John Carter was een flop
Disney's John Voermanwas een flop bij de release, maar het is een betere film dan waar hij de eer voor krijgt en verdient het om opnieuw te bekijken nu hij beschikbaar is op Disney+. De film was een bewerking van de roman van Edgar Rice Burrough uit 1917 Een prinses op Mars; het werd uitgebracht in 2012 en vertelde het verhaal van de gelijknamige Carter en zijn tijd op Mars (of Barsoom, zoals de bewoners het kennen). Wanneer hij zijn bovenmenselijke vermogens ontdekt in deze omgeving met weinig zwaartekracht, ontmoet hij een prinses op de vlucht en helpt hij haar te vechten om haar land te redden.
Walt Disney Studios was van plan om de boeken van Burrough in een franchise te veranderen, te beginnen met: JohnVoerman; de slechte Box Office-nummers en kritische ontvangst van de film leidden er echter toe dat Disney van dat plan afzag. John Carter slechts een brutowinst van ongeveer $ 284 miljoen op een budget van $ 250 miljoen (exclusief de hoge marketingkosten). Het leed een geschat verlies van $ 200 miljoen voor de studio, waardoor het een van de grootste flops in de geschiedenis van Hollywood is. Het falen ervan is te wijten aan een aantal factoren: hoewel
Terwijl John Carter heeft zeker zijn gebreken, het is een ontzagwekkend spektakel. Regisseur Andrew Stanton doet heel goed werk door de regels van zijn grootse wereld al vroeg op te zetten, dus het gebruik van kleurrijke CGI-monsters en de bovenmenselijke vermogens van Carter, evenals de voertuigen en wapens van Barsoom, zorgen al snel voor dynamische, opwindende actie; dit leidt tot geweldige scènes zoals wanneer Carter, Tars en Sola het opnemen tegen twee White Apes in de arena, of de finale met de Tharks. De VFX was indrukwekkend in 2012 en ze houden opmerkelijk goed stand vandaag. De worldbuilding doet denken aan Avataren Star Wars, met tal van unieke concepten die ook teruggrijpen op de roman. Het is gemakkelijk te begrijpen waarom Disney had grootse plannen voor de John Carter franchise.
Daarnaast is Stanton in staat om het door de winkel gedragen verlossingsverhaal naar een hoger niveau te tillen door het te vermengen met sci-fi-elementen en mythologie om een veel boeiender verhaal te creëren. Michael Giacchino's partituur werkt ook in het voordeel van deze sequenties om de schaal en intensiteit van wat er gebeurt te vergroten. De hele film voelt gigantisch aan dankzij de uitgestrekte wereld die Stanton heeft kleurrijk gevisualiseerd. Het is ook verankerd door een geweldige hoofdrolspeler; Carter is een sympathieke bandiet en Kitsch beheerst het scherm goed. Hij wordt vergezeld door een ensemble dat allemaal flamboyante optredens geeft - van Mark Strong tot Bryan Cranston en zelfs Willem Dafoe als een lange, groene alien. Het is erg leuk om deze acteurs in deze rollen te zien, en het maakt de dynamiek tussen de personages wat speelser.
Helaas was het niet genoeg voor John Carter om gewoon een leuke film te zijn, als je bedenkt hoe duur het was om te produceren. Als gevolg van de slechte theaterprestaties werd de film door velen afgeschreven; de film is nu echter beschikbaar op Disney+, dus er is een kans dat hij hernieuwd succes kan vinden. Publiek dat naar binnen gaat John Carter zijn nu in staat om hun verwachtingen dienovereenkomstig bij te stellen. Er staat minder druk op de film om thuis een baanbrekend filmisch evenement te zijn. Het is niet de volgende piraten van de Caraïben, maar het zijn een paar erg vermakelijke uren met een coole wereld en spannende decorstukken - voor het publiek dat vanuit het comfort van hun huis kijkt, is dat misschien alles wat ze willen. Disney+ gaf Voorwaarts hernieuwde populariteit, dus het zou hetzelfde kunnen doen voor John Carter. Als er één film is die het verdient om opnieuw bekeken te worden, dan is het deze wel.
Salma Hayek vocht aanvankelijk tegen Chloé Zhao over Eternals-script
Over de auteur