10 sprookjesfilms die te eng zijn voor kinderen

Sprookjes zijn toch voor kinderen? Nou, niet altijd. Een sprookje is per definitie "een kinderverhaal over magische en denkbeeldige wezens en landen." Echter, toen de gebroeders Grimm veel van de geliefde sprookjes verzamelden en samenstelden die we nu kennen van Disney films (Assepoester, Sneeuwwitje, Schone Slaapster, onder andere) waren diezelfde verhalen veel donkerder en enger dan de verhalen die we ons herinneren.

In het origineel Sneeuwwitje, wordt de boze koningin gedwongen om in roodgloeiende metalen schoenen te dansen als straf voor haar ijdelheid, en de boze stiefzusters van Assepoester worden hun ogen uit hun gezicht gerukt door duiven die door God zijn gestuurd. De "happy endings" in deze sprookjes zijn meestal iets gecompliceerder dan hun Disney-tegenhangers.

In andere gevallen werden filmmakers geïnspireerd door de donkere, fantasierijke verhalen uit de folklore. Hier zijn Screen Rant's 10 sprookjesfilms die te eng zijn voor kinderen. Sommige van deze films zijn gebaseerd op oude volksverhalen, andere zijn louter geïnspireerd door hun ideeën en de fantasie erachter.

10 Keer terug naar Oz (1985)

Men zou gemakkelijk kunnen laten zien Keer terug naar Ozoper ongeluk aan hun kinderen, in de veronderstelling dat ze hen zouden introduceren in een magisch land van onschuldig plezier. De klassieke 1939 De tovenaar van Oz met Judy Garland heeft zeker zijn enge kanten, maar het heeft niets aan Keer terug naar Ozo. De film begint met onze held Dorothy (Fairuza Balk), die zich een beetje verdrietig voelt sinds haar terugkeer uit Oz. Dorothy's ouders sturen haar naar een psychiatrisch ziekenhuis met een gemene verpleegster (Jean Marsh), die elektroshocktherapie wil uitvoeren op haar. Gelukkig voor Dorothy wordt het ziekenhuis getroffen door een onweersbui en valt de stroom uit. Ze weet te ontsnappen bij de nabijgelegen rivier, waar ze bijna verdrinkt. Wanneer ze echter wakker wordt, bevindt ze zich weer in het magische land Oz, dat sinds haar laatste keer daar is verwoest.

Keer terug naar Ozo is geprezen als een nogal getrouwe aanpassing van L. Frank Baum is later tovenaar van Oz boeken. Helaas, voor elk klein kind dat naar de film kijkt, Keer terug naar Ozo heeft ook een boze heks (ook Jean Marsh) die haar hoofden verwisselt als sieraden. Als je kind geen slapeloze nacht heeft, denkend aan de gang van hoofden in Keer terug naar Ozo, dan zullen de wielrijders (mensachtige wezens die wielen hebben in plaats van handen en voeten) zeker het lukken. Maar tenminste Keer terug naar Ozo heeft een happy end.

9 Labyrint (1986)

Als je ooit een nachtmerrie hebt gehad over David Bowie als kind, heb je waarschijnlijk gezien: Labyrint iets te vroeg. De hoofdpersoon van de film is Sarah (Jennifer Connelly), een gewoon tienermeisje op aarde dat wenst dat haar jongere broer Toby (Toby Froud) zou worden weggenomen. Tot Sarah's afgrijzen wordt haar wens ingewilligd door Jareth the Goblin King (David Bowie), die Toby steelt en hem verbergt in zijn kasteel, gelegen in een fantasieland vol vreemde en wonderbaarlijke wezens. Sarah brengt een groot deel van de rest van de film door met wanhopige pogingen om zich een weg te banen door het labyrint dat Jareth heeft opgezet om haar buiten te houden.

