Shonen Jump's nieuwste manga gebruikt muziek om spannende 'battles' te creëren
Waarschuwing! Spoilers vooruit voor PPPPPP Hoofdstuk 3!
De pianisten inShonen Jumpde nieuwste manga serie PPPPPP kunnen geen ki-blasten of vuurballen schieten vanaf hun piano's, maar ze kunnen illusies creëren met hun muziek. Deze vaardigheid is vergelijkbaar met hoe helden in de meeste Shonen-manga krachten oproepen uit een complex vechtsysteem.
In PPPPPP, hebben sommige pianisten het vermogen om zogenaamde ervarings-visuele muziek te spelen die ervoor zorgt dat het publiek illusies ervaart of verschijningen ziet die met hen kunnen interageren. Bijvoorbeeld, na het horen Mozarts Pianoconcert nr. 26 K. 537 De hoofdpersoon van de serie, Lucky, afkomstig van een meisjestelefoon, ziet een gewoon trappenhuis veranderen in een vorstelijke trap die leidt naar de kroning van de Heilige Roomse keizer Leopold II in 1790. Lucky kan ook zijn broers en zussen om hem heen oproepen wanneer hij speelt Schitter schitter kleine ster.
Oorspronkelijk dachten de lezers dat Lucky zo'n geweldige prestatie kon leveren omdat het stuk veel voor hem betekende. Voordat Lucky's ouders scheidden vanwege zijn middelmatigheid als pianist, speelde de jongen
Nadat hij zich heeft ingeschreven voor een muziekschool op basis van zijn vermogen om ervaringsgerichte visuele muziek te spelen, moet Lucky het opnemen tegen de beste student van de instelling, Furusu. Pavane pour une infante défunte door Maurice Ravel. De winnaar, zo wordt verteld, blijft ingeschreven op de school terwijl de verliezer eruit wordt gegooid. Terwijl Lucky worstelt om te leren Pavane, Lucky's leraar vertelt hem het geheim over ervaringsgerichte-visuele muziek: hij moet de essentie van het stuk bedenken, zich voorstellen iemand belangrijk voor hem (wat blijkbaar bij elk nummer anders is) en neem die persoon dan mee naar een andere plaats met hun muziek. Hoewel Pavane pour une infante défunte gaat over een dode prinses, Lucky leest een interview voor met een succesvolle pianist die zegt dat dat stuk voor haar nostalgisch is en dat ze elke keer als ze het speelt, zichzelf als de koningin beschouwt en zich melancholisch en eenzaam voelt. Later leert Lucky dat Furusu vroeger piano speelde met haar moeder, maar toen haar moeder alles verloor, stopten ze. Hij gebruikt dat vervolgens als inspiratie om een van deze unieke ervaringen te creëren om haar te helpen. Lucky pakt de essentie van het stuk door Furusu's nostalgie naar hoe ze vroeger met haar moeder speelde te combineren en neemt haar mee naar een plek waar ze weer piano speelt met haar moeder.
Hoe Lucky gebruikmaakt van deze bovennatuurlijke kracht, lijkt erg op de manieren waarop: helden uit andere Shonen-series hun eigen vaardigheden oproepen tijdens het vechten in de strijd. Het houdt nooit alleen in dat een held eenvoudigweg een reserve aan energie aanboort die vervolgens moeiteloos kan worden losgelaten. Het is veel gecompliceerder en vereist meestal dat de held verschillende manieren begrijpt om die kracht op te roepen en te benutten, waar het veranderen van de combinaties van aangeleerde technieken en de verschillende niveaus waarop ze worden gebruikt, de manier waarop de aanval wordt veranderd manifesteert.
Shonen Jump's PPPPPP zet die eerste stap in zo'n wereld. Maar in plaats van een bron van chakra of ki aan te boren, voelt en begrijpt Lucky de muziek, en in plaats van een krachtige aanval los te laten, speelt hij noten op een piano. Na het adopteren van een soortgelijk vechtsysteem is dat: gezien in de meeste Shonen, het is niet uitgesloten om aan te nemen dat PPPPPP zal binnenkort meer variabelen toevoegen aan hoe Lucky ervaringsgerichte-visuele muziek kan creëren, wat het muzikale "battle"-systeem van de manga nog verder compliceert, net als wat er gebeurt in op actie gebaseerde manga serie.
Kang The Conqueror wilde stiekem een andere Marvel-schurk zijn