Beste streamingfilms van het decennium

Hier zijn de beste films streamen van het decennium. Het afgelopen decennium was er een van extreme veranderingen in de entertainmentindustrie. In tien korte jaren werd het rulebook talloze keren herschreven, vanaf de oprichting van een nieuw model van franchise blockbuster-filmmaken zoals gezien door de MCU aan de machtswisselingen via de historische Hollywood-studio's via fusies en overnames. Misschien wel de meest dramatische evolutie vond plaats met de onbetwiste machtsverschuiving in de streaming-industrie op de thuismarkt. Netflix ging van dat bedrijf waar je dvd's per post bestelde naar de dominante leiders in wereldwijde on-demand internetstreamingmedia.

Nog maar zes jaar geleden, Netflix besloot originele films te gaan produceren, series, documentaires en stand-upspecials, met als doel dat hun platform in de nabije toekomst voor 50% uit originele content bestaat. Wat in het begin een kostbare nieuwigheid leek, is nu een toonbeeld van zaken en creativiteit geworden dat zowel door traditionele studio's als door auteursfilmmakers wordt begeerd. Hun aanbod heeft Emmy's, Golden Globes en Oscars gewonnen en heeft deelgenomen aan enkele van 's werelds meest prestigieuze filmfestivals.

Gefocust op films, dit zijn de exclusieve streaming-films die het decennium bepaalden, en ook de beste die het medium had in een tijd dat het idee om een ​​film met alleen streaming te zijn als een grote stap werd beschouwd omlaag. Om het u gemakkelijk te maken, bevat deze lijst alleen films die expliciet zijn ontworpen om voornamelijk, zo niet uitsluitend, op een streamingdienst te worden bekeken. Films met korte festival- of theatrale runs tellen wel mee, maar niet films die traditioneel werden gegeven loopt ergens anders terwijl exclusieve streams naar een bepaald gebied worden gestreamd (bijvoorbeeld Alice Rohrwacher's Blij als Lazzaro of Frant Gwo's De dwalende aarde.) Sommige films zijn exclusief voor Netflix en werden daarvoor gekocht, maar kregen ook bioscoopreleases in kleinere gebieden, dus die worden ook meegeteld.

15. Ik verloor mijn lichaam

Deze Franse animatiefilm uit 2019 heeft een geweldige haak: een afgehakte hand ontsnapt uit een dissectielab en gaat op reis om zijn verloren lichaam te vinden. Stel je voor dat Ding van De familie Addams had een existentiële crisis en je bent halverwege. Zoals je je kunt voorstellen met een verhaal waarin een lichaamloze hand door de straten huppelt, is dit een trotse rare film, maar Ik verloor mijn lichaam is ook diep en onverwacht ontroerend op een manier die je verrast. Vaak walgelijk (deze hand vecht tegen straatratten en neuzen), soms erg grappig en vaak enorm tragisch, Ik verloor mijn lichaam is een van de werkelijk geweldige animatieprestaties van zowel streaming als cinema in het algemeen.

14. Beesten van geen natie

Cary Joji Fukunaga gaf de aftrap voor Netflix' nieuwe tijdperk van originele films met dit sombere maar prachtig verteld drama over kindsoldaten die een wrede burgeroorlog doormaken. Idris Elba geeft een van zijn beste optredens in Beesten van geen natie als commandant van een kindsoldaatbataljon, en de diep compromisloze kijk op een vaak over het hoofd geziene kosten van oorlog bood het perfecte startpunt voor Netflix om te laten zien wat ze waren in staat tot.

13. Ik voel me niet meer thuis in deze wereld

Ik voel me niet meer thuis in deze wereld, het regiedebuut van Groene Kamer scenarist Macon Blair, beleefde zijn wereldpremière op het Sundance Film Festival en won de Grand Jury Prize. Dat kan vaak grote dingen betekenen voor een indiefilm, maar de meeste mensen leken deze niet eens op te merken toen hij op Netflix debuteerde. De streamingdienst kreeg kritiek omdat ze er niet genoeg reclame voor maakte, wat jammer is omdat de film zelf is een fascinerende mix van gelach en spanning met een briljante leidende wending van Melanie Lynskey. Ze speelt een vrouw wiens huis is ingebroken, waardoor ze besluit de boeven op te sporen en... haar eigen vorm van gerechtigheid eisen met haar excentrieke buurvrouw (Elijah Wood) die een zwak heeft voor nunchucks. Het is een ingehouden juweeltje dat zeker een bezoek waard is als het je passeert.

