10 dramaseries met de beste herbekijkwaarde

Aangezien televisie een medium van 'nu' is, dat van de ene aflevering naar de andere gaat en altijd naar de toekomst kijkt, hoeven de meeste tv-series maar één keer te worden bekeken. In de zogenaamde "Gouden Eeuw van Televisie" en met de opkomst van streaming, worden tv-schrijvers echter steeds nauwkeuriger met hun vak.

De meest geprezen dramaserie, van The Sopranos tot Breaking Bad, zitten boordevol symboliek, voorafschaduwing, terugbellen en andere kleine details dat ze baat hebben bij meer dan één weergave om alles te vangen. Deze meervoudige bezichtigingen kunnen meer lonend zijn dan de eerste, omdat de kijker dingen kan opvangen die ze de eerste keer niet helemaal oppikten.

10 Breaking Bad

De legendarische transformatie van Walter White van Mr. Chips naar Scarface leidde ertoe dat veel hedendaagse critici het duistere komische misdaaddrama van Vince Gilligan verklaarden Breaking Bad om de grootste show in de geschiedenis van de televisie te zijn.

De serie is verankerd door oneindig meeslepende uitvoeringen van Bryan Cranston en Aaron Paul, terwijl de schrijvers elke aflevering vulden met voorafschaduwing, terugroepacties naar eerdere afleveringen en symboliek zoals de kleur van de kleding van een personage die hun persoonlijkheid.

9 Sherlock

BBC's Sherlock transplanteert de iconische Holmes- en Watson-mysteries, geschreven door Arthur Conan Doyle, naar het hedendaagse Londen met moderne technologie. Benedict Cumberbatch en Martin Freeman delen een onberispelijke chemie in de hoofdrollen.

Elke aflevering speelt als een film omdat ze lang spelen en een diepe duik nemen in de wendingen van hun bronmateriaal. Het schrijven van Steven Moffat en Mark Gatiss vat behendig de rijke complexiteit van de originele verhalen van Conan Doyle en moderniseert het, zodat het nooit oud of verouderd aanvoelt.

8 Gekke mannen

Meest TV-antihelden, van Tony Soprano tot Walter White, uiten hun duistere kant door mensen te vermoorden. Welke sets? Gekke mannen’s Don Draper apart is dat zijn donkere kant veel subtieler is. Als advertentiemanager in de jaren '60, zijn Don's grootste problemen zijn drinken, zijn chauvinisme en zijn overspel (en hij stal de identiteit van een soldaat).

De crew werkte onvermoeibaar om elke aflevering van Gekke mannen met een overvloed aan historische details. Bovendien heeft de serie een indrukwekkende cast met onder meer Jon Hamm, Elisabeth Moss, John Slattery en Christina Hendricks, die allemaal hun beste carrièreprestaties leverden als de reclamemannen en -vrouwen die de sociale en culturele omwentelingen van de jaren zestig. Het is veel meeslepender dan het gemiddelde periodedrama en daarom de moeite waard om een ​​​​handvol keren opnieuw te bekijken.

7 Gekken en nerds

Geproduceerd door Judd Apatow en gevuld met de acteurs die tien jaar later grote sterren in zijn films zouden worden, Gekken en nerds is een kortstondige maar briljante tienerdramaserie waarvan de personages veel herkenbaarder en herkenbaarder zijn dan de wensvervulling-archetypen in De OC en Roddelster.

Maker van de serie Paul Feig, die verder ging met regisseer de grappigste film van 2011 bruidsmeisjes, vulde het ensemble van de show uit met goed afgeronde personages met tastbare bogen. De serie voelde nooit nep en slaagde er altijd in om verrassende complexiteiten te onthullen aan personages die aanvankelijk eendimensionaal leken, zoals Daniel Desario van James Franco. Gekken en nerds werd geannuleerd na slechts één seizoen, dus het is een luchtige binge-watch. Dat seizoen heeft zowel scherp geconstrueerde geserialiseerde verhaallijnen als iconische individuele afleveringen die de show tot de cultklassieker hebben gemaakt die het vandaag is.

6 Zes voet onder

Alan Ball's meest bekende HBO-serie is de vampier-teisterde Echt bloed, maar de meest kritisch gevierde is Zes voet onder, een excentrieke dramedy over een disfunctioneel gezin dat het morbide bedrijf van een uitvaartcentrum runt in de nasleep van de dood van hun patriarch.

Het is een zeldzame show die op het juiste moment eindigde en uitgroeit tot een perfecte finale, waardoor het tijdloos binge-waardig is op een manier die zelfs Game of Thrones kan niet helemaal overeenkomen. Veel van Zes voet onder’s meer genuanceerd karakterwerk wordt overschaduwd door de surrealistische zelfbewuste humor bij de eerste bezichtiging, dus het profiteert van een paar doorkijkjes.

