Into The Breach Review: een moderne tactische klassieker

Er zijn bijna altijd slechts drie zetten tot een beurt van Into The Break, maar ze onderscheiden de korrelige kloof tussen meesterlijk succes en struikelend falen. Die rechtlijnige maar ijle ruimte die in die beslissingen leeft, is waar het grootste deel van de prachtige spanningen van het spel is liegen, waarbij een zorgvuldige balans tussen opoffering en aanhoudende one-upsmanship wordt opgeroepen tegen de overmeesterde maar voorspelbare vijand eenheden. Op de meer bevredigende momenten voel je je als een meesterlijke schaker die over het bord stampt en het lot bepaalt, maar het is altijd een kaartenhuis, iets dat strategische denkers die onvoldoende grit missen, of perfectionisten die op zoek zijn naar een altijd onberispelijke oplossing.

In het kort, Into The Break is een soort kijk op de oorlogstactieken van Nintendo's langlopende Advance Wars en Vuur embleem franchises, maar concentreerde zich op het concept van het verliezen van de strijd om de oorlog te winnen. Spelers nemen de rol aan van een tijdreizend trio van mechpiloten en worden in een reeks vierkante 8x8-rasters geplaatst, waarop de gemene Vek hun aanval op de steden en verdedigingswerken van de aarde voortzetten. De "inbreuk" die in de titel wordt beschreven, is eigenlijk tijd en ruimte, en de bedoeling van het team is om een ​​succesvolle manier te vinden om te voorkomen dat de insectoïde Vek van het slagen in hun missie, met gevechten die plaatsvinden op vier verschillende eilanden met een unieke omgeving voorwaarden.

Verwant: The Messenger Review: een zalige retro-platformgame

verliezen in In de bres zal onvermijdelijk op grote schaal plaatsvinden in die eerste paar games, op micro- en macroniveau. Dat betekent dat sommige burgerslachtoffers, belangrijke structuren zijn vernietigd of niet-kritieke missies mislukte doelen zijn overkomelijk, maar kritieke mislukking of totale burgerschade is altijd dichterbij dan het is lijkt. De canonieke realiteit van de game spoort spelers aan om gewoon terug te gaan in de tijd en vanaf het begin opnieuw te beginnen, misschien met bepaalde nieuwe mechpiloten of ontgrendelde eenheden. Hoewel niet een roguelike in de conventionele zin, Into The Break houdt vast aan bepaalde roguelike kwaliteiten, vooral het pad naar verbetering; unlockables verbeteren de kansen van een speler niet op zichzelf, maar leren de fijnere nuances van gevechten en hoe het beste om de doelen van elke willekeurige kaart efficiënt te bereiken, zorgt ervoor dat volgende runs dichter bij. komen succes. Het algehele uurwerk van consequentie is in de kern verbazingwekkend goed gemaakt, en hoewel RNG af en toe de belangrijkste bron van mislukking zal zijn, is die omstandigheid gelukkig zeldzaam.

Nee, de belangrijkste reden voor mislukking is om twee zetten vooruit te denken terwijl het er vier hadden moeten zijn. Elke afzonderlijke missie (vijf missies per eiland) wordt meestal in niet meer dan vier beurten opgelost, en het is helemaal niet ongewoon om aan het einde een aantal vijandelijke eenheden in leven te laten. Zolang hun pad van vernietiging wordt onderdrukt en bevriende eenheden en gebouwen veilig zijn, beschouw het als een overwinning. Dit is een van de vele manieren waarop Into The Break ondermijnt de formule van tactische turn-based games en houdt spelers op het puntje van hun stoel. Zelfs in het begin, zodra spelers de eerste fijne kneepjes beginnen te begrijpen, is het niet overdreven om bepaalde beurten te verwachten tien minuten of langer duren, tijd die wordt besteed aan het staren naar de eenvoudige gordel en theoretiseren hoe de dominostenen zullen val. Waar zal deze eenheid tegenaan lopen als ze wordt aangevallen, en zal het vriendschappelijke spelers schaden? Moet deze mech een vijandelijk spawnpunt dekken met het risico van gezondheidsverlies?

En toch, dit zijn slechts de basis. Het duurt niet lang of omgevingsgevaren zoals zuurplassen, gevaarlijke maar waardevolle nieuwe wapenmodules en veeleisendere winomstandigheden brengen die projecties in de war. Absoluut niets in het spel is volledig onvoorspelbaar binnen een bepaalde beurt, maar dat betekent niet dat een one-shot bliksemflits of een bijzonder complexe vijand kan in de volgende verschijnen, en een andere draaiende plaat toevoegen om in de gaten te houden Aan. Het eindspel in het bijzonder is een claustrofobisch raster van gecompromitteerde bewegingen die zwaar bevochten beheersing vereisen om te voltooien, zelfs op normale moeilijkheidsgraad.

Into The Break komt grotendeels intact op de Nintendo Switch aan, met een op snelkoppelingen georiënteerde besturingsmethode die zijn best doet om het originele muisgeoriënteerde ontwerp te simuleren. De echte aantrekkingskracht zou een touchscreen-optie zijn geweest, iets dat het pakket vrijwel perfect zou maken. Zoals het is, zullen desktopveteranen van het spel waarschijnlijk schrapen bij de set controllermacro's en menu excentriciteiten voordat je er goed aan gewend raakt, maar het is bruikbaar en wordt vertrouwd, met tijd.

Bovendien zijn er ingebouwde rumble-functies die de onderdompeling verrassend goed verbeteren, maar verder blijven de esthetische kwaliteiten van de kunst en soundtrack van de game een beetje vaag kant. Het is ook de moeite waard om dat te vermelden Into The Break is geschreven door de bekende Chris Avellone (schrijver van Planescape: Kwelling, Star Wars: KOTOR II, en zelfs FTL, voorloper van deze game), en hoewel de smaaktekst en beperkte dialoog het minimalistische verhaal dienen, is het niet echt wat mensen aan het spelen zal houden.

Die aantrekkingskracht zal komen van elke zweetopwekkende keuze, of het nu gaat om het riskeren van kostbare schade aan een gebouw om een piloot van een zekere dood of bepalen welke eenheid het beste profiteert van een nieuwe upgrade, waardoor de resterende twee mechs zwakker blijven als een resultaat. Into The Break ziet er bedrieglijk eenvoudig uit in screenshots, maar het is een unieke veeleisende strategische ervaring die veel zal vergen ontelbare uren, en om het in een draagbare en zeer functionele vorm op de Switch te hebben, is de droom van elke tactiekliefhebber! waar.

Into The Break is nu verkrijgbaar in de Nintendo Switch eShop voor $ 14,99. Een digitale kopie voor Switch is ter beoordeling aan Screen Rant verstrekt.

Onze beoordeling:

4,5 van de 5 (Must-Play)

Nookazon van Animal Crossing Sorry voor het censureren van BLM-protestdiscussie

Over de auteur