The Night Manager is die stijlvolle spionagethriller waarvan je niet wist dat je hem nodig had
[Dit is een recensie van De nachtmanager serie première. Er zullen SPOILERS zijn.]
-
Op het moment van publicatie in 1993, De nachtmanager was een van John le Carré's eerste romans na de Koude Oorlog. Net als de hoofdpersoon van een ander boek dat drie decennia eerder werd gepubliceerd, stond le Carré klaar om uit de kou te komen. Voor een auteur die enkele van de beste spionagethrillers had geschreven die zich afspeelden in en rond die decennialange escalatie van spanningen, was het een test om te zien of de ongelooflijk dichte verhalen van spionage en morele onzekerheid waar hij zo bekend om was geworden, konden gedijen zonder het dreigende spook van de Sovjet-Unie, zonder The Circus, Control, George Smiley en Karla. Zoals later bleek, met De nachtmanager en vele romans die hij sindsdien heeft gepubliceerd, zoals De kleermaker van Panama, de constante tuinman, en Een meest gezochte man(die allemaal zijn aangepast in speelfilms), was er nog genoeg spionage om rond te gaan.
Het vermogen van le Carré om zijn verhalen aan te passen aan de veranderende wereld, maar ze toch rijk te laten voelen met de basiselementen die het spionagegenre zo aantrekkelijk maken en de moeite waard maken om keer op keer terug te gaan, wordt op subtiele manieren weerspiegeld in de tv-aanpassing van
Vergelijkingen met James Bond zullen snel duidelijk zijn voor iedereen die kijkt, vooral nu Hiddlestons naam in het rond gaat als een mogelijke opvolger tot Daniel Craig. Ze komen nog meer voor in de weelderige cinematografie van de serie, waarin de prachtige omgevingen, de goed op maat gemaakte kostuums en de helikopters die naar afgelegen hotels in de Zwitserse Alpen vliegen, worden afgebeeld. Maar De nachtmanager neemt zijn karakters een minder actievol pad in, een pad dat beslist meer gereserveerd is, bijna afstandelijk naar tijden, met behulp van zijn weergave van extreme rijkdom en de invloed die het kan kopen om een eigentijdse waarschuwing te vertellen verhaal. De impact van die rijkdom en invloed wordt onmiddellijk gevoeld als de serie zich opent in 2011 in Caïro, met Pine die door de straten loopt samen met mensen en leeft met het revolutionaire lawaai van de Arabische Lente. Maar de aantrekkingskracht van progressie wordt snel bedorven wanneer een jonge vrouw genaamd Sophie (Aure Atika) Pine het bewijs overhandigt dat Roper wapens verkopen aan een criminele organisatie, het complot in gang zetten en ervoor zorgen dat de voormalige soldaat wordt gedwongen om handeling. Hoewel Pine zelf zijn bezorgdheid en zijn actie bestempelt als gemotiveerd door een humanitaire verantwoordelijkheid, merkt hij dat hij verwikkeld is in een... aantrekkingskracht op Sophie die uiteindelijk tragisch wordt en hem, vier jaar later, opnieuw tot actie aanzet wanneer zijn pad kruist met Roper's nog een keer.
Het eerste uur legt de ideeën en thema's vast die centraal staan in het verhaal, terwijl het er ook op wijst hoe gemakkelijk iemand als Pine kan worden verleid door de attributen van extreme rijkdom, zelfs terwijl hij tegen zijn agenten werkt - dat wil zeggen, Roper en zijn cohort, waaronder zijn grove rechterhand Corkoran (Tom Hollander) en zijn statige vriendin Jed Marshall (Elizabeth Debicki). Hoewel Roper slechts een korte tijd verschijnt tijdens de tweede helft van de serie-opener, is er een voelbaar gevoel van aantrekkingskracht en intriges tussen de twee mannen. Reeds voorzien van het label van "slechtste man ter wereld", Roper onthult dat hij een nog gevaarlijkere crimineel is, iemand die zijn corruptie verbergt achter transparant filantropie en als dat niet lukt, gebruikt hij zijn geld om wetgevers te beïnvloeden - iets wat Pine's toekomstige handler Angela is braam (Olivia Colman) weet het maar al te goed.
Farr's soms saaie bewerking, samen met Biers' onberispelijke regie, biedt een intrigerende eerste aflevering die, hoewel het de enorme het grootste deel van zijn tijd om de motivaties van Pine vast te stellen, slaagt erin een duidelijke indruk van zijn tegenstander te creëren, ondanks dat hij hem buiten beeld houdt voor de het grootste deel. Het effect is dan dat wanneer Roper eindelijk arriveert, Laurie zich kan vestigen in zijn moeiteloze weergave van de charmante, verleidelijke wapenhandelaar, waardoor de ongemakkelijke eerste ontmoeting tussen hem en Pine een subtiel maar effectief machtsspel wordt dat het vermoeden vormt van een kritische band wanneer hij de aspirant-spion/hotelmanager prijst omdat hij geen sigaret uitsteekt voor een betalende klant. Die interactie onderstreept veel van wat komen gaat, evenals de interesse van het verhaal om kwesties van klasse en autoriteit te onderzoeken, terwijl het nog steeds vasthoudt aan de klassieke principes van een verhaal uit le Carré.
De nachtmanager zal niet zijn voor degenen die op zoek zijn naar de spanning en enorme decorstukken van een James Bond-film, maar het zal aantrekkelijk zijn voor degenen die graag blijven hangen bij een pot langzaam sudderende spanning a la De Amerikanen. Maar terwijl die show geleidelijk de attributen van het genre heeft gemeden ten gunste van het vinden van spektakel in zijn huiselijke drama, is deze bewerking van le Carré's roman gaat geleidelijk de andere kant op, vakkundig leunend op de gebruikelijke toeters en bellen en ze gebruikend om een meeslepend verhaal te construeren. spionagethriller.
-
De nachtmanager gaat aanstaande dinsdag om 22.00 uur verder op AMC.
Foto's: Des Willie/ The Ink Factory/ AMC
90 dagen verloofde: Paul onthult Karine's persoonlijke medische informatie
Over de auteur