Wyjaśnienie symboliki oka Łowcy androidów: co oznacza dla każdej postaci

Obie Łowca ostrzy oraz Blade Runner 2049 są pełne symboliki i motywów wizualnych, które komentują odwieczną debatę na temat pamięci i natury kontra wychowanie, a oczy stają się godną uwagi ikonografią. Oczy przenikają ekran już od pierwszej sceny w Łowca ostrzy, w którym gigantyczne zbliżenie opalizującego oka odbija zalany neonami, dystopijny krajobraz filmu. Ponieważ oczy są często uważane za okna duszy, symbolika ta rozciąga się na tematy percepcji, wyglądu w przeciwieństwie do rzeczywistości oraz koncepcji pamięci w Łowca ostrzy.

W sedno Łowca ostrzy jest pytanie o to, co czyni człowieka, a pojęcie to w niewytłumaczalny sposób wiąże się z tożsamością, którą często kształtuje się za pomocą wizji, percepcji i pamięci. Z tego powodu replikantów w Łowca ostrzy wszechświat znajdują się na łasce ludzkiej percepcji, zwłaszcza w formie testu Voighta-Kampffa, który mierzy empatyczne reakcje tęczówki, oddając prawdziwą naturę podmiotu. Przykładem może być scena, w której replikujący Leon Kowalski zostaje poddany Voight-Kampffowi i wynikającej z tego przemocy napędzanej prześladowaniami.

Organiczne ludzkie wspomnienia, w połączeniu z uśpionymi wspomnieniami przodków, stanowią wyraźny kontrast w stosunku do sztucznie wpojonych wytworów, które są integralną częścią powtarzalnego doświadczenia. Jednakże, Łowca ostrzy stawia istotne pytania za pomocą symboliki oka: jeśli wizja i pamięć są ze sobą powiązane, czy rzeczywiste powtarzające się doświadczenia, które nagromadziły się w ciągu ich ograniczonego okresu życia, mają wartość? Co sprawia, że ​​ludzkie doświadczenie lub ludzka percepcja są bardziej słuszne niż genetycznie zmodyfikowane? Ponieważ ludzkie postrzeganie jest z natury wadliwe, czy pogląd replikanta na świat jako całość ma niewyobrażalną głębię emocjonalną? Oto szczegółowe omówienie znaczenia symboliki oka dla każdej głównej postaci w Łowca ostrzy oraz 2049.

Eldon Tyrell i Tyrell Corporation

Dr Eldon Tyrell był założycielem i szefem korporacji Tyrell Corporation, która była odpowiedzialna za projekt, produkcja i sprzedaż replikantów – humanoidalnych niewolników stworzonych głównie do niebezpiecznych misji poza światem kolonie. Tyrell wciela się w nieodpowiedzialnego stwórcę, który przyzywa życie za pomocą inżynierii rozumni replikanci ale odmawia im satysfakcjonującej długości życia i ojcowskiej miłości. Zamiast tego postrzega je jako wymienne pionki i strategiczne posunięcia mające na celu zdobycie korporacyjnej dominacji, krótkowzroczność, która jest objawia się w postaci grubych okularów noszonych przez Tyrella, co sugeruje, że jego wizja, zarówno dosłowna, jak i symboliczna, jest upośledzona. Ta teoria jest poparta przez Janice Rushing i Thomasa Frentza w Bohater cyborga w filmie amerykańskim, w którym duet twierdzi, że chociaż Tyrell jest osobiście zaangażowany w tworzenie swojego genetycznego potomstwa, nie jest w stanie rozwinąć tej samej empatii, o którą oskarża ich brak.

Jest to interesujące, ponieważ można argumentować, że kreacje są często tworzone na własny obraz, co przejawia się aktualizacją wypartych emocji, paraludzkich pragnień i duchowości instynkty. Przykładem tego, że Tyrell nie był w stanie rozpoznać ani przewidzieć własnego upadku, jest scena, w której… Roy Batty zabija Tyrella wyłupując mu oczy, kładąc kres Stwórcy, który nie docenił powrotu Syna Marnotrawnego. Odnosi się to również do innych osób zaangażowanych w produkcję replikantów, których tylko zachęcają zyski bez rozpoznając szeroko zakrojone reperkusje ujarzmiania czujących istot uzbrojonych w trzewne implanty pamięci i zdolności paraludzkie. Co za tym idzie, Tyrell Corporation, z Tyrellem na czele, zawiodła liczne potomstwo ze względu na ich wypaczoną wizję i ograniczoną ludzkiej percepcji, dodatkowo podkreślone przez stworzenie Rachael jako eksperymentalnego modelu Nexus-6, pobudzającego centralne wydarzenia Zarówno Łowca ostrzy oraz 2049.

