Ja, Tonya Film Recenzja

Ja, Tonya to szalona i zabawna eksploracja jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci w sporcie, na czele z doskonałymi występami obsady.

ja, Tonya to najnowszy film reżysera Craiga Gillespiego (Lars i prawdziwa dziewczyna, straszna noc) i jest oparty na życiu byłej amerykańskiej łyżwiarki figurowej Tonyi Harding. Jest najbardziej znana ze swojego związku z atakiem na jej rywalkę Nancy Kerrigan w 1994 roku, którego celem było uszkodzenie nogi Kerrigan, aby Harding mógł awansować w krajowych rankingach. Ta biografia ma rzucić światło na pełny obraz tego niesławnego wydarzenia, w tym trudne wychowanie Hardinga i wszystkie konsekwencje po „The Incydentem”. Film Gillespiego zdobył sporo nagród, gdy koncertował na festiwalach w 2017 roku, i z pewnością zasługuje na pochwałę, że jest dostawanie. ja, Tonya to szalona i zabawna eksploracja jednej z najbardziej kontrowersyjnych postaci w sporcie, na czele z doskonałymi występami obsady.

Jako młoda dziewczyna Tonya Harding (Margot Robbie) zostaje zmuszona do jazdy na łyżwach przez swoją agresywną i szorstką matkę LaVona (Allison Janney). Wycofana ze szkoły, by poświęcić się na pełny etat lekkoatletyce, Tonya szybko staje się jedną z najlepsza łyżwiarka figurowa na świecie, ale ma problemy z odwoływaniem się do sędziów ze względu na jej wygląd i postawa. Podczas gdy Tonya próbuje awansować, zakochuje się w Jeffie Gilooly (Sebastian Stan) i dwóch później wyjść za mąż, aby Tonya mogła w końcu uzyskać niezależność od zegarka LaVony, ale sprawy nie zawsze są szczęśliwe dla para.

Harding stara się wystartować na igrzyskach olimpijskich w 1992 roku, ale zadowala się rozczarowującym czwartym miejscem, podczas gdy jej przyjaciółka Nancy Kerrigan (Caitlin Carver) zabiera do domu brązowy medal. Myśląc, że jej kariera dobiegła końca, Tonya otrzymuje drugą dzierżawę łyżwiarstwa, gdy następne Zimowe Igrzyska Olimpijskie są planowane na 1994 rok. Kiedy trenuje do tego, co może być jej ostatnim strzałem, ludzie wokół Tonyi planują sposób, aby dać jej przewagę nad konkurencją – taką, która może prowadzić do druzgocących konsekwencji, jeśli zostanie wykonana.

ja, TonyaTon i styl to jedne z jego najsilniejszych atrybutów, a Gillespie przybija wykonanie czarnej komedii. Takie podejście okazuje się najlepsze dla tej konkretnej historii, biorąc pod uwagę wszystkie jej absurdy. Dzięki dynamicznemu tempu (z kilkoma scenami z chwytliwą ścieżką dźwiękową) i humorystycznej opowieści o przeciętnych ludziach, którzy przerastają głowę z prawem, ja, Tonya gra jako zabawna mieszanka Martina Scorsese i braci Coen, utrzymując publiczność zaangażowaną w energiczny, 2-godzinny czas odtwarzania. Gillespie świetnie wykorzystuje również pozorowane wywiady i łamanie czwartej ściany, aby nadać mu dodatkową dawkę rozmachu. Chociaż twórca filmu niekoniecznie wymyśla na nowo koło z jego obchodzeniem się z materiałem, nadal jest to bardzo skuteczna i mile widziana alternatywa dla prostszej biografii.