Je jongere broer laten stelen door een kobold is een nogal angstaanjagende premisse, maar het zal zeker een jong tienermeisje helpen een lesje over egoïsme te leren. De wereld van Labyrint is griezelig en vol verontrustende beelden, zoals een scène waarin Sarah in een gat valt, waar honderden handen zich uitstrekken om haar vast te pakken. Sinds Labyrint werd geregisseerd door Jim Henson, er zijn natuurlijk wezenpoppen in de film, sommige meer verontrustend dan andere. Hensons bracht ook zijn duistere gotische gevoeligheden naar Donker kristal, een andere film die deze lijst gemakkelijk had kunnen maken.

8 Slaperig hol (1999)

Het freaky drama van Tim Burton Sleepy Hollow werd geïnspireerd door het korte verhaal "The Legend of Sleepy Hollow." In dit klassieke verhaal vertelt schoolmeester Ichabod Crane en Abraham Von Brunt strijden allebei om de hand van Katrina Van Tessel, de dochter van een rijke landeigenaar. Maar nadat zijn hart is gebroken, heeft Crane een angstaanjagende ontmoeting met een ruiter zonder hoofd. De volgende ochtend is hij verdwenen en niemand weet waar.

In Burtons versie van het verhaal is Crane (Johnny Depp) een agent die naar Sleepy Hollow wordt gestuurd om de onthoofdingen van drie lokale bewoners te onderzoeken. De inwoners van Sleepy Hollow zijn ervan overtuigd dat een ruiter zonder hoofd verantwoordelijk is voor deze gruwelijke misdaden. Er is natuurlijk ook een driehoeksverhouding tussen Crane, Brom (Casper Van Dien) en Katrina (Christina Ricci), waarbij Brom de zenuwachtige Crane in de maling neemt - een vergelijkbare verhaallijn als het originele verhaal.

The Hessian Horseman (Christopher Walken) is echt angstaanjagend in de flashback-scènes die de oorsprong onthullen van de ruiter zonder hoofd die Sleepy Hollow terroriseert. Met vlijmscherpe tanden en haar dat overeind staat, lijkt Walken deels vampier en deels zombie. Zoals alle films van Burton, Sleepy Hollow is zowel grappig als eigenzinnig terwijl het zijn verhaal draait. Maar aangezien dit verhaal talloze onthoofdingen en bomen met bloed bevat, is het het beste om het uit de buurt van de kinderen te houden.

7 Het gezelschap van wolven (1984)

Neil Jordan's film uit 1984 Het gezelschap van wolven is niet geschikt voor kinderen, tenzij je denkt dat het beeld van een man die de huid van zijn gezicht trekt acceptabel materiaal is om kinderen te bekijken. Het gezelschap van wolven is een donkere, gotische fantasiefilm die losjes het verhaal volgt van Roodkapje. Het gezelschap van wolven weeft ook een verscheidenheid aan verhalen over weerwolven door de film voor wat extra horror.

Maar Het gezelschap van wolven is niet strikt een horrorfilm, het kijkt ook naar de gevaarlijke seksuele verlangens die zich soms in sprookjes kunnen nestelen. Door de film te structureren als verschillende miniverhalen binnen het grotere kader van Roodkapje verhaal, bootst de film een ​​droomachtige toestand na voor een publiek dat niet zeker weet wat echt is en wat is fantasie. De scène waarin de jager (Micha Bergese) het jonge meisje Rosaleen (Sarah Patterson) probeert te verleiden nadat ze haar heeft opgegeten grootmoeder (Angela Lansbury) zou genoeg kunnen zijn om een ​​kind te traumatiseren, of op zijn minst een slecht voorbeeld te geven van hoe verkering lijkt op.

6 Pan's labyrint (2006)

Roger Ebert zei het waarschijnlijk het beste toen hij de film van Guillermo del Toro beschreef Het labyrint van Pan als een "sprookje voor volwassenen." Sprookjes zijn, net als alle goede verhalen, grotendeels een ontsnapping aan de realiteit. Het labyrint van Pan speelt een kind, maar het is beslist geen kinderfilm. De film bevat brutale scènes van de menselijke personages en wezens die jonge kijkers gemakkelijk kunnen schrikken of storen.

