De 10 grappigste horror-komedies van de jaren 2010, gerangschikt

Net als bij bepaalde smaken, zijn er filmgenres die gewoon werken als je ze samenvoegt. Actiethrillers, Romantisch Drama's, Sci-Fi-fantasieën. Horror en komedie zijn op zichzelf twee van de meest kneedbare genres van het maken van films. Zet ze bij elkaar en je kunt iets onverslaanbaars creëren.

Als je op zoek bent naar het beste in hedendaagse, met bloed doordrenkte gags, dan heb je alles gevonden wat je nodig hebt. Dit is de lijst voor fans die van hun horror houden met een beetje minder scherpte of hun komedie met een beetje meer. Maak je klaar om te sterven van het lachen terwijl we de tien grappigste horrorkomedies van de jaren 2010 aftellen en rangschikken.

10 Tucker & Dale vs. Kwaad (2010)

De stijlfiguren van het 'cabin in the woods'-formaat worden ondersteboven gekeerd wanneer beste vrienden Tucker en Dale door de gebruikelijke groep jocks en cheerleaders worden geprofileerd als hillbilly-moordenaars. Een reeks slapstickkomediefouten brengt de vooroordelen naar voren in de personages die normaal gesproken zouden zijn de helden van dit soort verhalen en de zoetheid in de mensen die zouden worden afgeschreven als de schurken.

Tucker & Dale vs. Kwaadaardig is een oprechte aflevering van het genre en een vrij zoete romantische komedie over het niet beoordelen van boeken op hun omslag wanneer Dale merkt dat hij zijn minderwaardigheidscomplex moet overwinnen om het gelukkige einde te bereiken dat je zou willen dat meer slasher-films zouden kunnen hebben.

9 Leven na Beth (2014)

De reis van een jonge man naar volwassenheid wordt abrupt naar voren geslingerd wanneer zijn vriendin plotseling sterft, het wordt weer verder naar voren geslingerd wanneer ze terugkomt uit het graf. Letterlijk.

Het is onmogelijk om iemand de rol van een sarcastische zombie moeilijker te zien spelen dan Aubrey Plaza, en ze steelt echt de show als de titulaire Beth, maar Leven na Beth's grootste troef is hoe fenomenaal getalenteerd de hele cast is. Dane DeHaan, John C. Reilly, Anna Kendrick - om maar een paar van de groten te noemen. Om nog maar te zwijgen van de hele reeks bizar briljante cameo's van onder meer Amerikaanse taart regisseur Paul Weitz en Mooie vrouw regisseur Garry Marshall.

8 Papa en mama (2017)

Het is mogelijk om een ​​volwassen genoeg persoon te zijn om niet massaal vermaakt te worden door Nicolas Cage die het verliest weer op camera terwijl hij met een voorhamer een pooltafel sloopt en 'The Hokey' zingt Pokey'. Maar wil je dat echt zijn?

Moeder en vader is het eerste soloproject van Brian Taylor, van het punkrock-actiefilmduo Neveldine/Taylor, en hij heeft niets van de uitbundigheid verloren die de krukas films zulke culthits. Moeder en vader is eigenlijk een van de meer originele zombiefilms die je tegenwoordig kunt vinden en het levert echt fatsoenlijk werk op voor het sociale satire-gedeelte dat de meeste mensen vergeten.

7 Aan huis gebonden (2014)

aan huis gebonden volgt de jonge en rusteloze Kylie terwijl ze gedwongen wordt haar huisarrest door te brengen met haar goedbedoelende maar conventioneel verzwarende moeder in hun oude ouderlijk huis. Daar beginnen Kylie's puberproblemen weer tot leven te komen, net als de geest die in de muren leeft.

De gespannen relatie tussen moeder en dochter op het platteland van Nieuw-Zeeland klinkt niet als de basis voor een onvergetelijke komedie, maar gooi er een griezelig moordmysterie in en klaarblijkelijk is er een onaangeboorde markt. Barstend van die gemakkelijke Kiwi-humor waar we allemaal zo naar hunkeren, aan huis gebonden is als goed voelen zoals alles in het horrorgenre kan zijn.

6 Val het blok aan (2011)

Joe Cornish's op de jaren 80 geïnspireerde schepselfunctie neemt de buitenaardse invasie van pittige beestjes mee naar een torenflat in Londen en het resultaat is op zijn zachtst gezegd verfrissend. Boordevol de punch en pit die producers Nira Park en Edgar Wright terugbrachten naar Britse genrefilms, Val het blok aan is het spul waar cultfilms van gemaakt zijn. Actie, gedenkwaardige personages, echte angsten, oprechte lach en voorheen onaangeboorde sterrenkracht.

