Sigourney Weaver wyjaśnia, dlaczego wzywanie potwora jest ważne

Sigourney Weaver nie jest obca filmom o potworach. W 1979 roku wkroczyła na scenę i natychmiast stała się ikoną jako przebój pozaziemskiego Ripleya z Ridleya Scotta. Obcy. Podczas gdy ta franczyza ruszyła bez niej – ostatnio do nadchodzącej Obcy: Przymierze--Weaver przenosi swoją potężną obecność na ekranie do innego rodzaju funkcji stworzenia za pomocą Potwór wzywa.

Na podstawie uwielbianej powieści YA Patricka Nessa, Potwór wzywa to przejmujący dramat, który skupia się na młodym chłopcu (Lewis MacDougall), który radzi sobie z nadchodzącą śmiercią swojej niepełnosprawnej matki, zaprzyjaźniając się z wysokim, pełnym opowieści cisem (Liam Neeson). Weaver występuje jako zatroskana, ale surowa babcia chłopca. To pierwsza babcia, jaką 67-letnia aktorka kiedykolwiek zagrała, i rola, w której Weaver zdecydowanie zatapia zęby.

Kiedy Screen Rant rozmawiał z Weaverem, nie tylko weszliśmy w Potwór wzywa i jego warstwowe podejście do rozwoju postaci i odkrywania żalu, ale także do tego, z czego robi światowej sławy aktorka

Obcy: Przymierze, rolę kobiet w sci-fi i dlaczego bohaterki były tak ważne dla Obcy franczyzowa.

Więc to pierwszy raz, kiedy widzieliśmy, jak grasz babcię, ale to inny rodzaj babci. Czy możesz nam o niej trochę opowiedzieć?

Sigourney Weaver: Tak, jest babcią w starym stylu, ponieważ ma wiele zasad i na początku jest bardzo surowa i niezbyt empatyczna. Nie ma zbyt dobrych relacji ze swoim wnukiem. Jednym z powodów, dla których chciałem być jego częścią, jest to, że bardzo rzadko masz szansę zagrać kogoś takiego, kto się wtedy staje, wyrusza w podróż i zmienia się. Widzisz, co jest pod całą tą zbroją. Często, zwłaszcza grając starszą postać, widzisz po prostu niesympatyczną część, ale ten film dba o wszystkich swoich ludzi i poznajesz ich wszystkich w trakcie jego trwania.

Naprawdę zajmuje się tym, jak ludzie reagują na smutek w różnych sytuacjach. Szczególnie zainteresowało mnie to, że oprócz tego mówi się o uprawomocnianiu dziecięcego strachu, ponieważ myślę, że wielu ludzi chce oczyścić filmy dla dzieci i nie sprawić, by były zbyt przerażające. Kiedy byłem dzieckiem, to było coś, co mnie naprawdę pociągało, ponieważ potwierdzało to, co czułem. Czy było dla Ciebie ważne, aby zaangażować się w coś, co zajmuje się dziećmi w ten sposób?

Sigourney Weaver: Myślę, że było to dla mnie bardzo ważne, ponieważ przez kilka lat pracowałam z Maurice'em Sendakiem nad założeniem dziecięcego teatru narodowego, a Maurice był zawsze pisał bardzo mroczne rzeczy, ponieważ powiedział: „Dzieci myślą o tych wszystkich rzeczach, a to duża część ich świata”. Popełniamy duży błąd, jeśli, jak mówisz, odkażamy to. Mogą powiedzieć, że to nieprawda, a także myślę, że kiedy ich chronisz, bardziej się boją, ponieważ wtedy pytają: „Co się dzieje?”. Są potwory. Myślę więc, że w trakcie tego filmu widzisz siłę wyobraźni i to, jak ten mały chłopiec naprawdę musi sam pogodzić się ze złożonością tego doświadczenia.

A także złożoność otaczających go ludzi, co było kolejną rzeczą dotyczącą twojej postaci, gdzie mogłem odnieść się do jej wyczucia „Jak się mam poradzenie sobie ze złą sytuacją to planowanie z wyprzedzeniem”. rzeczy. Co w scenariuszu szczególnie Cię zainteresowało?

Sigourney Weaver: To, co naprawdę mnie poruszyło, było szczególnie dla babci, jeśli po prostu zrobisz, wszystko, co ci powiem, to cię uratuje. W ten sposób próbujesz myśleć, próbować kontrolować sytuację. Naprawdę myślałem, że film, scenariusz i sam Bayona naprawdę podeszli do filmu z ideą: mówić prawdę i nie udzielać łatwych odpowiedzi i szanować całe spektrum doświadczeń dla wszystkich tych ludzi istoty. Czułem, że to bardzo bogaty film, który rodzina może oglądać razem i byłoby to bardzo mocne przeżycie do oglądania z twoją rodziną, zwłaszcza jeśli przechodzili przez coś takiego.

Myślę, że mogę się do tego całkowicie odnieść. Zobaczymy to Boże Narodzenie. Chciałem Cię zapytać, z Obcy: Przymierze wychodzi, mamy kolejny film z serii, który dotyczy kobiecej bohaterki. Jako osoba, która wychowała się na oglądaniu Ripley, jestem ciekaw, czy masz jakiś wgląd w to, dlaczego bohaterki są tak ważne dla tego świata?

Sigourney Weaver: Nie wiem. Właściwie myślę, że to nieprawda... masz na myśli świat Obcych? Bo generalnie fajnie, że mają teraz, jak w Rogue One z Felicity, tyle kobiecych bohaterek - najwyższy czas. Myślę, że Ridley zawsze chciał zrobić kolejny film o Obcym, być może ma w nim kobietę z główną rolą. Niewiele o tym. Znam Katherine Waterston, pracowała w naszym teatrze. Jest bardzo utalentowana.

Porozmawiałem z nią o tym wczoraj trochę. Jest bardzo cicha. Ale wydaje się bardzo wyraźnie, że linia ciągnie się dalej.

Strażnicy Galaktyki 3 jeszcze nie zaczęli kręcić, mówi James Gunn