12. Okja

Voordat hij de wereld in vuur en vlam zette met het verbazingwekkende drama Parasiet, nam de Koreaanse regisseur Bong Joon-ho een meer fantastische wending met deze milieutabel over een jong meisje en het belachelijk schattige genetisch gemodificeerde supervarken waarmee ze bevriend raakt. Okja is enorm fantasierijk en diep politiek op een manier die erin slaagt om elk element in evenwicht te brengen zonder het andere te overweldigen. Er is een verwelkomend gevoel van kattenkwaad aan Okja die teruggrijpt op klassieke familiefilms zoals ET Het buitenaardse, zij het met een veel donkerdere ondertoon. Het is alleen al de moeite waard om te zien, al was het maar voor de volkomen krankzinnige uitvoering van Jake Gyllenhaal.

11. Eerst vermoordden ze mijn vader

Angelina Jolie, als ze het niet te druk heeft met het maken van Marvel-films en een van de beroemdste vrouwen ter wereld is, is ook een verdomd goede regisseur. Ondanks haar aantrekkingskracht als megaster, is Jolie nooit voor de gemakkelijke verhalen gegaan met haar regie-inspanningen. of het nu romantische drama's zijn die zich afspelen tijdens de Bosnische oorlog of biopics uit de Tweede Wereldoorlog met krijgsgevangenenkamp marteling. Eerst vermoordden ze mijn vader, haar vierde film als regisseur, is veruit haar beste en de film die haar het nauwst aan het hart ligt. Gebaseerd op de biografie van de Cambodjaanse activist Loung Ung, toont de film de tijd van een vijfjarig meisje als kindsoldaat tijdens het regime van de Rode Khmer. Jolie slaagt er niet in om deze afschuwelijke periode uit de geschiedenis te documenteren, maar verliest nooit de menselijke kosten uit het oog. Volkomen compromisloos en het werk van een regisseur die zoveel te bieden heeft Eerst vermoordden ze mijn vader is een echt verborgen juweeltje in het streamen van exclusieve bioscoop.

10. Atlantische Oceaan

De Franse actrice Mati Diop schreef geschiedenis toen ze de eerste zwarte vrouwelijke regisseur werd die haar filmpremière in competitie liet zien in de het filmfestival van Cannes. Daar, Atlantische Oceaan nam de Grand Prix-prijs mee naar huis, en terecht. Het speelt zich af in een buitenwijk van Dakar, waar onbetaalde arbeiders op een futuristische toren besluiten het land te verlaten met de oceaan voor een betere toekomst, dit romantische drama neemt een aantal onverwachte wendingen waar je voor moet zorgen van mening zijn. Atlantische Oceaan is prachtig beklijvend en vakkundig begeleid door Diop op een manier waardoor de genre-buigende wendingen gemakkelijk lijken. Hopelijk is dit het begin van een lange en legendarische carrière voor haar.

9. 13^e

Netflix heeft een sterke niche gevonden in documentaires, of ze nu lang of kort zijn. Ze hebben gewonnen en genomineerd voor Oscars en Emmy's, en een paar van hen hebben zelfs een tastbaar verschil gemaakt in de echte wereld. In termen van politieke impact en bekwaamheid om films te maken, slaagt geen enkele Netflix-documentaire zo goed als die van Ava DuVernay 13^e. Getiteld naar het dertiende amendement op de grondwet van de Verenigde Staten, onderzoekt DuVerney's verbluffende documentaire hoe de... afschaffing van de slavernij in Amerika, behalve als straf voor veroordeling van een misdaad, heeft geleid tot de moderne tijd gevangenis-industrieel complex. Het is een enorm overtuigend stuk werk dat een complexe stelling in beknopte bewoordingen uiteenzet en aanmoedigt kijkers om boos te blijven over een decennialang onrecht dat zwarte Amerikanen vrijwel gecriminaliseerd heeft als een... geheel. Terecht, 13^e won een nominatie voor beste documentaire bij de Oscars.