Roy Batty

Jako przywódca zbuntowanej grupy replikantów, której udało się uciec na Ziemię, Roy Batty zademonstrował niesamowitą głębię emocjonalnego bólu i empatii. Wizja i pamięć leżą u podstaw charakteru Batty'ego, ponieważ jego wrodzona potrzeba przedłużenia życia wynika z pragnienia zachowania wspomnień i doświadczenia życia w pełni. Podczas polowania na swojego twórcę, Eldona Tyrella, Batty i Leon spotykają Hannibala Chew, inżyniera genetycznego odpowiedzialnego za projektowanie oczu repliki modeli. Chociaż oczy pozostają siedliskiem wzroku, posiadają również moc wglądu, która jest negowana, gdy Batty odpowiada, nie doceniając wkładu Chew w produkcję tego rodzaju: „Żuj, gdybyś tylko mógł zobaczyć to, co ja widziałem twoimi oczami”. Ta obserwacja nie tylko podkreśla wyższość doświadczenia egzystencjalnego kierowanego przez replikantów w koloniach Poza Światem, ale także niewyobrażalny ból i samotność, które z tego wynikają. Pomimo eonów cudów technologicznych i postępów oraz stosunkowo dłuższego życia, ludzki wzrok i doświadczenie pozostają boleśnie zahamowane w porównaniu z wizją replikanta.

Symbolika oka w Łowca ostrzy idzie o krok dalej, gdy Batty manipuluje J. F. Sebastiana zabrał go do Tyrella, przewidując ruchy szachowe, które doprowadzą do jego zwycięstwa. Spotykając swojego stwórcę, Batty domaga się przedłużonej żywotności, co spotyka się tylko z pustą pociechą, że płomień o krótszej żywotności pali się dwa razy jaśniej. W rezultacie Batty miażdży czaszkę Tyrella i wydłubuje mu oczy, próbując odeprzeć klątwę śmiertelność zadaną przez jego twórcę, wraz z okrutną apatią i krótkowzrocznością, jaką wykazuje wobec swojego dzieci. Należy również zauważyć, że symbolika oka jest również wszechobecna w przypadku innych replik, takich jak pomalowane sprayem oczy Pris i sposób, w jaki jest postrzegana jako „podstawowa”. model przyjemności ”, uprzedmiotowienie Zhory przez niezliczone ludzkie oczy podczas jej pobytu w The Snake Pit oraz fakt, że Leon próbuje zabić Ricka Deckarda, wyłupując mu oczy przez jego czaszka.

Rick Deckard

Funkcja Deckarda w narracji jako „biegacza ostrzy” mającego przejść na emeryturę replikantów zależy od jego postrzegania tych istot, co wpływa na jego przekonanie, że są one mniejsze od ludzi. Ponieważ wizja łączy się ze wspomnieniami, utajonymi snami i pragnieniami, sekwencja snów jednorożca Deckarda przedstawiona w Final Cut of Łowca ostrzy sytuuje dylemat, czy sam Deckard jest replikantem, czy nie. Nasuwa się pytanie: czy Deckard wątpi we własne człowieczeństwo, dlatego wypełnia swoje mieszkanie niezliczonymi wspomnieniami z dzieciństwa w postaci fotografii? Czy postrzeganie replikantów przez Deckarda ulega zmianie, gdy spotyka Rachel, która symbolizuje kwintesencję pytania o to, co to znaczy być człowiekiem? Co więcej, szaleńcza sekwencja pościgu między Deckardem i Battym przedstawia zderzenie ich bardzo niespójnych światów wewnętrznych. Podczas gdy Deckard, mimo że rzekomo jest człowiekiem, nie jest w stanie okazywać empatii takim jak Batty, on dziwi się, gdy replikant proponuje uratowanie mu życia w ostatecznym akcie miłosierdzia, który jest uzupełniany za pomocą Kultowe przemówienie Roya Batty o tożsamości i kształtowaniu jaźni. Zastanawiając się nad spektakularnymi wizjami „Ceowniki błyszczące w ciemności w pobliżu Bramy Tannhäuser”, Batty przedstawia Deckardowi poszerzony, powiększony światopogląd i jak te wspomnienia umrą wraz z nim, wymazując jego tożsamość jak łzy w deszczu.