Reżyseria Gillespiego świetnie uzupełnia scenariusz Stevena Rogersa, który wypełnia swój świat barwną obsadą postaci, z których wszyscy się wyróżniają. Oczywiście gwiazdą serialu jest Tonya Robbiego, a rola wydaje się być skrojona na miarę dla aktorki. To najlepszy, jaki Robbie był od czasu jej przełomu Wilk z Wall Street, wyzwalając nieprzefiltrowane i surowe przedstawienie, które zawsze wymaga uwagi widza. W pełni zamieszkuje samozwańczą osobowość Hardinga, prezentując różne warstwy, aby nadać postaci głębi. Niektórzy mogą mieć problem z przedstawieniem w filmie Hardinga (szeroko znienawidzonego złoczyńcy) jako ofiary okoliczności, ale z pewnością jest intrygującą osobą do obejrzenia, a film nigdy nie pokryje mniej niż pikantnych aspektów jej życie. Rogers jest w stanie zręcznie zrównoważyć komedię i dramat, a Robbie jest kotwicą filmu.

Nie do przebicia jest Janney, która od dawna jest faworytką kilku wyścigów najlepszych aktorek drugoplanowych. Zdecydowanie zasłużyła na ten status dzięki zaangażowanemu występowi, który jest dosadnie zabawny w swojej wulgarności. Widzowie nie mają lubić LaVony, a Janney upewnia się, że jest kimś, kogo kinomani pokochają znienawidzić. Jej dynamika z Robbiem jest kluczowym aspektem na początku filmu (scenariusz zabawnie wskazuje, kiedy „historia” LaVony ma została upuszczona), z dwójką grającą ze sobą w urzekający sposób, aby pokazać dysfunkcjonalny i toksyczny relacja. To nie jest opowieść o matczynej miłości – tylko pokręcona percepcja tej koncepcji przez LaVona. Wierzy, że robi to, co najlepsze dla swojej córki, ale Tonya zasługuje na coś lepszego.

Jeśli chodzi o resztę obsady drugoplanowej, Paul Walter Hauer kradnie sceny jako Shawn, przyjaciel Jeffa, który próbuje toczyć „wojnę psychologiczną” przeciwko Kerrigan. Dołącza do panteonu wszechczasów filmowych imbecyli z wypaczonymi urojeniami wielkości i jest odpowiedzialny za kilka największych śmiechów filmu (patrz: jego ciągłe twierdzenia, że ​​pracuje w szpiegostwie). Stan wyróżnia się także jako Gilooly, uzyskując okazję do rozwinięcia swoich aktorskich skrzydeł dzięki występowi, który prosi go o zademonstrowanie różnych cech, aby uzyskać przekonujący efekt. Są chwile słodyczy między nim a Robbiem, które pokazują, co może romans Jeffa i Tonyi były, zanim sprawy potoczyły się w przeciwnym kierunku, a obaj aktorzy radzą sobie ze swoimi scenami umiejętność. Julianne Nicholson jest również miłą postacią jako trenerka łyżwiarstwa Tonyi, Diane Rawlinson, dając punkt widzenia „zwykłej” osoby pogrążonej w tym szaleństwie.

W zatłoczonym polu pretendentów do nagród 2018, ja, Tonya to taki, który wyróżnia się i jest wart czasu kinofila w teatrze, ponieważ rozszerza się na więcej rynków. Prawdziwa reputacja Harding wyprzedza ją w sądzie opinii publicznej, co może być problemem dla niektórych widzów, ale dla chętnych film jest nie lada gratką. Robbie i Janney są na szczycie swoich gier, a Gillespie znalazł sposób, aby opowiedzieć dziwną historię w sposób, który łączy styl z treścią. Film nie jest faworytem Best Picture, ale jest graczem w innych głównych kategoriach, co czyni go trudnym do przeoczenia dla tych, którzy próbują nadążyć.

Zwiastun filmu

ja, Tonya gra teraz w amerykańskich kinach. Trwa 120 minut i jest oceniany jako R za wszechobecny język, przemoc i niektóre treści/nagość o charakterze seksualnym.

Daj nam znać, co myślisz o filmie w komentarzach!

Nasza ocena:

4 z 5 (doskonały)

Reżyser Captain Marvel 2 uważa, że ​​Snap Thanosa to wina Kapitana Ameryki

O autorze