5 Twin Peaks

Leuk vinden De unieke verontrustende films van David Lynch, zijn tv-serie Twin Peaks wordt decennia later nog steeds ontleed en geanalyseerd door fans. Nadat het onderzoek naar de moord op Laura Palmer een bovennatuurlijke wending neemt, Twin Peaks wordt heerlijk dubbelzinnig.

De zorgvuldig gemaakte mysteries van de show zijn eindeloos opnieuw te bekijken, terwijl Lynch typisch verontrustend is beeldspraak - vooral in de "Red Room" -sequenties - faalt altijd, hoe vertrouwd het ook is wordt. Zowel de originele serie als het vervolg op Showtime, Twin Peaks: de terugkeer, zitten boordevol dichte symboliek en bijna onbegrijpelijke verhaallijnen. Bij elke herhaling wordt Twin Peaks lijkt een andere interpretatie te bieden voor zijn vele mysteries.

4 Star Trek: de originele serie

Gene Roddenberry's Star Trek worstelde aanvankelijk in de kijkcijfers, maar was zijn tijd net vooruit. Roddenberry's visie op de ideale toekomst van de mensheid als een multiculturele utopie en de schemerzone-aangrenzend sociaal commentaar dat hij in elke aflevering heeft gestopt, houdt vandaag nog steeds stand. De meest tot nadenken stemmende afleveringen van de originele serie, zoals 'The City on the Edge of Forever' en 'The Trouble with Tribbles', vereisen een paar keer kijken om het volledig te begrijpen en te waarderen. Bovendien vereisen de context-zware afleveringen van de show meerdere bezichtigingen die de kijker uiteindelijk belonen met: het vestigen van een gemakkelijk te verteren mythologie die uiteindelijk bijna een dozijn films en talloze spin-offs heeft voortgebracht shows.

3 Je kunt beter Saul bellen

Vince Gilligan volgde het op hol geslagen succes van Breaking Bad met een prequel/spin-off gericht op de oorsprong van Walter White's strafrechtadvocaat Saul Goodman, te beginnen met toen hij nog onder zijn echte naam Jimmy McGill ging en hij probeerde een legitieme wet op gang te brengen carrière.

Net als Breaking Bad, Je kunt beter Saul bellen is gevuld met symboliek en voorafschaduwing om op rewatches op te pikken. Maar het heeft ook de toegevoegde bonus van subtiele verbindingen met de vlaggenschipserie en B-plots die de achtergrondverhalen van verschillende bekende ondersteunende personages zoals Mike Ehrmantraut en Gus Fring invullen.

2 De draad

David Simon's HBO-misdaaddrama De draad verdient meer dan alle lof die critici er al jaren op stapelen. Gedurende de vijf seizoenen van de show behandelt Simon de politieke machinaties en maatschappelijke operaties van Baltimore met een bijna documentair realisme.

Dankzij de enorme cast van personages en de zeer complexe verhalen, De draad ontelbare keren kan worden genoten. Het is onmogelijk om alles in een enkele bezichtiging (of een willekeurig aantal bezichtigingen) te vangen. Elk seizoen is als zijn eigen roman en behandelt een ander facet van de stad. Het resultaat is een boeiende, opnieuw te bekijken show die een grootse Dickensiaanse reikwijdte combineert met het pathos van een Shakespearan-tragedie.

1 The Sopranos

Als een bepaalde criticus niet van mening is De draad om de beste tv-serie aller tijden te zijn, dan is de kans groot dat ze een naam geven The Sopranos in plaats daarvan. David Chase's surrealistische studie van de psychologie van een maffiabaas staat grotendeels open voor interpretatie. De vele droomsequenties, opzettelijk onopgeloste verhaallijnen en het controversiële dubbelzinnige einde maken het een tijdloos juweeltje.

Tony's regelmatige bezoeken aan zijn psychiater Dr. Melfi maken van de hele serie een oefening in psychoanalyse, die bij de eerste bezichtiging niet volledig kan worden geabsorbeerd. Bovendien vereisen de complexe complotten rond Tony's maffia-business en de meerdere personages die hem steunen of hechten, verschillende visies om volledig te begrijpen wie wie verraadt en waarom. Het is het echter waard, als The Sopranos biedt een nieuwe kijk op het ooit vermoeide maffia-genre dat snel een klassieker van het televisiemedium is geworden.

VolgendeDe originelen: één citaat van elk personage dat hun persoonlijkheid perfect samenvat

Over de auteur