In Het labyrint van Pan, reist Ofelia (Ivana Baquero) met haar zwangere moeder Carmen (Ariadna Gil) om haar nieuwe stiefvader, Captain Vidal (Sergi López) te ontmoeten. Vidal is een wrede man die tijdens de Spaanse burgeroorlog op communistische rebellen jaagt en degenen die zijn pad kruisen martelt en vermoordt. Vidal is precies het soort volwassene waar een kind zijn toevlucht bij zou zoeken, en in Het labyrint van Pan, ontdekt Ofelia een verborgen labyrint dat haar kennis laat maken met vele mysterieuze en magische wezens. Het labyrint van Pan is een wonderbaarlijk originele en mooie film, maar ook een film die zo donker is in zijn onderwerp dat alleen volwassenen ervan zouden moeten genieten.

5 Snelweg (1996)

Roodkapje heeft door de jaren heen verschillende films geïnspireerd, van de musical In het bosnaar het verontrustende drama Hard snoep, maar de film uit 1996 Snelweg is een van de meest vermakelijke en verdraaide versies van dit klassieke sprookje. In het originele sprookje wordt een jong meisje achtervolgd door een wolf op weg om voedsel naar het huis van haar grootmoeder te brengen. Afhankelijk van aan welke versie je als kind bent blootgesteld, komen oma en Roodkapje allebei in de maag van de wolf terecht, of een behulpzame houthakker redt ze door ze uit te knippen.

In Snelweg, is onze Red Hiding Hood de jonge tiener Vanessa Lutz (Reese Witherspoon), wiens moeder aan het begin van de film naar de gevangenis wordt gestuurd. Vanessa belandt op weg naar het huis van haar grootmoeder, niet om haar wat te eten te brengen, maar om te ontsnappen aan haar maatschappelijk werker. De wolf binnen Snelweg is een Bob Wolverton (snap je? "Wolverton"? Hoe dan ook, hij wordt gespeeld door Kiefer Sutherland) die meisjes achtervolgt en vermoordt op snelwegen in plaats van op bospaden. Het is een gewelddadige, eigentijdse draai aan het originele sprookje, maar dat maakt het alleen maar enger en verontrustender.

4 Zwarte Zwaan (2010)

Het balletdrama/thriller uit 2010 Zwarte zwaan, geregisseerd door Darren Aronofsky, is een beetje Zwanenmeer vermengd met ontzettend veel psychologische horror. Ballet is een mooie en boeiende kunstvorm. Maar er is een donkere kant aan de perfectie die een balletdanser nodig heeft, waardoor het een uitstekende kandidaat is voor een donkerder verhaal (Powell en Pressburger's De rode schoenen verkent ook deze donkere kant van ballet). In Zwarte zwaan, worstelt de getalenteerde ballerina Nina Sayers (Natalie Portman) om haar regisseur Thomas Leroy (Vincent Cassel) te bewijzen dat ze is in staat om zowel de onschuldige witte zwaan als de verleidelijke, kwaadaardige zwarte zwaan te spelen in haar aankomende productie van Zwanenmeer.

In het origineel Zwanenmeer, een jong meisje onder een magische spreuk is overdag een zwaan en 's nachts een meisje. Het meisje heeft een kwaadaardige dubbelganger, die een prins misleidt om zijn liefde aan haar te belijden, wat het jonge meisje vernietigt. De druk op Nina om zowel de lichte als de donkere kant van zichzelf perfect te belichamen, leidt tot een reeks verontrustende hallucinaties en toenemende angst voor zowel Portmans karakter als het publiek. En vergelijkbaar met het einde van het Zwanenmeer, Zwarte Zwanen heldin heeft een dramatisch en tragisch einde.

3 Suspira (1977)

Balletverhalen en sprookjes lijken gemakkelijk hand in hand te gaan. Welke betere heldin zou je kunnen vinden dan een mooie en getalenteerde jonge danseres? In Suspiria, sluit de jonge danseres Suzy Bannion (Jessica Harper) zich aan bij een nieuw balletgezelschap waarvan wordt onthuld dat het een dekmantel is voor een sinistere heksenkring. Het is een sprookje dat ook echt een horrorfilm is.

