AEW versus WWE: waarom CM Punk & Rampage SummerSlam verslaan

De jaarlijkse WWEZomerSlam is lang het belangrijkste worstelevenement van de zomer geweest, maar met de komst van CM Punk, AEWis naar voren gekomen als de nieuwe winnaar. Met opnieuw live publiek dat hun shows bijwoont, hebben zowel AEW als WWE na een jaar van lege arena's en virtuele deelname grote verrassingen gebracht. Al deze opwinding volgt nadat de zomer is begonnen met John Cena's terugkeer naar WWE, terwijl artiesten als Christian Cage en Andrade El Idolo hun AEW-debuut maakten.

Deze trend van langverwachte aankomsten zette een tandje bij met CM Punk die voor het eerst sinds 2014 terugkeerde naar het professionele worstelen en aflevering 2 van de nieuwe wekelijkse show van AEW opende Rampage. Slechts een dag later, als onderdeel van de WWE ZomerSlam Pay-per-view-evenement 2021, verschenen Becky Lynch en Brock Lesnar na langdurige onderbrekingen om nieuwe uitdagers aan te nemen. Het heeft fans van professioneel worstelen met veel te bespreken en veel om naar uit te kijken, maar er was ook brede overeenstemming dat Punk's relatief uitgeklede en eenvoudige comeback diende als de laatste in een reeks aanwijzingen dat AEW opkomt als een kracht waarmee rekening moet worden gehouden in het professionele worstelen wereld.

Op een gegeven moment beperkt tot vechten met WWE's NXT merk voor woensdagavond ratings, AEW is nu misschien wel de veel betere promotie. Hoe is dat gebeurt? En hoe slaagden ze erin de terugkeer van Punk beter te verwerken dan de SummerSlam-shockers van Lynch en Lesnar? Hier zijn enkele van de redenen, waaronder waarom AEW het weekend won.

De retouren vergelijken

AEW en WWE wachtten allebei op grote shows om toptalent te introduceren of te verwelkomen. Toch, ook al ZomerSlam omvatte zowel Becky Lynch als Brock Lesnar, Rampage had de betere en drukkere terugkeer met CM Punk. In alle eerlijkheid tegenover WWE, zou het moeilijk zijn om te concurreren met de langverwachte comeback van een van de meest populaire worstelaars aller tijden. Zelfs afgezien van de populariteit van Punk en de controverse rond zijn zeven jaar afwezigheid van het professionele worstelen, deed AEW er alles aan om een ​​gedenkwaardige en emotionele terugkeer voor Punk te organiseren. De man die ooit bekend stond als de Straight Edge Savior keerde terug in zijn geboorteplaats Chicago, Illinois. Hij opende Rampage met een oprechte promo, sprekend tot meer dan 15 duizend fans in de menigte, en licht werpend op waarom hij de behoefte voelde om in januari 2014 weg te lopen uit WWE. Het segment was duidelijk gedenkwaardig voor de fans in de United Center-arena, van wie sommigen tot tranen geroerd waren, en het was ook belangrijk voor Punk. Over het algemeen diende het als een goed voorbeeld van de opgetogenheid en de vreugde die professioneel worstelen op zijn best kan oproepen.

Afzonderlijk bekeken, WWE's ZomerSlam rendementen zijn niets om mee te spotten. Lynch en Lesnar zijn beide enorm getalenteerde artiesten met een enorme aanhang. Hun optredens op ZomerSlam al maanden zwaar voorspeld. Daarentegen, ondanks hoe AEW hintte op geruchten over het debuut van Punk, oogstte zijn komst nog steeds schok en feest om snel een van de trending popcultuuronderwerpen van het weekend te worden. WWE was niet te vergelijken met die vloedgolf van positieve aandacht.

