Lisey's verhaal laat zien dat Stephen King meer van zijn eigen boeken zou moeten aanpassen

Hoewel onvolmaakt, is de recente AppleTV-aanpassing van Het verhaal van Liseybewijst dat Stephen King meer van zijn schrijven aan het scherm zou moeten aanpassen. Gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2006, Het verhaal van Lisey is een vreemde samensmelting van horror, romantiek en mysterie van de iconische genreschrijver Stephen King. De bronroman is de favoriet van de schrijver van zijn vele boeken, misschien omdat Het verhaal van Lisey is een van De meest autobiografische verhalen van Stephen King.

Dat gezegd hebbende, het boek en de daaropvolgende miniseries zijn verre van een memoires. Om te beginnen is het personage dat het meest vergelijkbaar is met King in Het verhaal van Lisey, Scott Landon, is dood voordat de miniserie zelfs maar begint. Vanuit het graf stuurt Scott zijn vrouw op een soort schattenjacht om zijn duistere, complexe verleden te ontdekken, en dit biedt het hoofdverhaal van de miniserie (waarbij de pogingen van een obsessieve fan om zijn vrouw op te sporen de secundaire zijn subplot).

De miniserie-adaptatie van Het verhaal van Lisey is verre van foutloos, maar met Stephen King die zijn boek aanpast, voegt hij een aantal effectieve nieuwe momenten toe aan de originele roman zonder de geest van het verhaal te veranderen. Raakt als de magische jojo en de brute snijscène in aflevering 3 (beide afwezig in de bronroman), samen met King's geweldige einde voor het anders ongelijke 2020 aanpassing van De stand, bewijzen dat de auteur voldoende gerijpt is als scenarioschrijver om te begrijpen hoe hij zijn romans naar het scherm moet vertalen, terwijl hij ook weet wat hij moet knippen en wat hij moet bewaren. King heeft een gemengde geschiedenis als het gaat om scenarioschrijven, maar deze recente inspanningen laten een duidelijke verbetering zien in de capaciteiten van de auteur.

Al vroeg in zijn carrière was King kritisch over schermaanpassingen waarvan hij vond dat zijn teksten faalden, waarbij de auteur de beroemde haat had voor Kubricks filmversie van De glans omdat de horror zo veel afweek van zijn originele roman. Kings eigen pogingen om zijn werk aan te passen, bleven over het algemeen religieus bij de tekst, zoals bewezen door zijn inferieur televisie miniserie aanpassing van De glans, maar af en toe veranderde King zijn originele verhalen toen hij ze tot leven bracht op het scherm. Helaas was het meest opvallende geval van King die dit probeerde in 1986 Maximale overdrive, een kritisch en commercieel rampzalige bewerking van zijn korte verhaal "Trucks", die King ertoe bracht te zweren dat hij in de nabije toekomst uit de buurt van de regisseursstoel zou blijven.

Echter, terwijl Maximale overdrive is misschien geen onderschatte klassieker, King's toevoegingen aan Het verhaal van Lisey werk de originele tekst uit en voeg wat vitale spanning en inzet toe aan het plot van de enigszins meanderende bronroman. Aflevering 3's gewelddadige scène tijdens Amanda's ziekenhuisverblijf zorgt voor schokkend kijken, maar het is een brutaal moment dat ervoor zorgt dat de (op dit punt) vage bovennatuurlijke fantasie-elementen van de serie verdringen het gevoel van escalerende angst niet volledig gedurende Het verhaal van Lisey. Veel van King's grootste monsters uit Randall Flagg naar Pennywise versmelt fantasie-elementen met grimmige horror, maar deze onverwacht realistische schok trekt het anders fantastische Het verhaal van Lisey met een knal terug naar de aarde. Het is een weloverwogen toevoeging, en een die bewijst Het verhaal van Liseyschrijver Stephen King zou meer van zijn werk tot leven moeten brengen, ondanks zijn eerdere twijfels over het aanpassingsproces.

Cowboy Bebop Trailer toont Spike, Faye Valentine & Jet Black in actie

Over de auteur