Val het blok aan heeft een veilige plaats in de geschiedenis omdat hij op zijn minst de film is die de overduidelijke leidende talenten van John Boyega voor het eerst naar het grote scherm.

5 De laatste meisjes (2015)

De laatste meiden is een zeer verrassende film op veel zeer verrassende manieren. Er alleen op ingaan op zijn uitgangspunt - een stel tieners die in een echte jaren 80 worden gezogen slasher film - het lijkt vrij onwaarschijnlijk. Het is precies het soort setup dat een schrijver zou gebruiken om te voorkomen dat hij iets origineels hoeft te schrijven.

Net als de slashers die het parodieert, lijken de personages in het begin niet erg goed getekend of herkenbaar, maar dat komt omdat de film zijn ontwikkeling wil richten op het publiek dat die personages gaat begrijpen beter. Er zit verrassend veel hart in het verhaal en het team erachter. Tegen gewoonlijk onoverkomelijke kansen, wordt het een film waar je voor vecht.

4 De hut in het bos (2011)

De tradities en regelrechte clichés van elk subgenre van horrorfilms onder de zon liggen voor het grijpen wanneer Buffy de vampiermoordenaar alums Drew Goddard en Joss Whedon lieten hun fantasie de vrije loop. De opzet lijkt eenvoudig genoeg, maar uit die kleine doos pakken het paar een horrorfilm uit die meer verwrongen is dan de meeste die zichzelf serieus nemen.

De hele film is zo goed gecast dat de hoofdrolspeler wordt gespeeld door een pre-carriere-explosie Chris Hemsworth maar het zijn de overwerkte Tech Support Guys from Hell van Bradley Whitford en Richard Jenkins die ervoor zorgen dat Het hutje in het bos zo'n memorabele film.

3 Rubber (2010)

Van schrijver en regisseur Quentin Dupieux (misschien beter bekend in de elektronische muziekwereld onder zijn artiestennaam Mr. Oizo) komt Rubber, het verhaal van een bewuste band genaamd Robert. Nadat hij tot leven is gewekt, ontdekt Robert krachtige telekinetische vaardigheden en blaast hij er allerlei dingen mee op. Tot grote vreugde van het publiek.

Tegelijkertijd grappig eigenaardig en grappig haha, Rubber is de meest vermakelijke vorm van arthouse-filmmaken die je gemakkelijk kunt vinden. Het is absurdisme en schlock-horror vermengd om iets unieks vermakelijks te vormen, zoals het overbruggen van de artistieke kloof tussen Jean-Luc Godard en David Cronenberg.

2 Ga weg (2017)

Absoluut meer horror dan komedie, maar hoe kan het niet op de lijst staan? Jordan Peele’s Oscar-winnende horror-satire speelt zich af als de langste, best geschreven en goed geacteerde komedieschets ooit geproduceerd. Omgaan met enorm complexe emoties en enorm controversiële onderwerpen uit deze - of een andere - periode.

Met Eruit, vond de horrorscène een duidelijk nieuw talent en vond Amerika een beknopte uitdrukking van bijna onuitsprekelijk ongemakkelijke gevoelens met betrekking tot de over het hoofd geziene verbanden tussen racisme en fetisjisme. Wat voorheen zorgvuldig moest worden verwoord in een gestructureerd betoog, kan nu, dankzij Peele, eenvoudig worden uitgedrukt met een afbeelding van het karakter van Bradley Whitford. En het is elke keer weer grappig.

1 Wat we doen in de schaduw (2014)

De politiek van de gedeelde woonruimte komt op de meest hilarische en energieke manier tot leven in de vampier van Jemaine Clement en Taika Waititi mockumentary.

Als een groep onsterfelijken – variërend van 183 tot 8.000 jaar oud – worstelt ze met het schoonmaken van roosters, op zoek naar liefde en een groep van even sullige weerwolven, zie je gemakkelijk de relativiteit van de belachelijke rivaliteit van de vampiers en onzekerheden. Als u de namen kent van de betrokkenen, komt dat waarschijnlijk niet als een verrassing. Maar wat je misschien zal verbazen, is hoe goed het horroraspect wordt behandeld, het verhaal slingert vaak met geweld naar onverwachte resultaten.

Volgende10 meest adrenaline pompende filmscores

Over de auteur