Hoe de retouren werden afgehandeld

Als we verder kijken dan de vraag welk rendement de meeste buzz opriep, wint AEW opnieuw dankzij de manier waarop het de terugkeer van Punk heeft afgehandeld. Hij was het middelpunt van Rampage’s openingssegment, kreeg hij de tijd om iets te zeggen wat hem bezighield en, na de aankondiging van een wedstrijd met Darby Allin op de komende Alles eruit PPV, hij ging uit de weg. AEW verloor de getalenteerde artiesten die het maandenlang had opgebouwd niet uit het oog omdat er nu een bekende worstelaar voor hen beschikbaar was. Jade Cargill kreeg een showcase-match en zette haar stijging voort als een van de beste vrouwenworstelaars van AEW. Jungle Boy en zijn partner Luchasaurus versloegen Private Party om door te gaan in een Tag Team-toernooi en mogelijk de Young Bucks uit te dagen voor hun Tag Team Championships op Alles eruit. Daniel Garcia, een veelbelovend nieuw talent, kreeg de schouders onder Jon Moxley in het hoofdevenement van Rampage. Met andere woorden, na een deel van de show in de schijnwerpers te hebben gezet, ging AEW door met het opbouwen van zijn reeds bestaande selectie en zijn sudderende rivaliteit.

Aan de andere kant, in zijn poging om Lynch's terugkeer te hypen, zou kunnen worden beweerd dat WWE de maanden van verhalen vertellen die het aan Bianca Bel-Air had besteed, heeft geschaad. Nadat werd aangekondigd dat Sasha Banks (die Koska Reeves speelt in De Mandaloriaan) zou niet concurreren op ZomerSlam, Lynch keerde terug naar een enorme ovatie. Ze schakelde gemakkelijk Carmella uit, de geplande vervanger van Banks, en ze daagde Bel-Air uit voor haar Smackdown Women's Championship. In een wedstrijd die minder dan 30 seconden duurde, stuurde Lynch na een paar zetten gemakkelijk Bel-Air om het kampioenschap te veroveren. Dit leidde tot felle kritiek van zowel fans als worstelexperts, van wie velen zich afvroegen waarom de wedstrijd niet competitiever had kunnen zijn. Bel-Air won de Women's Royal Rumble 2021. Samen met Banks was ze dit jaar het hoofdevenement van WorstelenMania. In de ogen van critici waren ze van mening dat dit soort verhalen eenvoudigweg de neiging van WWE om opkomend talent te verwerpen ten gunste van meer gevestigde artiesten, opnieuw bevestigde.

Lesnars terugkeer werd hartelijker begroet. Dit is gedeeltelijk te wijten aan het feit dat, voor het eerst in lange tijd, de typisch gemene Lesnar werd gepositioneerd als de held tegen de huidige universele kampioen Roman Reigns. Maar zelfs dan stonden Reigns en Lesnar in drie enkelspelduels tegenover elkaar. Ze hebben gevochten in een aantal andere wedstrijdtypes. Ze hebben tientallen segmenten gedeeld, die sinds 2015 in wezen aan en uit zijn. De verandering naar Reigns die nu de antagonist speelt, zou een interessante verschuiving kunnen zijn, maar het versterkt nogmaals dat WWE liever vertrouwt op wat is gevestigd en vertrouwd. Ondertussen zijn er in AEW talloze nieuwe rivaliteiten en wedstrijden die op Punk wachten.

