Stephen King's eigen huwelijk had invloed op zijn nieuwe show, Lisey's Story

De nieuwe Stephen King-serie, Lisey's verhaal, met in de hoofdrol Julianne Moore, gaat in juni in première op Apple TV+ en is geïnspireerd op Kings levenservaringen. De roman werd uitgebracht in 2006 en is beschreven als een "bovennatuurlijke liefde"verhaal." Het verhaal gaat over het verwerken van de dood van een partner.

Moore schittert naast Clive Owen die Scott Landon speelt, een vooraanstaande auteur die een manier heeft gevonden om naar een parallelle dimensie te reizen om een ​​nieuwe vorm van creativiteit te ontsluiten. Lisey is de enige persoon die zijn geheim deelt, maar ervoor kiest om niet met dit mystieke fenomeen om te gaan totdat Scott overlijdt. Samen met deze bovennatuurlijke ontmoetingen, toont het verhaal de ervaring van beroemdheden en de gruwel die het met zich mee kan brengen. De serie bevat ook Jennifer Jason Leigh en Joan Allen als Lisey's zussen, Ron Cephas Jones als een manipulatieve professor en Dane DeHaan als een gestoorde stalker. Het wordt geproduceerd door JJ Abrams door Bad Robot Productions en geregisseerd door Pablo Larraín.

Vanity Fair onthulde de eerste look van deze nieuwe thrillerroman, inclusief een exclusief met King die sprak over de inspiraties achter het verhaal. Hij merkt op dat, hoewel hij misschien niet dood is zoals de echtgenoot van zijn hoofdpersoon, hij vaak denkt aan de... gevolgen die zijn dood zal hebben voor zijn geliefde vrouw, romanschrijver Tabitha King, na een close-call met longontsteking in 2003. King benadrukt dat het boek nooit bedoeld was als een... "liefdesbrief" aan zijn vrouw, maar eerder als een poging om hun relatie, met al zijn implicaties, vanuit haar oogpunt te begrijpen. Koning legt uit:

Eén ding dat ik wilde zeggen was dat bij een beroemd persoon het zo helder kan zijn dat ze de neiging hebben om de mensen die het dichtst bij staan ​​te overschaduwen. Maar Tabby is verantwoordelijk voor zoveel van wat ik heb gedaan, en ze heeft me door de jaren heen zo gesteund... In die zin is het autobiografisch, maar alleen in die zin dat je wat je weet als een raamwerk neemt en daar vervolgens iets op bouwt dat totaal fictief is.

King's surrealistische fanervaringen ook toegevoegd aan dit kader, aangezien hij een paar van zijn engste beproevingen beschrijft waarbij complottheoretici, geobsedeerde stalkers en angstaanjagende bedreigingen betrokken waren. Deze vreemde confrontaties tasten niet alleen zijn gemoedsrust aan, maar ook zijn familie moet ermee instemmen om erbij betrokken te zijn. King deelde ook enkele ongelooflijke anekdotes met Vanity Fair:

Er is een man die me van het kastje naar de muur achtervolgt. Hij is ervan overtuigd dat ik John Lennon heb vermoord... Deze man heeft ingebroken. Hij kwam uit Texas en hij was ervan overtuigd dat ik op de een of andere manier het idee van zijn tante voor Misery had gestolen. Tabby hoorde het glas breken en kwam naar beneden, en hij stond in de keuken. Hij had een pakketje en zei: 'Dit is een bom'.

King pakt deze aanpassing meer hands-on aan dan hij gewoonlijk doet, op zoek naar J.J. Abrams zelf, wat mogelijk te wijten is aan de sentimentaliteit van de oorsprong van het verhaal. Hij heeft zelfs het script voor elk van de acht afleveringen geschreven. Het kan ook te maken hebben met zijn afkeer van eerdere verfilmingen van zijn werk, waarvan het bekendste voorbeeld is: De glans (1980), geregisseerd door Stanley Kubrick, omdat hij kritiek heeft op het gebrek aan karakterboog voor de hoofdpersoon van het verhaal. Maar dit is niet de enige aanpassing waar hij problemen mee heeft. Anderen omvatten: Carrie (1976) en Nachtdienst (1990). Ongeacht de reden, het zal spannend zijn om te zien hoe King's deelname bijdraagt ​​aan de authenticiteit van Lisey's verhaal.

Bron: Vanity Fair

Flash assembleert legioen van superhelden in Arrowverse Crossover-trailer

Over de auteur