Downsizing Review: het concept is beter dan het verhaal

Downsizing doet het absolute minimum met zijn out-of-the-box concept, en vertelt een verhaal dat saai en oninteressant is in uitvoering.

Verkleinen is de nieuwste film van regisseur Alexander Payne, die gedurende zijn carrière talloze kritische lievelingen heeft afgeleverd, waaronder Oscar-winnende films zoals zijwaarts en De afstammelingen. Zijn eerste uitstapje naar het rijk van sci-fi, dit project staat bekend als vergelijkbaar met Payne's eerdere film Verkiezing in termen van toon - een luchtig stukje sociale satire, alleen met de mensheid zelf in het midden en niet alleen het Amerikaanse politieke systeem. Vanwege het unieke uitgangspunt en de pedigree van Payne, dachten velen: Verkleinen zou naar voren kunnen komen als een kanshebber voor prijzen, maar het schiet helaas niet op voor zijn doelen. Verkleinen doet het absolute minimum met zijn out-of-the-box concept en vertelt een verhaal dat saai en oninteressant is in uitvoering.

Paul Safranek (Matt Damon) leidt een eenvoudig leven in Omaha met zijn vrouw Audrey (Kristen Wiig), waar hij werkt als ergotherapeut. De twee zijn wanhopig op zoek naar een verhuizing, maar hebben het financieel moeilijk en hebben niet de middelen voor een dergelijke verhuizing. Alles verandert wanneer Paul zijn oude vriend Dave Johnson (Jason Sudeikis) op een klassenreünie inhaalt. Tot Pauls verbazing heeft Dave een revolutionaire procedure ondergaan die bekend staat als downsizing, waarbij het lichaam van de proefpersoon wordt verkleind tot een fractie van zijn oorspronkelijke grootte. Paul en Audrey leren hoe beter hun bestaan ​​zou zijn als ze zouden inkrimpen en naar het luxueuze Leisure Land zouden verhuizen, en Paul en Audrey stemmen ermee in om er zelf mee door te gaan.

Helaas voor Paul krijgt Audrey koude voeten voor haar procedure, waardoor hij alleen in Leisure Land moet wonen tussen zijn kleine medemensen. In een poging om het beste uit de situatie te halen, raakt Paul bevriend met zijn buurman Dusan Mirkovic (Christoph Waltz) en schoonmaakster Ngoc Lan Tran (Hong Chau), leert dat er meer is dan op het eerste gezicht lijkt in deze vreemde nieuwe wereld. Paul moet uiteindelijk beslissen wat hij met zijn leven wil doen en kan de mensheid helpen om tot ver in de toekomst te overleven.

Verkleinen komt veel te kort op de scriptafdeling - een enorme teleurstelling, aangezien het Payne en zijn oude schrijfpartner Jim Taylor waren die het hebben geschreven. De inventiviteit van het concept valt niet te ontkennen, maar de twee doen heel weinig met het idee, behalve een verbijsterend "wat als?" scenario. Het verhaal betreedt het water en gaat door de bewegingen zonder echte doorlopende lijn om te volgen tot ver in de film, en tegen die tijd wordt het centrale conflict (als het zo mag worden genoemd) veel te laat geïntroduceerd voor het publiek om echt zorg. Als resultaat, Verkleinen sleept naar zijn conclusie, en inklokken op 2 uur, 15 minuten, had baat kunnen hebben bij wat bijsnijden om het tempo te verbeteren. De film voelt veel langer aan dan hij is, omdat er weinig verhaal is.

Payne worstelt ook met het ontwerpen van een cast van meeslepende personages om de aandacht van het publiek vast te houden. Damon is prima als Paul, maar de acteur doet niet veel meer dan een riff op de alledaagse Amerikaanse persona die hij meerdere keren eerder in zijn carrière heeft gespeeld. De rol doet weinig om Damon uit te dagen, en hij laat niet veel indruk achter. Evenzo worden Wiig en Sudeikis volledig verspild in ondankbare delen die nergens heen gaan. Beide worden geïntroduceerd als sleutelfiguren in het leven van Paulus, maar het verhaal verwerpt ze zo gemakkelijk, en geen van beide registreert zich in het grote geheel van dingen. Een argument kan worden gemaakt dat beide uiteindelijk overbodig zijn omdat ze weinig bijdragen aan het verhaal.

De ondersteunende spelers doen het iets beter, met Waltz als de MVP van de film. voor iedereen Verkleinen’s tekortkomingen, is er inherente vreugde om te zien hoe de Oscar-winnaar een slonzige playboy uitbeeldt die graag de hele nacht door feesten. Dit is niet het beste werk van Waltz in zijn carrière, maar het is een geweldige showcase voor zijn assortiment en hij zal de favoriet van velen zijn. Chau's Ngoc Lan, aan de andere kant, is deels gedenkwaardig voor de mis redenen, aangezien de rol riskant de lijn van cultureel ongevoelig stereotype volgt. Chau kijkt voorbij de problematische elementen van de rol en haalt het meeste uit het materiaal en is verantwoordelijk voor het grootste deel van Verkleinen’s lacht en enkele emotionele momenten. Hoewel de actrice een goede prestatie neerzet, is de relatie die ze vormt met Damon's Paul onderontwikkeld en rendeert niet zoals Payne het bedoeld heeft.

Terwijl Verkleinen is een puinhoop in termen van het scenario, Payne heeft een sterk oog voor beelden achter de camera en de film ziet eruit goed op het grote scherm dankzij de inspanningen van cameraman Phedon Papamichael en production designer Stefania Cellen. Zoals je zou verwachten, heeft de bemanning plezier bij het spelen met de wereld die ze hebben gecreëerd, vooral als Paul het land van de kleine binnengaat. Er zijn enkele voor de hand liggende, maar effectieve aanwijzingen die de omgeving van 'gewone' mensen contrasteren met de kleine, waardoor de laatste er oneindig veel aantrekkelijker uitziet. Met een strakker, meer gefocust script had Payne hier misschien iets speciaals gehad, maar de mooie foto's kunnen maar zo ver gaan.

Uiteindelijk, Verkleinen is een ongelukkige teleurstelling om 2017 af te sluiten, niet in het bereiken van de grootsheid waartoe de verschillende stukken zeker in staat zijn. De film, die verzandt in een warrige boodschap over het redden van de planeet en het helpen van anderen, boeit het publiek nooit en mist verrassend genoeg betekenisvol drama of inzet. Dit is een idee dat op papier veel beter klonk dan hoe het uitpakt. Het is bijna alsof Payne niet meer wist wat hij moest doen toen Paul klein werd en nooit verder dacht dan het pakkende high-concept van zijn basisconfiguratie. Met Verkleinen Omdat ze dit jaar geen grip krijgen op het awardscircuit, hebben cinefielen geen echte reden om naar buiten te rennen om deze in de bioscoop te zien - vooral met al het andere dat deze feestdagen speelt.

aanhangwagen

Verkleinen speelt nu in Amerikaanse theaters. Het duurt 135 minuten en heeft een R voor taalgebruik, inclusief seksuele verwijzingen, enige grafische naaktheid en drugsgebruik.

Laat ons in de reacties weten wat je van de film vond!