toekomstige afleveringen die wekelijks verschijnen.
Flash assembleert legioen van superhelden in Arrowverse Crossover-trailer
Over de auteur