De 10 beste actiefilms van Liam Neeson, volgens IMDb
Hoewel Liam Neeson meer bekend staat om zijn dramatische rollen, kan het verrassend zijn om te herontdekken hoeveel actiefilms hij op zijn naam heeft staan. Het is een grote sprong ten opzichte van het spelen van Oskar Schindler in Schindler's Lijst om een regelrechte actieheld te worden, maar hij slaagt erin om beide te verkopen.
Hoewel hij ouder is, kunnen zijn overtuigende lichamelijkheid en gevestigde dramatische vaardigheden de kleinste thriller naar een hoger niveau tillen. Voor de doeleinden van deze lijst moet de film worden vermeld als actiefilm op IMDb en worden cameo's weggelaten.
10 Een wandeling tussen de grafstenen (2014) - 6.5
Regisseur Scott Frank werkt voornamelijk als een gerespecteerd scenarioschrijver, met werken variërend van een Steven Spielberg-klassieker (bijv. Minderheidsverslag) tot Hugh Jackman's laatste Wolverine-uitje. Maar dit is een boekaanpassing en de vertaling van pagina naar scherm kan hebben bijgedragen aan het problematische tempo.
De problemen in Een wandeling tussen de grafstenen
9 Star Wars: Episode I - The Phantom Menace (1999) - 6.5
De gravitas van Neeson past perfect bij de houding van Qui-Gon Jinn. Hij is zowel streng als zorgzaam, waardig en wijs. Hij is echter ook net rebels genoeg om in de daaropvolgende continuïteit te passen en om zijn onvermurwbare achtervolging van de profetie te verklaren. Kortom, de eerste van de Star Wars prequel-trilogie schommelt wild heen en weer in toon.
The Phantom Menace wisselt tussen gekke capriolen en de meeslepende samenzwering van de toenmalige senator Palpatine om de Republiek van binnenuit te ontmantelen. Hoewel sommige uitvoeringen in de film zeker twijfelachtig zijn, is Neeson als Jedi Master een krachtige aanwezigheid en een stevige basis voor de prequels, die sindsdien meer liefde hebben verdiend dan haat in de jaren na de eerste polariserende release.
8 De hele nacht rennen (2015) - 6,6
Regisseur Jaume Collet-Serra heeft vier keer samengewerkt met Neeson en hun tandem bleek de krachtigste van Neesons actievolle heropleving. De films die deze twee samen hebben gemaakt, zijn stuk voor stuk plezierig, ondanks enkele van hun problemen. De hele nacht rennen in het bijzonder is een toneelstuk over klassieke maffia-thrillers, geworteld in typische thema's rond zonen en vaders.
Verrassend genoeg begint Neeson de film als een relatief onsympathiek personage. In plaats van een gewone man of een rechtvaardige held met een tragisch verleden, zoekt zijn personage Jimmy Conlon - een alcoholische ex-maffia huurmoordenaar - naar verlossing. Het is een leuke afwisseling van tempo, en Neeson verdient methodisch sympathie. De actie zelf blijkt schandalig, maar is zeker enorm leuk.
7 Het A-Team (2010) - 6.7
In plaats van de originele serie helemaal te imiteren, ontdekt deze vreemde film zijn eigen soort cheesy plezier. Dit was de eerste samenwerking van regisseur Joe Carnahan met Neeson, die wordt geïntroduceerd door een hond met zijn blote handen te doden. Toegegeven, dit is zowel dom als enigszins onsympathiek.
Maar de film neigt naar gelikte, gekke avonturen, en de cast had duidelijk een geweldige tijd bij het schrijven van deze liefdesbrief aan de originele show. Het is een nogal rommelig verhaal dankzij het constant hectische tempo en de eindeloze wendingen. Gelukkig zijn de actiescènes zelf slim gecomponeerd.
6 De grijze (2011) - 6,8 "
Onverwacht diepgaand, dit ijskoude overlevingsverhaal bevat een gedurfde duisternis in Neesons hoofdpersoon, Ottway. Het escalerende gevecht tegen de meedogenloze wolven en de natuur zelf weerspiegelt alleen Ottway's suïcidale gevoelens vóór de vliegtuigcrash. Deze aanpak is voor sommigen misschien iets te rechtlijnig, maar het resoneert diep dankzij de uitvoering.
Het karakter van Neeson is tastbaarder en geaarder in vergelijking met zijn andere actiefilms. De wolven zelf zijn overtuigend en de oorverdovende vliegtuigcrash aan het begin is terecht angstaanjagend. De overlevingselementen en de gekwelde hoofdrolspeler maken deze film veel intiemer dan je zou verwachten, en zeker een van de beste overlevingsfilms punt uit.