Verhaal en momentum

Ten slotte, toen we nagingen welk bedrijf meer momentum had uit de shows van het grote weekend, ging de voorsprong opnieuw naar AEW. Het profiteert weliswaar van de komst van Punk, maar er gaan ook geruchten dat onder meer Daniel Bryan en Bray Wyatt (die werd gesneden door WWE) misschien binnenkort ook op weg naar AEW. Andere talenten, zoals NXT, stoere Adam Cole, gaan in de nabije toekomst ook geruchten voor AEW. Naast het vermogen om toptalent te verwerven, heeft AEW al een selectie vol jong talent waarop hopelijk nog jaren kan worden vertrouwd. Allin, Jungle Boy, Sammy Guevara en MJF zijn allemaal gepositioneerd als de belangrijkste eventers van het bedrijf in de toekomst. Soms aangeduid als 'de vier pijlers van AEW', brengen ze elk hun eigen unieke sterke punten naar de selectie. Artiesten als Britt Baker, Orange Cassidy, Dante Martin, Ricky Starks en Will Hobbs worden ook met zorg behandeld om het op een dag mogelijk over te nemen. In het geval van Baker heeft ze zichzelf al gevestigd als een van de meest spraakmakende worstelaars.

Niets van dit alles is om de selectie van WWE in diskrediet te brengen, maar de realiteit is dat, sinds het begin van COVID-19, de promotie is vaker in de krantenkoppen om redenen die weinig te maken hebben met de verhaallijnen of de kwaliteit ervan wedstrijden. Om budgettaire redenen hebben de leidinggevenden van WWE betoogd dat het geen andere keuze had dan tientallen van zijn selectie in golven los te laten, verschillende WWE-supersterren ontslaan in 2021 die zich sindsdien bij AEW hebben aangesloten. Anderen, zoals Zack Ryder, hebben zichzelf opnieuw uitgevonden in de onafhankelijke scene. Weer anderen, zoals Primo en Epico Colón, zijn bezig met het lanceren van hun eigen promotie. Deze massale ontslagen, die sinds april 2020 regelmatig voorkomen, omvatten ook de afbouw van afdelingen en het ontslag van veel backstage-medewerkers en bemanningsleden. Over het algemeen heeft het geleid tot hardnekkige speculaties dat WWE-CEO en voorzitter Vince McMahon misschien WWE wil verkopen aan de hoogste bieder. WWE-president Nick Khan deed weinig om de speculatie de kop in te drukken, opmerkend in recente opmerkingen Dat "We staan ​​voor alles en nog wat open."

NXT, gerund door Vince McMahon's schoonzoon Paul "Triple H" Levesque, is ook onder de loep genomen vanwege backstage machinaties. Nauwelijks gespaard van de massale ontslagen, zijn er naar verluidt pogingen om het eens zo triomfantelijke derde merk te minimaliseren, en zijn focus terug te brengen naar het rekruteren van jonger talent met beperkte worstelervaring. Dit zou een verschuiving betekenen voor NXT, dat algemeen wordt geprezen omdat het een soort alternatief biedt voor het worstelen op Rauw en Smackdown. Het geeft ook aan dat het merk geleidelijk wordt gedegradeerd terug naar een grotendeels ontwikkelingsgebied nadat het er niet in is geslaagd de prijs te winnen Wednesday Night ratings oorlog met AEW's Dynamiet. Hoe het ook zij, het maakt duidelijk dat fans meer geïnteresseerd zijn in het bespreken van het backstage-drama van WWE dan in de daadwerkelijke wedstrijden en verhalen die worden aangeboden. Het verhaal rond WWE is er een van relatieve onzekerheid, terwijl AEW momentum krijgt door van kracht naar kracht te gaan.

Niets van dit alles wil zeggen dat WWE heeft beslissend verloren of zelfs dat Dynamiet zal waarschijnlijk de beoordelingen van verslaan Rauw en Smackdown. Het is ook belangrijk om op te merken dat: AEW zou vanaf hier gemakkelijk misstappen kunnen maken, te veel gericht op nieuwkomers en te weinig op de eerdere onbekenden die hebben bijgedragen aan de opbouw van het bedrijf. Voorlopig is het in ieder geval duidelijk dat CM Punk de grootste factor is in een onmiskenbaar hot streak voor een worstelpromotie waar velen aanvankelijk aan twijfelden.

Inktvisspel: Waarom de draai van de oude man het einde van Gi-hun bederft

Over de auteur