Far Cry 6 Review: een geweldige open wereld die revolutie nodig heeft

Er is veel om van te houden Far Cry 6, maar niet veel dat nieuw is. Ubisoft's kenmerkende open-wereld FPS-franchise verschuift de locatie deze keer naar het tropische eiland Yara, waardoor spelers midden in een revolutie tegen het fascisme terechtkomen. Net als Far Cry 5 stelde moeilijke vragen over het hart van Amerika, Far Cry 6 pogingen om iets te zeggen over de wereldwijde opkomst van autoritaire regimes, terwijl ze genieten van het eindeloze plezier om dingen te zien exploderen. Het is een onvolmaakte evenwichtsoefening die zelfs meer in de richting van trope en cliché gaat dan eerdere inzendingen, maar de onderliggende gameplay-formule slaagt er na al die jaren nog steeds in om zijn magie te bewerken.

Een deel daarvan is te danken aan een reeks briljante schurken in het midden van elke hoofdinvoer. Giancarlo Esposito is een geweldige keuze om die traditie op papier voort te zetten, maar spelers hebben misschien het beste van zijn optreden gezien voordat ze de controller zelfs maar ter hand hebben genomen. Hoewel Yaran-dictator Antón Castillo zeker over de hele wereld aanwezig is, voelt zijn invloed op het verhaal beperkt in vergelijking met het verleden 

Far Cry vijanden. Zijn tussenfilmpjes zijn vaak reactief op de acties van de speler, waarvan de triomfmomenten vaak tegen zijn luitenants komen in plaats van rechtstreeks tegen hem. Op verschillende punten tijdens de campagne leken de zaken zich op te bouwen naar een soort enorme bocht naar links die Castillo als een all-timer zou hebben gecementeerd, maar Far Cry 6 kiest altijd voor veilig spelen. Hoewel niet zo controversieel als de uitgebreide sage van Joseph Seed door 5 en Nieuwe Dageraad, het voelt allemaal als een grote gemiste kans.

Naast Anton, Far Cry 6 richt zich op spelerkarakter Dani Rojas. Een Yaran-wees die ontsnapt aan de gedwongen dienstplicht, ze bevinden zich in de omhelzing van de groeiende Libertad-beweging, die uiteindelijk een essentieel stukje van de puzzel wordt in de strijd om hun thuisland te bevrijden van tirannie. De keuze om daarna terug te keren naar zo'n gedefinieerd hoofdpersonage Far Cry 5's mute hulpsheriff is een interessante, en het vecht terug tegen een franchise-lange neiging tot onrealistisch flamboyante zijpersonages die stuiteren tegen een stoïcijnse heteroman. Far Cry 6's beste momenten zijn nu meer dan monologen van tirannieke gekken, in plaats daarvan benadrukken ze een geweldige cast van gedenkwaardige guerrillalegendes. Door echte emotionele momenten te laten ontstaan ​​tussen meer geaarde karakters, Far Cry 6 offert een deel van zijn edgy highs op in ruil voor een meer evenwichtig en modern avontuur.

Aan de andere kant van de Yaran peso beschadigen Dani's constante vocale bijdragen de stroom van gevechten, vooral tegen het einde van het spel. Er zijn maar zo veel manieren om vijanden in een buitenpost op te roepen, bondgenoten te waarschuwen voor een naderende helikopter of een schattige weiner-hond om een ​​bewaker af te leiden. Spelers zullen onvermijdelijk steeds dezelfde zinnen horen terwijl ze het overweldigende aantal gevechtsscenario's over de kaart aangaan. Dit is de afweging die inherent is aan het maken van Dani een spraakzame hoofdrolspeler, en het vermogen om deze vocale signalen af ​​te zwakken of zelfs te stoppen zou op prijs zijn gesteld. Door deze herhaling komt die vitale drang om te relaxen en de kaart één pictogram tegelijk over te nemen, gewoon nooit uit.

Ondanks dat Far CryDe voortdurende worsteling met het vertellen van verhalen is teleurstellend voor iedereen die de serie op zijn best heeft gezien, het is niet zo verrassend meer. Spelers zijn hier echt voor weer een wervelende tour langs exotische locaties en nog meer exotische vuurwapens, en Ubisoft levert dat in schoppen. Dani's arsenaal barst van de opties, waardoor spelers de strijdkrachten van Castillo kunnen bestrijden zoals zij dat nodig achten. De standaard reeks geweren, raketwerpers en bogen zijn in hoge mate aanpasbaar en groeien mee met de speler, maar ze zijn vaak niet de beste optie. Far Cry 6 beschikt ook over neerslag-achtige wapens met de naam die komen met hun eigen voordelen en unieke skins. Dit zijn gemakkelijk de meest lonende verzamelobjecten in heel Yara, terwijl ze ook de belangrijke rol vervullen van spelers die niet aan wapens willen sleutelen een sleutel geven tot alles wat het arsenaal van de game te bieden heeft.

