Dlaczego Blade Runner 2049 był klapą, ale Mad Max: Fury Road był hitem
Obie Blade Runner 2049oraz Mad Max: Droga furii były długo oczekiwanymi dodatkami do dawno uśpionych serii science-fiction z lat 80., więc dlaczego jeden odniósł ogromny sukces finansowy, a drugi rozczarował? Pierwotnie wydany w 1982 roku, Obcy reżyser Ridley Scott's Łowca ostrzy był ambitną fuzją filmu noir, science-fiction i akcji, która zachwyciła wielu krytyków, ale rozczarowała w kasie. Na podstawie przełomowej powieści science-fiction Czy androidy marzą o elektrycznej owcy?, Łowca ostrzyFuturystyczna opowieść w stylu noir podążała za Deckardem, policjantem polującym na androidy, który sam może, ale nie musi, być replikantem.
Filip K. Adaptacja Dicka była prawie tak samo tripowa jak twórczość pisarza, ale film sprawił, że wielu widzów, którzy mieli nadzieję na prostą historię, było sfrustrowanych i zagubionych. Jednak Scott był również rozczarowany filmem, ponieważ kierownictwo studia nalegało na jego powtórzenie Łowca ostrzy aby uczynić go bardziej przyswajalnym dla mainstreamowej publiczności, odrzucając jego niejednoznaczne zakończenie i łagodząc przy tym jego ton. W przeciwieństwie do oryginału George'a Millera
Obie Łowca ostrzy oraz Mad Max otrzymał długo oczekiwane sequele w połowie 2010 roku, ale tylko jeden zrobił wielki biznes w kasie. Podczas gdy oba 2049 oraz Droga furii otrzymał w dużej mierze znakomite recenzje, istniała duża rozbieżność między nijaką kasą tego pierwszego a ogromnym sukcesem finansowym tego drugiego. Mad Max: Droga furii był niezaprzeczalnym hitem, przynosząc z powrotem 375 milionów dolarów przy budżecie 185 milionów dolarów, podczas gdy Blade Runner 2049 zarobił stosunkowo rozczarowujące 260 milionów dolarów przy mniej więcej tym samym budżecie. Dwie kontynuacje przebojów były długo oczekiwanymi kontynuacją franczyz z lat 80., więc dlaczego jeden poszybował w kasie, podczas gdy drugi był (porównawczą) porażką?
Mad Max’s Recasting vs Blade Runner 2049’s Nowa obsada
Blade Runner 2049 zawsze będzie mieć problemy z kontynuacją oryginał Łowca Ostrzy, który ma kilka różnych edycji, dzięki wtrącaniu się kadry kierowniczej i wynikowym majsterkowaniu Scotta. Sequel jest również osadzony dalej w przyszłości niż oryginał, co oznacza, że film musiał wprowadzić nowi członkowie obsady, a także ponownie wprowadzili skonfliktowanego antybohatera Harrisona Forda, Deckarda pod koniec ubiegłego roku fabuła. Spowodowało to nieco zagraconą fabułę bez wyraźnego bohatera, ponieważ widzowie byli skłonni sympatyzować z obiema postaciami Ryana Goslinga. stoicki nowy bohater K – który dominuje w dwóch pierwszych aktach – i oryginalny bohater Deckarda, który skupia się w dużej mierze na trzecim akcie filmu na około.
Dla porównania brutalna skuteczność Mad Max: Droga furii pozwól Millerowi ponownie wprowadzić Maxa z nową twarzą w pierwszych minutach, a następnie natychmiast i definitywnie przestaw się na wyśrodkowanie reszty filmu wokół Furiosa Charlize Theron. Może wydawać się trochę ironiczne, że film, który łatwiej sprzedał swoją nową serię, był tym jedynym to w dużej mierze odsunęło jego tytułowego bohatera na bok, ale sam Max zajął dosłowne i narracyjne tylne siedzenie za dużo z Droga furii”Akcja pozwoliła Millerowi na wprowadzenie nowej centralnej postaci, bez rywalizacji o czas na ekranie i uwagę publiczności 2049zrobili to podwójni bohaterowie.