8. Prive leven

Tamara Jenkins is een van de beste en meest zondig over het hoofd geziene regisseurs die tegenwoordig in de onafhankelijke Amerikaanse cinema werkt, en Prive leven is het soort gevoelig maar onverschrokken drama dat elke prijs van het seizoen zou hebben gewonnen als er genoeg mensen aandacht aan hadden besteed. Paul Giamatti en Kathryn Hahn spelen een paar gevierde schrijvers die wanhopig proberen een kind te krijgen. Deze moeilijke tijd in hun leven, met medische uitputting en ongemakkelijke familiale interacties, wordt behendig geportretteerd op manieren die zelden in film te zien zijn, en blijft zowel grappig als vaak tragisch.

7. Aan alle jongens van wie ik eerder heb gehouden

Afgelopen zomer hielp Netflix het wel en wee van het romantische komediegenre in Hollywood nieuw leven in te blazen door producenten eraan te herinneren overal waar er inderdaad een hongerig en omvangrijk publiek is voor dergelijke films, lang nadat de industrie ze had uitgeroepen dood. Het juweel in de kroon van hun "Summer of Love" was de enorm charmante Aan alle jongens van wie ik eerder heb gehouden. Lana Condor en Noah Centineo werden sterren via dit superlieve verhaal van een middelbare schoolmeisje wiens geheime verliefdheden aan de wereld worden onthuld, waardoor ze gedwongen wordt een romance te faken om mensen van haar af te houden. Het is niet moeilijk te begrijpen waarom miljoenen mensen overweldigd werden door Aan alle jongens van wie ik eerder heb gehouden. Het is in wezen een full house bingokaart van romcom-vreugde, uitgevoerd op een manier die het geheel onweerstaanbaar maakt. Andere Netflix-films zijn misschien beter ontvangen, maar weinigen waren zo invloedrijk en breed omarmd als deze. EEN vervolg is onderweg.

6. Hoogvliegende vogel

De enorm productieve en gevarieerde regisseur Stephen Soderbergh was niet tevreden met het laten vallen van slechts één Netflix-exclusive dit jaar: hij moest er twee uitbrengen. Van het paar, Hoogvliegende vogel is degene die de minste aandacht kreeg, maar veel beter is dan een stuk werk (met excuses aan de wasserette.) Gemaakt met een iPhone 8 en met in de hoofdrollen André Holland, Zazie Beetz en Kyle MacLachlan, Hoogvliegende vogel is een sportdrama over een topagent die met de hulp van een beginnende basketballer een basketballockdown probeert te doorbreken. Samen met zijn technische ambitie (je zou nooit denken dat deze film met een telefoon is opgenomen als je het nog niet wist), Hoogvliegende vogel is ook gedurfd in zijn kijk op de kruisingen tussen race en de sportwereld, dankzij een scherp scenario van Tarell Alvin McCraney, de toneelschrijver achter Maanlicht.

5. Dolemiet is mijn naam

Na een paar jaar uit de schijnwerpers en nog een paar jaar voordat hij wegkwijnde in middelmatige familiekomedies, maakte Eddie Murphy zijn langverwachte comeback in de komische biopic Dolemiet is mijn naam. Hij speelt Rudy Ray Moore, een worstelende artiest en muzikant die besluit zijn eigen film te financieren en te maken die helpt om blaxploitation naar de mainstream te brengen. Murphy heeft duidelijk de tijd van zijn leven om Moore te spelen en is in jaren niet zo hartverscheurend hilarisch geweest. Zoals het leven was, Dolemiet is mijn naam is onbezonnen en scherp en een oprecht eerbetoon aan de doe-het-zelf-benadering van verhalen vertellen in het aangezicht van een wereld van nee-zeggers.

