Spider-Man's nieuwe tijdperk moet fans iets nieuws geven
Een nieuwe dag breekt aan Spider Man, hopelijk beter dan de vorige. Met schrijver Nick Spencer verlaten wonder na het schrijven van de serie sinds 2018, Marvel's The Amazing Spider-Man (Vol. 5) gaat een nieuw avontuur aan, onder een nieuwe schrijver of een reeks schrijvers. Gezien de lauwe ontvangst die de kernserie de afgelopen jaren heeft gekregen, is een ding dat absoluut noodzakelijk is voor dit nieuwe tijdperk van de iconische web-slinger zal een back-the-basics-aanpak zijn die, voor het eerst in jaren, iets nieuws aan de karakter.
Spencer beëindigt zijn run op nummer 74 en laat een gecompliceerde erfenis achter voor de vlaggenschipheld van Marvel, met veel fans die kritisch staan tegenover de vaak uitgebreide en hectische vertelstijl die soms in decadentie en resulteerde in onophoudelijk climax tempo, een overmatig gebruik van retcons en een afhankelijkheid van de bekendheid van het publiek met bepaalde jaren '90/'00s-tijdperk verhaal-bogen. Het meest in het oog springend was de introductie van de controversiële
Als dit nieuwe tijdperk in De geweldige Spider Man begint, zal wat een sterke basis zal vormen waarop toekomstige Spider-Man-verhalen kunnen worden verteld, waarschijnlijk een redactionele revisie zijn, weg van de algemene stijl die Spencer ontwikkelde. Terwijl Spencer genoot van zijn heldendichten in anime-stijl, bouwden ze lang op, onnodig brute verhaallijnen die meerdere jaren en tientallen problemen (en een miniserie of twee) in beslag nemen om te voltooien, is het contra-intuïtief een minder grootse strategie waar een personage als Spider-Man van neigt te gedijen. Ooit bekend als een vriendelijke buurtheld, zou een goede Spider-Man, gerund door een gekwalificeerd creatief team, meer episodisch van aard moeten zijn en minder bezorgd over het vertellen van een overkoepelend epos. Bagley en Brian Michael Bendis' Ultieme Spider Man gebruikte deze formule en werd geprezen als een verfrissende nieuwe kijk op de mythos van het personage.
Een kwaliteit die Spencer in zijn schrijven vertoonde vergelijkbaar met Bendis, en met andere klassieke Spidey-schrijvers zoals Stan Lee, Gerry Conway en David Michelinie, was een psychologisch persoonlijk en passend genuanceerde benadering van het standpunt van Peter Parker. Spencer blonk in het bijzonder uit in deze kwaliteit, waardoor het personage een sterk menselijk perspectief kreeg. Het is echter een moeilijke taak om de kwaliteiten van Peter te demonstreren als zijn leven een oneindige en escalerende reeks door magie gedragen, bloedige slagen door toedoen van een schurk wiens afkomst zo vergezocht is dat fans een twintigjarige achterstand in de geschiedenis moeten hebben om begrijpen. Dit, gecombineerd met de neiging om routinematig tientallen personages over meerdere verhaallijnen te gebruiken bij het bouwen van zijn verhalen, maakte het soms moeilijk om zijn verhalen te begrijpen.
De ervaringsgerichte persoonlijke benadering die Spencer in de toekomst gebruikte, is geen slecht idee, maar een eenvoudig verhaal op straatniveau zou op dit moment waarschijnlijk een welkome afwisseling zijn. Magische vampiers, kaiju, demonische liaisons en spingoden zijn standaard geworden, en op dit moment hebben zelfs de megaschurkenteams hun nieuwigheid verloren. Een echt speciaal Spider-Man-verhaal was traditioneel een verhaal dat de onbuigzame wil en vastberadenheid van Peter benadrukte of de persoonlijke offers die hij moest brengen om een held te zijn. Wanneer alle vreemde elementen van zijn 60-jarige geschiedenis stukje bij beetje worden gegooid, kunnen de nederige wortels van het personage verloren gaan.
De sleutel tot het nieuw leven inblazen van het personage moet niet noodzakelijkerwijs worden gezien als een visueel probleem. Artiesten als Chris Bachalo, Humberto Ramos en Mark Bagley hebben gezorgd voor ingewikkelde en actievolle kunstwerken in de traditie van het personage en dat blijven ze leveren. Wat is het beste om vooruit te komen in? De geweldige Spider Man is een meer nuchtere benadering van het vertellen van verhalen, met behoud van Nick Spencer's overwegende focus op de stream-of-bewustzijnspsychologie van het personage.
Superman onthult het meest hartverscheurende detail over zijn hond, Krypto
Over de auteur