Mr. Peanut sterft op 104-jarige leeftijd: Planters Super Bowl Marketing Trick Explained

click fraud protection

Mr. Peanuts, de mascotte van Planters Peanuts, stierf op 104 in een marketingstunt in de aanloop naar de aankomende commercial van Planters tijdens de 54e Super Bowl. Aan alles moet een einde komen, maar waarom de monocled-mascotte op zo'n explosieve manier ten onder ging, doet het grote publiek achter de oren krabben.

De officiële mascotte van Planters, Mr. Peanut kwam voor het eerst in 1916. In een gezamenlijke inspanning van een jongen genaamd Antonio Gentile, die zijn ontwerp indiende tijdens een mascotteontwerpwedstrijd, en Andrew S. Wallach, Mr. Peanut werd het officiële gezicht van Planters. Na meer dan 100 jaar is Mr. Peanut echter officieel aan zijn einde gekomen. In een reclame met in de hoofdrol Wesley Snipes en Matt Walsh, offerde Mr. Peanut zichzelf op om zijn vrienden te redden. In de commercial houdt het trio zich vast aan een tak boven een kloof, maar omdat het hun gewicht niet kan houden, laat Mr. Peanut dapper los, vallen tot zijn dood en ontploffen in een vurige explosie. In reactie daarop, The Estate of Mr. Peanut's

Twitter account bevestigde zijn dood, verwijzend naar het als a "onbaatzuchtige daad." Maar waarom moest hij in de eerste plaats sterven?

Hoewel Planters geen officiële verklaring heeft gegeven waarom ze besloten om het gezicht van hun merk te doden, Super Bowl-advertenties zijn traditioneel de perfecte plek voor merken om gewaagde uitspraken te doen. Apple beloofde een anti-dystopie met de release van hun eerste Macintosh-computer, Monster.com deprimeerde iedereen die ooit voor hun carrière hebben gekozen, en Budweiser legde het succes of het falen van zijn campagne in de handen van een paar kikkers. Dus hoewel de dood van Mr. Peanut een verlies is, blijkt het nu al een overwinning voor het merk te zijn. Planters heeft de aandacht getrokken van miljoenen fans die zullen afstemmen om Super Bowl LIV te kijken naar kijk wat er kan worden onthuld tijdens de officiële tv-spot (die ook zal verdubbelen als Mr. Peanut's begrafenis). Ze hebben zelfs een weten te inspireren Avengers: Eindspelmeme.

#RIPeanutpic.twitter.com/h4g1YGeVu8

— Bob Chipman (@the_moviebob) 22 januari 2020

Met pijn in het hart bevestigen we dat Mr. Peanut op 104-jarige leeftijd is overleden. In de ultieme onbaatzuchtige daad offerde hij zichzelf op om zijn vrienden te redden toen ze hem het meest nodig hadden. Betaal alstublieft uw respect met #RIPeanutpic.twitter.com/VFnEFod4Zp

— Het landgoed van Mr. Peanut (@MrPeanut) 22 januari 2020

Planters heeft zich in een ideale marketingpositie geplaatst. Niet alleen heeft de pre-Super Bowl-advertentie de officiële tv-spot opgezet, de onverwachte dood van een klassiek icoon heeft ieders aandacht. De uitbetaling hoeft niet per se zo bevredigend te zijn als de opzet, maar dat is de magie van slimme marketing. Het is niet anders dan De mysteriedoos van JJ Abrams - een spoor van broodkruimels neerleggen om de spanning op te krikken. Of de uitbetaling voldoet aan de setup is niet relevant. De taak is om aandacht te krijgen. Voor Planters, gezien de viraliteit van de dood van Mr. Peanut en de verwachting van zijn begrafenis, maakt het niet uit of het resultaat een nieuwe smaak of een nieuwe mascotte is. De reis is immers altijd leuker dan de bestemming.

Dat gezegd hebbende, is het meest waarschijnlijke gevolg van de dood van Mr. Peanut de onthulling van een opvolger. Rebranding kan een overlevingsinstrument voor marketing zijn. En als dit het geval blijkt te zijn, zal Mr. Peanut naast een aantal opmerkelijke iconen staan ​​die hun metaforische fakkels hebben doorgegeven (of zullen doorgeven) aan hun vervangers. Steve Rogers overhandigd zijn Captain America-schild naar Sam Wilson in Avengers: Eindspel, werd een nieuwe meikoningin gekozen in Midsommar, en Daniel Craig zal daarna de teugels overdragen aan een nieuwe James Bond Geen tijd om te sterven. Als er niets anders is, is Mr Peanut in goed gezelschap.

Bron: Het landgoed van Mr. Peanut, Nationaal museum voor Amerikaanse geschiedenis, Bob Chipman

Inktvisspel: waarom de recruiter geen masker draagt ​​(en wat het echt betekent)

Over de auteur