Terwijl Suspiria is niet direct gerelateerd aan een sprookje, er zijn elementen van het verhaal die parallel lopen Sneeuwwitje. Op een bepaald moment in de film wordt Suzy gedrogeerd door de heksen, net zoals Sneeuwwitje wordt vergiftigd door een appel. De verwrongen verhaallijnen in beide films hebben betrekking op een oudere koningin die van plan is de jongere onschuldige te vernietigen die ze als een bedreiging beschouwt.

De zeer diepe verbinding tussen Suspiria en Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen is te vinden in het uiterlijk van de film. Regisseur Dario Argento vroeg zijn cameraman Luciano Tovoli om de levendige kleuren na te bootsen in Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. De levendigheid van de technicolor-achtige tinten dragen bij aan de griezelige nachtmerrie die Suzy binnenkomt Suspira, waaronder maden die van het plafond vallen, hulphonden die hun baasjes aanvallen en meisjes die vastzitten in prikkeldraad.

2 Repelsteeltje (1995)

Repelsteeltje is een griezelig personage. Er is geen vraag over. Hij is een freaky goblin / trol-achtig personage die Faustiaanse deals maakt met nietsvermoedende mensen, en vaak hun baby's meeneemt in het proces. Kortom, Repelsteeltje is een nachtmerrie voor zowel jong als oud die zijn pad kruisen. In de Duitse horrorfilm uit 1995 Repelsteeltje, de kleine goblin (Max Grodénchik) is weer bezig en probeert de baby van Shelly Stewart (Kim Johnston Ulrich) te stelen. Ondertussen maakt Repelsteeltje iedereen bang met zijn walgelijke uiterlijk, kakelende lach en het vermogen om zijn hoofd te verwijderen om mensen te bijten.

Repelsteeltjes slogan was "Als het sprookje eindigt, begint de nachtmerrie", maar de film had meer succes en veroorzaakte kreunen en ineenkrimpen dan geschreeuw en geschreeuw van het publiek. Repelsteeltje probeert eng te zijn, en het probeert grappig te zijn, maar het faalt vrijwel in beide. Voor volwassenen is Repelsteeltje een komisch slechte schurk die aanzet tot rollende ogen en geeuwen, hij is zeker een eng genoeg personage om slapeloze nachten bij kinderen te veroorzaken.

1 De rode schoenen (2005)

De rode schoenen is een beroemd sprookje van Hans Christian Andersen over een ijdel en egoïstisch meisje. Het meisje krijgt een paar rode schoenen die uit zichzelf beginnen te dansen. In het begin lijken de magische schoenen heerlijk, totdat het meisje beseft dat ze nooit meer uit zullen gaan. Het meisje is gekneusd en gehavend door haar non-stop dansende voeten, en ze vraagt ​​om haar voeten af ​​te snijden om de martelende dans te stoppen. Zelfs nadat haar voeten zijn geamputeerd, blijven de rode schoenen het meisje kwellen totdat ze God zelf om hulp smeekt.

De rode schoenen is verschillende keren aangepast als zowel balletproducties als films, zoals de klassieker van Michael Powell en Emeric Pressburger uit 1948 De rode schoenen. In 2005 nam de Zuid-Koreaanse regisseur Yong-gyun Kim het verhaal van Red Shoes en voegde er een gruwelijke draai aan toe. In deze versie neemt een vrouw Sun-jae (Hye-su Kim) een paar rode hakken mee naar huis die ze in de metro vond. Al snel zijn zij en haar vrienden allebei geobsedeerd en doodsbang door de macht die de schoenen hebben over iedereen die ze bezit. Verontrustende hallucinaties en macabere sterfgevallen maken De rode schoenen een verontrustend verhaal dat waarschuwt tegen het verlangen naar wat anderen bezitten.

-

Van welke van deze enge sprookjesfilms kreeg je als kind of volwassene nachtmerries? Welke hebben we gemist? Laat het ons weten in de comments!

Volgende10 dingen die alleen stripfans weten over de vriendelijke rivaliteit van Superman en Batman