Jake Gyllenhaal & Antoine Fuqua Interview: The Guilty

Jake Gyllenhaal: Nou, het is een spannende rit. Elke draai en draai houdt zijn eigen. En ik denk dat je niet zeker weet waar het heen gaat en dan verrast het je gewoon links en rechts. Dus ik hoefde niet echt veel te doen. We hadden een vrij solide verhaal. En ik denk dat ook een groot deel van de film te maken heeft met de variaties van personages die inbellen en wat er gebeurt. Dus hun geweldige uitvoeringen worden als het ware door je oren gespoeld. Het is gewoon mijn gezicht, het is niet echt een optreden. Het zijn hun optredens die via mij komen. Dus ik hoefde niet echt veel te doen, is het antwoord op die vraag. Ik moest gewoon gaan zitten en delen en dat is alles.

Antoine Fuqua: Zelfs niet! Helemaal niet! Nee helemaal niet. Ik heb Jake door zoveel verschillende emoties zien gaan in 20 minuten, echt waar. En met allerlei dingen die gebeuren, technische problemen in zijn oor, allerlei dingen die aan de hand zijn. En hij was elke dag geweldig.

Antoine Fuqua: Oh, nou we zouden elke avond praten, ik en Jake. En we praatten terwijl we aan het script werkten, en Jake schreef ook veel. En we hadden zoiets van: "Wie krijgen we om deze rol te spelen?" En hij zei: "Denk je dat Ethan Hawke het zou doen?" En ik dacht: "Ik zal hem bellen." Jake zegt: "Oké. Waarschijnlijk niet, maar laten we hem bellen." Ik bel Ethan, bel Jake zo'n vijf minuten later terug, "Hij zei ja." Hij zou zeggen: "Echt? Gaat hij het doen?" "Ja. Jake, laten we Peter [Sarsgaard] bellen." Hij zou Peter bellen. En Peter zou zeggen: "Ja." We waren een beetje gezegend dat iedereen gewoon zei: "Ja, ik zal het doen." Paul Dano was in Australië. Dus dat deel ervan begon heel soepel samen te komen, alleen omdat we veel vrienden en relaties met mensen hebben en we allemaal van elkaar genieten, samenwerken en ze zeiden gewoon ja. Dus ja, zo werkte dat.

Jake Gyllenhaal: En ook gewoon, ik denk dat niemand films maakte. Niemand maakte op dat moment iets. En ik denk dat er niet veel films waren die je kon maken omdat het veel beweging vereiste, veel castleden. En dit was een film waarvoor één persoon in één kamer nodig was. We wisten dat we het in een korte tijd zouden kunnen schieten. Dus schoten we het in oktober 2020. Dus in Los Angeles, toen er een soort van dreigende afsluiting was, dag na dag, wisten we niet of ze ons zouden sluiten. En we haastten ons om de film af te krijgen voordat dat gebeurde. Dat gebeurde ongeveer anderhalve week later. Dus het was gedeeltelijk dat ook, het waren gewoon heel veel geweldige mensen die wilden werken en dankbaar waren om het te doen. En erop springen en gewoon een stuk in elkaar zetten. Zo voelde het.

Antoine Fuqua: Hun energie was erg hoog. Ethan, ik herinner me Ethan Hawke, ze waren enthousiast dat we dit voor elkaar probeerden te krijgen. Iedereen was enthousiast om erin te springen, van de acteurs tot de crew, het was een uitdaging. En we hadden allemaal zoiets van: "Ja. Ja, laten we het doen. 11 dagen? Oké." En iedereen dook erin en deed het. Dus daar zat een energie in. Daar zat echt een opwindende energie in.

Dus Ethan belde me en hij zei: "Ik herinner me dat Scorsese en die jongens in de jaren '70 dit soort dingen deden. Coppola en die jongens zouden gewoon het risico nemen." En we hadden het gevoel dat we onszelf op dit moment in een ernstige situatie aan het uitdagen waren. Het was duidelijk COVID, maar we daagden onszelf uit.