4. De andere kant van de wind

Het voelt raar om te bellen De andere kant van de wind een Netflix-film gezien zijn bijna legendarische status in Hollywood als een van de grote onvoltooide films. Toch klaar was het voor een groot deel dankzij de streamingdienst. De opnames begonnen in 1970, met schrijver-regisseur Orson Welles die met tussenpozen aan het project werkte tot ver in de jaren '80 totdat juridische en financiële complicaties verhinderden dat het ooit werd voltooid. John Huston schittert als een Welles-achtige regisseur die een vertoningsfeest organiseert voor zijn laatste onvoltooide film. Geschoten in een mockumentary-stijl met snelle montage die zijn tijd ver vooruit lijkt, De andere kant van de wind is zowel een liefdesbrief als een wrede verwijdering van het einde van het klassieke Hollywood en van de hete jonge auteurs die de oude studiohanden vervingen. Netflix wordt vaak bekritiseerd vanwege zijn schijnbaar apathische houding ten opzichte van het hosten en bewaren van films die ouder zijn dan 30 jaar, maar De andere kant van de wind zou waarschijnlijk niet bestaan ​​als het niet dankzij hen was, en dat is iets dat het vieren waard is. Het helpt dat het eindproduct ook echt briljant is.

3. Huwelijksverhaal

Noah Baumbach bleef bij Netflix volgen De Meyerowitz-verhalen om zijn meest persoonlijke verhaal tot nu toe te vertellen. Adam Driver en Scarlett Johansson spelen getrouwde creatievelingen wiens splitsing diepgewortelde wrok en de onmogelijke pijn blootlegt die gepaard gaat met het instituut echtscheiding. Huwelijksverhaal zal u gegarandeerd in tranen doen uitbarsten met zijn al te reële onderzoek van iets dat zovelen van ons hebben meegemaakt of waarvan getuige is geweest in ons eigen leven. Chauffeur en Johansson doen hier hun beste werk en dat is geen wonder Huwelijksverhaal is momenteel een van de grote koplopers voor de komende Oscars.

2. de Ier

Toen werd aangekondigd dat Martin Scorsese een van zijn passieprojecten zou maken, de Ier, met Netflix, voelde het als een onuitwisbaar kantelpunt voor de streamingdienst. Een van de onbetwiste legendes van de 20e-eeuwse Amerikaanse cinema die de sprong naar Netflix maakte over een traditionele studio, leek het begin van een nieuw tijdperk voor cinema, een tijdperk waarin auteurs de oude manier van zaken konden omzeilen om het publiek directer te bereiken en creatiever te werk te gaan controle. de Ier is in veel opzichten het voorbeeld van de vijf decennia van Scorsese als regisseur. Hij heeft ook zijn magische taaiheid niet verloren, want het drie en een half uur durende drama neemt de mythologie van de gangsterfilm (iets wat hij gedeeltelijk heeft gecreëerd) en scheurt het van elk greintje glamour. Dit is een film over oude mannen die in het reine komen met hun verleden en waar die duistere beslissingen hen in de toekomst zullen brengen. Het is een ware sensatie om Robert De Niro, Al Pacino en Joe Pesci in hun bloei te zien en alle jonge copycats eraan te herinneren hoe het moet.

1. Rome

Het semi-autobiografische drama van Alfonso Cuarón Rome is misschien wel het echte juweel in de kroon van het streamen van films. Een waar passieproject voor de met meerdere Oscars bekroonde regisseur (hij regisseerde, schreef, coproduceerde, co-edit en schoot de film film), Roma is een bijna episch emotioneel portret van het leven van een inwonende huishoudster met het gezin dat ze haar leven heeft gegeven tot. Yalitza Aparicio geeft een van de beste debuutuitvoeringen van de afgelopen tijd, terwijl Cuarón zijn hart stort in het tonen van de intieme en gelaagde details van ogenschijnlijk gewone levens. Hoewel het helaas werd afgewezen voor de Oscar voor beste film, Rome ging alsnog naar huis met drie awards en symboliseert het omslagpunt waar de Academie het zich niet langer kon veroorloven om de streamingrevolutie te negeren.

Disney dringt er bij fans op aan en druk op om Eternals niet te bederven

Over de auteur