Rachael

Rachael jest centralnym elementem historii Deckarda w obecności w Łowca ostrzy, ponieważ to on ma za zadanie ustalić, czy jest człowiekiem, za pomocą testu Voight-Kampffa. Kiedy Deckard mówi Rachael, że wspomnienia z dzieciństwa jej matki są fałszywymi implantami, odpowiada, mówiąc, że pamięta ich doświadczanie, dzięki czemu staje się realna w jej oczach. Pomimo tego, że wspomnienia Rachael są fałszywe, emocje z nich wynikające nie są, ponieważ odegrały zasadniczą rolę w kształtowaniu jej światopoglądu i sposobie, w jaki analizuje swoją tożsamość. Kiedy sedno jej tożsamości, jej człowieczeństwo, zostaje zakwestionowane, Rachael zostaje nieodwracalnie złamana i to właśnie ten ból porusza Deckarda i wpływa na jego emocje wobec niej. Poza tym decyzja Deckarda o uznaniu Rachael za człowieka prowadzi do jego ucieczki z nią, co prowadzi do poczęcia ich dziecka, co służy jako źródło konfliktu narracyjnego w 2049.

Ponieważ ludzie i replikanci są praktycznie nie do odróżnienia, reżyser Ridley Scott podkreśla to wyróżnienie dla publiczności, rozświetlając źrenice niektórych replikantów. Podczas gdy postacie zamieszkujące świat Łowca ostrzy nie są wtajemniczeni w to rozróżnienie, publiczność może wiele wyciągnąć z tej wizualnej wskazówki, która nadaje tym humanoidalnym istotom aurę sztuczności. Rachael również nosi tę opalizującą poświatę, ale ponieważ Deckard nie widzi tego rozróżnienia, robi to wszystko tym trudniejsze do zmierzenia jest pytanie o jej człowieczeństwo lub jego brak podczas Voight-Kampff test. Kolor oczu Rachel również odgrywa ważną rolę w 2049, w którym Deckard odrzuca młody klon Rachael stworzony przez Niander Wallace stwierdzając, że kolor jej oczu był zielony, co sugeruje, że żadna tania imitacja nie zastąpi jego wspomnienia o prawdziwej Rachel, której dusza pozostaje niezastąpiona dla Deckarda pomimo jej replikacji status.

Niander Wallace

Następca Korporacji Tyrell, Korporacja Wallace zawładnęła światem Łowca ostrzy szturmem, kończąc globalny kryzys żywnościowy za pomocą genetycznie modyfikowanej żywności. Kierowana przez naukowca i technokratę Niandera Wallace'a, Wallace Corporation zrewolucjonizowała biznes replikacji tworząc istoty, które zostały zakodowane tak, aby bez wątpienia były posłuszne ludzkiej woli, co wiąże się z losami Luv i K w 2049. Chociaż Wallace jest niewidomy, potrafi postrzegać i interpretować świat przyrody za pomocą sztucznych oczu, co pozwala mu urzeczywistniać swoją wielką wizję dotyczącą replikantów. Jednak pomimo posiadania niesamowitych umiejętności spostrzegawczych, Wallace pozostaje ślepy na cuda świat przyrody, dlatego właśnie nie jest w stanie rozwiązać zagadki człowiek-replikant płodność. Ta metaforyczna ślepota uniemożliwia Wallace'owi prawdziwe zrozumienie motywacji Deckarda, a także motywacji wiecznie skonfliktowany K, który ratuje Deckarda i ostatecznie zabija Luv. Ta krótkowzroczność przyczynia się również do znacznego okrucieństwa Wallace'a, na przykład gdy apatycznie zabija nowonarodzonego replikanta, lub kiedy nakazuje replikantowi poderżnąć mu gardło, próbując zademonstrować ich niekwestionowaną służebność wobec ludzi Wola.

Joi

Joi to konfigurowalny program wyprodukowany przez Wallace Corporation, rezydujący w głównej konsoli, z jednostkami osobistymi zlokalizowanymi w domach użytkowników i przenośnymi emanatorami. Teraz, gdy replikanty nie są już ograniczone krótką żywotnością w Blade Runner 2049Joi służy jako chwilowe odwrócenie uwagi replikantów, takich jak K, którzy są uwikłani w samotność i potrzebę przynależności. Jednak kiedy K mija billboard reklamujący Joi, zauważa, że ​​jest ona znacznie inna niż jego Joi, zarówno pod względem zachowania, jak i wyglądu. Na billboardzie oczy Joi są czarne, co oznacza, że ​​jest jedynie szablonem przeznaczonym do modyfikacji przez dane wejściowe użytkownika, co z kolei rozciąga się również na jej osobowość i relacje z użytkownikiem. Tym, co odróżnia billboard Joi od programu, z którym wchodzi w interakcję K, jest fakt, że ten ostatni jest nasycony „duszą”, która wynika z tego, jak ją postrzega. W zamian Joi K, mimo że jest hologramem, próbuje go chronić na chwilę przed śmiercią, akt miłości, którego nie można zdefiniować ani pomniejszyć w złożonym, jałowym świecie Łowca ostrzy.

Tom Hardy usuwa grafikę Venoma i Spider-Mana, podsycając spekulacje o crossoverach

O autorze