5 Onbekend (2011) - 6,8
Regisseur Jaume Collet-Serra ontdekt hier zijn formule en zet dezelfde toon en aanpak neer die de andere Neeson-samenwerkingen zouden voeden. Het duo werkt in elkaars voordeel. Jaume Collet-Serra geeft kinetische actiescènes en vlezige ideeën die echt vermakelijk zijn, terwijl Neesons lichamelijkheid en opvallende uitvoeringen het verkopen.
Het mysterie hier komt uiteindelijk neer op: De identiteit van Bourne. Dit kan enigszins teleurstellend aanvoelen, gezien een uitgangspunt dat overal naartoe zou kunnen leiden, maar Neeson's zoektocht naar de waarheid benadrukt in ieder geval spanning tot de tweede helft van de film.
4 Non-stop (2014) - 6,9
Jaume Collet-Serra's tweede uitje met Neeson lost nogal wat problemen op. Het heeft een betere ondersteunende cast en een meer consistente toon overal. De ingesloten omgeving leent zich voor spannende spanningen en roept de sfeer op van een klassieke roman van Agatha Christie. De wendingen zijn welverdiend, waarbij methodisch gebruik wordt gemaakt van de verwachtingen van het publiek, en het gevoel van urgentie is constant.
De tikkende klok voelt echter niet als een goedkope gimmick. In plaats daarvan is het een heel leuke joyride. De lijdende held van Neeson is sympathiek en de actiescènes escaleren mooi.
3 De Lego-film (2014) - 7.7
Alle heldere komedie en creatieve avonturen culmineren in een verrassend en aangrijpend einde dat het onderschatte helpt te maken De Lego-film in een instant klassieker. De film is van begin tot eind hectisch en kan soms overweldigend aanvoelen, maar nooit op een onbevredigende manier. Thema's over identiteit en vrijheid zijn bekend, maar vakkundig behandeld op een leuke nieuwe meta manier.
Ondertussen is de drievoudige rol van Liam Neeson als Good/Bad Cop en zijn vader Pa Cop een absoluut genot. Zijn stem wisselt soepel af tussen die kenmerkende intensiteit en een hilarische tegenpool. Het is een leuke draai aan Neeson's oude reputatie voor een ouder publiek, maar iedereen kan genieten van de duizelingwekkende stemmingswisselingen.
2 Genomen (2008) - 7.8
Genomen is de definitieve Liam Neeson-actiefilm, en zeker wat zijn latere succes in het genre inspireerde. Hoewel Neeson zeker eerder in het genre had geliefhebberd, was zijn rol als de vastberaden en niet te stoppen vader was zo'n doorslaand succes dat het de standaardsjabloon werd voor zijn daaropvolgende reeks acties treffers.
Bryan Mills (Neeson) is meteen sympathiek, met een duidelijke mythologie en antagonisten die helaas maar al te echt zijn. De vechtsequenties en shootouts zijn geaard en stenig, maar de held moet ook consequent zijn tegenstanders te slim af zijn. Na zorgvuldig realistische en meeslepende personages te hebben getekend, ontketent de film fantasierijke sensaties, afgezet tegen de ergste nachtmerrie van een ouder. De toon en oogverblindende actiescènes lieten velen achter schreeuwt om meer, en dat is precies wat ze kregen door wat de. werd Genomen trilogie.
1 Batman begint (2005) - 8.2
Blijkbaar was het trainen van Obi-Wan Kenobi niet genoeg. Als de mentor van Bruce Wayne en de eerste grote schurk, is Liam Neeson een woester personage, maar nooit eendimensionaal. Zijn Ra's al Ghul is gemakkelijk een van De grootste schurken van Batman op het scherm. Zijn beweegredenen zijn terecht begrijpelijk, hoewel misleid.
Het achtergrondverhaal van zijn vrouw, later uitgebreid, verdient oprechte sympathie en hij draagt een duidelijk respect en zorg voor Bruce, wat hun uiteindelijke botsing tragisch maakt. Deze rijke lagen zijn bekend in de uitgebreide filmografie van regisseur Christopher Nolan, maar iets dat zelden wordt gezien in superheldenfilms. Op het moment van de release, Batman begint was iets dat het publiek hard nodig had, vooral nadat de laatste Batman-film een slechte smaak in hun mond had achtergelaten.
Volgende10 Disney-verwijderde scènes We zijn blij dat ze knippen
Over de auteur