Interview met Jamie Lee Curtis en Andi Matichak: Halloween Kills

Met oktober komt de terugkeer van Michael Myers binnen Halloween doodt. Het vervolg op de reboot van 2018 pakt direct uit de cliffhanger-conclusie als de iconische Haddonfield-moordenaar zich losmaakt van de vurige val opgezet door Laurie Strode en haar dochter en kleindochter, waardoor de stad eindelijk in opstand komt en het monster voor eens en voor altijd neerhaalt.

Op tijd voor de film Peacock en theatrale release, Scherm razernij nam deel aan een persrondetafelgesprek met sterren Jamie Lee Curtis en Andi Matichak om de strijd te bespreken van de reizen van hun personages, de erfenis van de horrorfranchise en gedachten over de toekomst van de serie.

Screen Rant: In vergelijking met de 2018 Halloween film, deze is interessant voor de relaties van je personages, omdat jullie allebei op heel verschillende paden waren met Laurie in het ziekenhuis voor de helft van de film terwijl Allyson op Michael jaagt, hoe was dat voor jou vanuit een creatief oogpunt in vergelijking met de eerste film?

Andi Matichak: Het was echt een leuke sprong om rechtstreeks vanuit de film van 2018 rechtstreeks naar Halloween Kills te gaan. Er was niet veel tijd verloren, je pakt meteen weer op en je begint met 240 kilometer per uur en je houdt het gaspedaal tot het einde toe gewoon een beetje ingedrukt.

Ik heb het geluk dat ik een regisseur als David Gordon Green dat me een beetje door deze overgangen kon leiden die zo snel plaatsvonden voor een jongere als Allyson om letterlijk op school te zitten dat middag en dan een pistool pakken en Michael Myers achtervolgen en hoe je dat eerlijk en waar en gegrond kunt maken op een manier die toegankelijk aanvoelde en echt. Heel veel geluk voor David Gordon Green en een beetje van wat hij naar de tafel bracht om me te helpen die bocht te maken.

Jamie Lee Curtis: En natuurlijk ben ik in een verdomde ziekenhuisjas voor de helft van de film, heel erg bedankt iedereen.

Andi Matichak: Zie er echter verdomd goed in.

Jamie Lee Curtis: Nee, ik zie er niet goed uit! Niemand ziet er goed uit in de ziekenhuisjas. Het is de waarheid en dus was het erg frustrerend en moeilijk voor mij omdat je jezelf moet inhouden, het is een terughoudende tijd.

Ze was een krijger en nu is ze machteloos gemaakt en het was een uitdaging voor mij. Het was ook frustrerend omdat iedereen deze ervaring in de wereld heeft en ik het ziekenhuis niet verlaat. Ik zit in de vrachtwagen en dan ben ik de rest van de film in het ziekenhuis, dus het was een uitdaging voor mij.

Andi, ik zie dat mensen naar je verwijzen als een schreeuwkoningin, na Halloween eindigt komt volgend jaar uit, dat zijn er drie Halloween films, jij leidde Zoon eerder dit jaar. Ik vraag me gewoon af, ben je van plan om die titel en het horrorgenre te omarmen? En Michael Myers bestaat al 40 jaar, hij gaat nergens heen, als hij er nog 40 is, zie je jezelf dan net zo vaak terugkeren naar de franchise als Jamie Lee Curtis deed?

Andi Matichak: Dus ik geloof dat mijn grootmoeder op het scherm degene is die de term scream queen in 1978 heeft bedacht en, om heel eerlijk te zijn, heb ik niet het gevoel dat ik die titel al verdiend heb. Ik heb het gevoel dat ik er naar toe werk en ik zal die badge met zoveel trots en zoveel eer dragen als ik dat punt bereik. Ik heb het gevoel dat ik op dit punt een schreeuwprinses ben, we werken ons omhoog.

Jamie Lee Curtis: Nou, als ik mag, je vertolking van "Doe het" denk ik dat je naar de kroon hebt verheven. Ik weet het niet allemaal, maar dat moment in deze film is... wauw.

Als je één favoriet moment uit de hele saga zou mogen kiezen, of het nu voor of achter de camera is, welke zou dat dan zijn en waarom?

Jamie Lee Curtis: Ik ga stemmen wanneer Andi, Judy en ik achter in de vrachtwagen zitten in de film van 2021. Het was ongeveer vier uur in de ochtend, het was koud. We waren alleen in de truck omdat er een cameraman buiten was en we zaten op een booreiland en ik herinner me de warmte van hen die op me leunden. Hier waren we, deze drie actrices 's avonds laat op een koude nacht die heen en weer reed in deze vrachtwagen bedekt met bloed. Het is plakkerig, en toch was er een soort magisch gevoel dat ik me heel goed herinnerde. Andi, herinner je je dat nog?

Andi Matichak: Ik herinner me dat heel goed, we hadden ook een emmer bloed in de laadbak van de vrachtwagen die buiten beeld was. Maar dat was ook behoorlijk episch, ik had zo'n goede herinnering aan de vrachtwagenbed in beide films. De eerste film was de laatste keer dat wij drieën samen op het scherm waren en de film van 2018. We hadden allemaal denk ik nog een paar dingen om te filmen, maar geen enkele die bij elkaar was en ik herinner me dat ik achter in de vrachtwagen zat in de film van 2018 en het was hetzelfde.

Ik herinner me dat David daarbinnen de camera vasthield en dat we heen en weer reden en het gewicht van alles lieten vallen. Voor mij, als persoon op dat moment, was het alleen het gewicht van het besef dat ik betrokken ben bij iets dat zo speciaal is met deze twee vrouwen die zo ongelooflijk zijn en waarmee ik me zo gelukkig voel om hiermee samen te werken, laat staan ​​vrienden en mentoren genoemd punt.

