Wetenschappers 3D-geprint Wagyu-rundvlees met hoge... Sorta
Wetenschappers aan de Universiteit van Osaka heb met succes 3D geprint een stuk Wagyu-rundvlees, een van de duurste vleessoorten ter wereld. 3D-printen en vlees hebben een legendarische geschiedenis. Voedsel voor 3D-printen werd halverwege de jaren 2000 voor het eerst geconceptualiseerd aan de Cornell University door een groep studenten die kaas, koekjesdeeg en chocolade produceerden. Deze voedingsmiddelen werden geselecteerd omdat ze kneedbaar, eenvoudig en gemakkelijk te smelten waren en in een printer konden worden geladen. Snel vooruit naar 2018 en de Spaanse startup Novasteak werd de eerste commerciële producent van vleesvrije 3D-geprinte steaks.
Het proces om 3D-geprint vlees te maken is eenvoudig. Met behulp van plantaardige extracten wordt de plak 'vlees' opgedeeld in drie delen: spieren, vet en bloed in reepjes. Nadat ze zijn afgekoeld, worden ze gepureerd en vervolgens in een 3D-printer ingevoerd. Software op de 3D-printer bepaalt vervolgens de optimale plaatsen om het bloed, de spieren en het vet te plaatsen bij het produceren van het vlees. Nadat het bedrukken is voltooid, wordt het vlees geperst om alle lagen aan elkaar te hechten, waarna het kan worden gehakt, gegrild en gegeten. De productietijd varieert afhankelijk van de grootte van de snede, waarbij zelfs de kleinste kotelet enkele uren nodig heeft om voltooid te zijn.
Wat maakt Universiteit van Osaka unieke inspanningen is de marmering, de kenmerkende trekpleister van Wagyu-rundvlees, wat bijdraagt aan de rijke smaak en kenmerkende textuur. De wetenschappers waren in staat om het vetgehalte van het rundvlees aan te passen om het meer op een vette biefstuk te laten lijken. Dit werd bereikt door twee soorten stamcellen te gebruiken: satellietcellen van runderen en stamcellen uit vetweefsel. Onder de juiste laboratoriumomstandigheden ontwikkelen deze cellen zich tot elk type cel dat nodig is om kweekvlees te produceren. De vezels die met deze methode worden geproduceerd, zijn: vervolgens gerangschikt in 3D vergelijkbaar tot historische methoden van vlees 3D-productie. Om het Wagyu-rundvlees te snijden, gebruikten de wetenschappers histologische blauwdrukken van de samenstelling van het dure deel. Dergelijk onderzoek opent de deur naar het 3D-printen van specifieke stukken vlees.
Goed om te proeven, goed voor de planeet
In de onderzoekspaper staat dat het experiment werd uitgevoerd naar aanleiding van ethische, ecologische, economische en volksgezondheidsproblemen bij het verbouwen van vlees. Het is inderdaad duidelijk wat de voordelen zijn van het produceren van vlees in een laboratorium via 3D-printers, nu de vetpositionering kan worden gecontroleerd om het echt authentiek te laten smaken. De milieuvoordelen spreken voor zich, aangezien de landbouw wereldwijd verantwoordelijk is voor 18% van de broeikasgassen. Ethisch gezien is het logisch, aangezien er geen koe hoeft te sterven bij de productie van goed smakend rundvlees. Hoewel deze vroege inspanningen voor het printen van vlees kostbaar zijn, kan het naarmate de technologie vordert een punt bereiken waarop vlees van hoge kwaliteit mogelijk minder kost dan het houden van vee.
Het enige dat dit onderzoek tegenhoudt, is de tijd die nodig is om een stuk vlees van hoge kwaliteit in 3D te printen. Omdat het uren duurt om zelfs de meest kleine bezuinigingen af te drukken, is het niet het meest smakelijke proces om naar te kijken. Maar zodra 3D-printers efficiënter worden bij het produceren van hoogwaardige constructies, konden we het gezicht van de moderne landbouw volledig zien veranderen, aangezien 3D-printers lucratiever worden dan vee dankzij wetenschappers.
Bron: Natuurcommunicatie
Quentin Tarantino wil een spaghettiwestern maken in meerdere talen
Over de auteur