Deze unieke wapens zijn een aanvulling op de Resolver-wapens van de altijd aanwezige mentor Juan. De collectie bevat vitale wapens zoals een EMP-draagraket die helikopters uit de lucht kan schieten en een sluipschuttersgeweer dat explosieve schoten op grote afstand afvuurt. Het bevat ook kant-en-klare vernietigingstools die leuker zijn dan functie. Het is waarschijnlijk nooit de juiste zet om een ​​cd-opstartprogramma tevoorschijn te halen dat The Macarena speelt, maar het is ook grappig om te zien hoe effectief het kan zijn. Wanneer gecombineerd met de rugzak Supremos die dienen als Dani's oplaadbare ultieme zet, 6 brengt VerSchreeuw's signaturecombat naar een heel ander niveau.

Zelfs met Far Cry 6's uitgebreide selectie van wapens, is de wereld van Yara een andere in een lange reeks Ubisoft-duurzaamheidstests. Met drie volledig gevulde regio's die net zo goed hoofdstukken in een episodisch spel kunnen zijn, de enorme reikwijdte van Far Cry 6's aanbod is ongetwijfeld indrukwekkend. Iedereen die op zoek is naar een game die hem maandenlang activiteiten zal bezorgen, heeft gevonden wat hij zoekt, maar iedereen die op zoek is naar een complete uitdaging, zal waarschijnlijk meer frustratie dan plezier vinden. Meerdere niveaus van buitenposten zorgen voor meer dosis bevredigende stealth, en het voltooien van een van deze zal Dani naar andere evenementen in de omgeving leiden. Het is een speelpatroon dat nog steeds werkt, maar alleen voor degenen die niet zijn opgebrand door tientallen uren van dit exacte patroon in eerdere inzendingen.

Met de focus stevig op het plunderen van wapens, het maken van valuta en andere uitrusting, Far Cry 6 slaagt er niet in om veel op te merken in termen van open-wereldactiviteiten. Er is een optie om andere guerrilla's op missies te sturen Assassin's Creed: Brotherhood-stijl, maar het eindresultaat is een lus van herhalende tekstavonturen die bronnen genereren maar geen opwinding. Een minigame met hanengevechten die een echte riff is op vechtspellen is een leuke grap, maar het is veel te eenvoudig om veel verder te spelen dan de eerste wedstrijden. Jacht- en race-uitdagingen voelen op dit moment als rudimentaire systemen aan de open wereld, en de verhaalzware zijmissies zijn zo verspreid in de enorme wereld dat het gemakkelijk te missen is hen. Over het algemeen is het gewoon minder leuk om Yara te verkennen dan om af te speuren elk gebouw in Hope County of Kyrat.

Misschien is dit gebrek aan opwinding voor Far Cry 6's open wereld komt voort uit een duidelijk gebrek aan verrassende momenten. Vanaf het begin van de serie, Far Cry zit vol met missies en personages die de verwachtingen van spelers overtreden. In zowel de verhaallijn als de geheimen verloopt het verhaal over het veiligstellen van de vrijheid van Yaran vrijwel zoals verwacht, en dat maakt het hele spel net zo vervangbaar als een van de vele pre-Oorsprong Moordenaars geloftespellen. Het is dezelfde reis die iedereen kent, met een nieuwe setting en enigszins aangepaste missies, en het feit dat iedereen dacht dat binnenkomen en Far Cry 6 doet niets om deze mening tegen te houden is teleurstellend. Ubisoft weet hoe je een leuke FPS in de open wereld moet maken, maar de serie die ooit een beroemde schurk zag die poëtisch was over waanzin, lijkt zijn eigen definitie van de term te zijn vergeten.

Far Cry 6 verschijnt op 7 oktober 2021 voor pc, Xbox Series X|S, Xbox One, PlayStation 5, PlayStation 4, Stadia en Amazon Luna. Screen Rant kreeg voor deze recensie een Xbox-kopie van de Ultimate Edition van de game.

Onze beoordeling:

4 van de 5 (uitstekend)

Pokémon GO: Shiny Gastly vinden (en vangen)

Over de auteur