En dan gaan we naar [de] 2021-film in Halloween Kills wanneer we terug in de vrachtwagen zitten en het de enige keer in de film was dat we drieën samen zijn. En dat was weer, een heel krachtig, krachtig iets om gewoon op elkaar te leunen en opnieuw het gewicht te voelen van wat er gebeurt.

Zoveel van de laatste film ging over het terugwinnen van je macht na een trauma, maar in deze blijft het kwaad natuurlijk bestaan. Ik vroeg me af of jullie twee de uitdagingen konden bespreken van het in stand houden van die gruwelijke geschiedenis en niet van het minachten van de prestatie die je in de laatste film deed. Hoe verzoen je met de actie en het avontuur van een vervolg dat al een hoogtepunt had?

Jamie Lee Curtis: Wow, dat is een diepgaande filmschool vraag. Ik weet het niet, ik zou gewoon zeggen dat de schoonheid van films het verleden is, is niet relevant. Dat je zo in het huidige moment van elk moment bent, elk moment leidt naar het volgende moment, en ik denk gewoon dat er voor niemand tijd is om na te denken. Het is nul tot 60 en het is 60 voor de rest van de film, het voelt erg hoog octaangehalte, erg waanzinnig, en ik denk gewoon niet dat je het verleden met je meedraagt.

De schok voor Laurie dat Michael niet dood is is zo voelbaar en echt en Anthony is zo geweldig in die scène. Hij is zo'n geweldige acteur, en hij brengt deze rauwe woede naar deze rol en dat is een scène waarin hij een kleine jongen was en ik zijn babysitter en hij zegt: "Je hebt me beschermd, ik zal jou beschermen en wat moeten we doen" en "We vechten." Het was intens, het was allemaal intens. Dat is alles wat ik kan zeggen is dat er geen denken voor mij was.

Andi Matichak: Ik denk dat dat deel van wat dat een beetje makkelijker maakte, het feit is dat het bijna één doorlopende film is. Alsof het eigenlijk een film van vier uur is, min of meer, en als je er dan zo naar kijkt, ben je oppakken bij Halloween Kills eigenlijk op de climax en dat was wat dat luidt, zoals dat soort is intense daad. Ik denk dat er ook zoveel verandering heeft plaatsgevonden en dat die blijvend is en dat je ze voor het eerst als een familie ziet, als een verenigd gezin.

jaJe krijgt er een glimp van aan het einde van de film van 2018, maar het is echt leuk om te zien hoe deze vrouwen echt op elkaar leunen alsof ze achter in deze vrachtwagen zitten en elkaar inspireren en Allyson pakt zeker de fakkel op en gaat eropuit, want ze is geïnspireerd door haar grootmoeder en ze wil het goed doen en het doen als Laurie kan niet.

Jamie, ik moet vragen waar je eerste gesprek mee was? Kyle Richards was zoals nadat ze in de film was gecast, en baalde je een beetje dat je geen scènes bij elkaar had?

Jamie Lee Curtis: Weet je wat, ik hou van Kyle, ik respecteer Kyle, maar ik ken haar niet goed. Zij en ik zijn geen vriendinnen, we gaan niet met elkaar om. Ik sms'te haar natuurlijk en zei: "Zo opgewonden om je te zien" en [ik] zei: "Ik ook."

Toen we elkaar op de set zagen, moesten we huilen. Ik bedoel, we huilden gewoon. De waarheid is, zoals ik al eerder zei, er zijn veel mensen die we hebben verloren, er is veel tijd en vloed geweest die voor ons allemaal is gebeurd. Jij, ik, Andi, al onze vrienden hier in de Zoom, iedereen van de crew hier, het leven gaat door en het leven is in sessie. Dus ik zou graag iets grappigs en schattigs kunnen bedenken, maar de waarheid is dat we moesten huilen.

Door de hele film heen, en zelfs met de film van 2018, is er het idee om de fakkel door te geven van Laurie naar Karen en zelfs naar Allyson, zoals we binnenin zien. Halloween doodt. Ik wilde jullie twee vragen, wat betekent dit idee van het laatste meisje voor jullie twee in deze horrorruimte?

Jamie Lee Curtis: Dus ik had nog nooit van de term gehoord - zodat je het weet, ik ben nooit naar de filmschool geweest, ik ben geen filmnerd. Ik ben een filmfan, maar ik ben geen fan van het genre, dus ik zit er niet diep in, ik doe er gewoon aan mee. Vóór deze nieuwe Halloween-films maken,,Ik had een paar jaar eerder het woord finalemeisjes gehoord. Ik had nog nooit van het woord finalemeisjes gehoord, ik begreep niet dat er studieboeken zijn die spreken over finalemeisjes en kettingzagen en ik begreep niet echt wat dat betekende.

Natuurlijk, in 1978, overleefde Laurie het gewoon, ik wist niet dat ze een laatste meisje was. Ik wist niet wat dat betekende. Nu, natuurlijk, dat woord, die term, heeft een grote betekenis gekregen en het gaat over overleven en het gaat over de vasthoudendheid van vrouwen om te overleven, omdat de waarheid is dat vrouwen veel hebben overleefd, niet alleen in horrorfilms, maar in leven. Ik denk dat het ereteken van een laatste meisje een teken van overleven is. Dat is wat ik zou zeggen.

Andi Matichak: Dat is heel, heel goed gezegd. [Lacht] Ik keur je antwoord goed, Jamie.

Halloween doodt draait op 15 oktober in de theaters en Peacock.