Kino Cyberpunk kontra Dytopian Chase
Historia cyberpunka jako podgatunku zarówno science-fiction, jak i kryminału jest długa i złożona, ale mówiąc wprost: Łowca androidów”s ogarnięta deszczem cyberpunkowa estetyka był innowacyjny, gdy pojawił się na początku lat 80. - tak bardzo, że? Neuromancer powieściopisarz William Gibson przyznał, że wyszedł z pokazu, aby nieumyślnie uniknąć plagiatu nowatorskiego tekstu. Łowca ostrzy„teraz-retro przyszłość” była również mocno na czasie, ponieważ skupiała się wokół kultury przedinternetowej niepokoje związane z automatyzacją, podczas gdy istnieje odwieczny apel do widzenia postapokaliptycznego padlinożercy Mad Maxprzyszłość biegają po pustyni i wysadzają się w powietrze.
Jak dowodzi ogromny szum wokół niektórych ostatnich wydań gier wideo, cyberpunk pozostaje aktualny do dnia dzisiejszego, ale z rozczarowującym Robocop oraz Całkowite przypomnienie powraca świeżo we wspomnieniach kinomanów około początku 2010 roku, niewielu domagało się bardziej miejskich, techno-dystopii, bieżników z lat 80., kiedy Blade Runner 2049 przybył w 2017 roku. W przeciwieństwie, Droga furii zaoferował remiks hard-R oryginału i zarobił na popularnym już dystopijnym trendzie science-fiction tamtej epoki. Spóźniony czwarty film George'a Millera znalazł lukę na rynku, oferując komentarze społeczne, które wcześniejsze hity, takie jak Igrzyska śmiercis seria dotknęła, ale z dodatkowym urokiem oceny tylko dla dorosłych, co oznacza działanie, które obejmowało żwawe działanie filmu może pozwolić sobie na większy wpływ niż te stosunkowo odkażone YA adaptacje.
Trwała seria Mad Maxa kontra niespokojna historia Blade Runnera
Gdzie Mad Max miał już za sobą dwa udane sequele - ukochany Wojownik drogi oraz niedoceniany Poza Kopułą Piorunu - Łowca ostrzy miał co najmniej pięć reedycji, komplikując jego historię ekranową. Gdzie Mad Max widziałem, jak Miller doskonalił swoją wizję fantastycznej przyszłości w różnych odcinkach, przedstawiając bardziej fikcyjną historię i wiedzę w każdej wyprawie, oryginał Łowca ostrzy spadł po wydaniu, a majsterkowanie Scotta jasno pokazało, że reżyser był niezadowolony nie tylko z oryginalnego cięcia, ale także z własnego cięcia reżyserskiego z 1992 roku. Ostatecznie, gdzie Droga furii był dodatkiem do narastającego mitu budowanego przez jednego pisarza-reżysera przez dziesięciolecia, Blade Runner 2049 miał nowego reżysera i współscenarzystę, który mieszał wizję oryginału.
Blade Runner 2049 wbił się w godny podziwu cios, by pozostać wiernym bezkompromisowej, moralnie złożonej wizji zarówno Scotta, jak i autora powieści źródłowej, i był krytykowany za podjęte próby. Jednakże, Film George'a Millera oferował bardziej dostępny, szybki i zabawny letni namiot, którego polityczne alegorie i dźwięczne przesłanie nie spowolniły jego nieubłaganego tempa i szaleńczych emocji. Podobnie jak pierwotni zdezorientowani zwykli widzowie po jego przybyciu w 1982 roku, zaktualizowany Blade Runner 2049był podobnie ciężkim i gęstym tekstem o medytacyjnym tonie. Podobnie jak oryginał Mad Max oferował intensywną, bezlitosną akcję pościgową, Mad Max: Droga furii widziałem powrót franczyzy z równie głośnym hukiem dekady później., co znalazło odzwierciedlenie w jej sukcesie.
Jak zabójstwa w Halloween wywołały kameę Loomis bez grafiki komputerowej?
O autorze