10 klaustrofobicznych horrorów do obejrzenia, jeśli ci się to podoba
Istnieje wiele rodzajów horrorów. Głównym celem każdego horroru jest przestraszenie cię, ale może to zrobić z krwiożerczym potworem, wolno palącym się potworem. historia psychologiczna, przyspieszający tętno slasher o bezlitosnym zabójcy – możliwości są nieograniczone.
W 1982 roku John Carpenter wykonał Rzecz, horror wykorzystujący powszechny ludzki lęk: klaustrofobię. Grupa naukowców zostaje uwięziona w arktycznej placówce z obcą istotą, która może się przekształcić w cokolwiek – w tym płynne ucieleśnienie jednego z nich – więc napięcia między postaciami są ładne wysoka. Znaleźliśmy 10 innych klaustrofobicznych horrorów do obejrzenia, jeśli chcesz Rzecz.
10 Diabeł
M. Night Shyamalan wyprodukował ten klaustrofobiczny chiller, w którym grupa ludzi tkwi w windzie. W miarę narastania napięć między grupą i coraz wyraźniej widać, że utkną tam przez długi czas staje się jasne, że w grę wchodzi coś nieziemskiego i prawdopodobnie demonicznego tutaj.
Shyamalan nie wyreżyserował filmu, ale udało mu się wślizgnąć w jedną ze swoich
9 Piła
Piła w większości mieści się w jednym pomieszczeniu. Otrzymujemy przebłyski historii bohaterów, aby wypełnić luki i równoległe sceny śledztwa w sprawie zabójcy układanki, ale większość Piłaczas spędzany jest w brudnej, obrzydliwej łazience, gdzie dwóch facetów jest przykutych łańcuchami, a inny kłamie całkowicie nieruchomo, twarzą w dół na podłodze, a kukiełka mówi im o „grze”, do której zamierzają bawić się.
W trakcie trwania filmu pojawiają się szokujące rewelacje, które prowadzą nas do przekonania, że być może ci dwaj faceci zasługują na to, by znaleźć się w tej sytuacji. Jigsaw upiera się, że postępuje właściwie.
8 Pokój paniki
David Fincher zawsze dostarczał mroczne thrillery które przywołują wrażenie Hitchcocka z dodatkową korzyścią nowoczesnych technologii filmowych. Szczytem tego jest Pokój paniki.
Konfiguracja jest dość prosta: samotna matka (Jodie Foster) i jej córka cierpiąca na astmę (Kristen Stewart) przenieś się do nowego domu z pokojem paniki i użyj go, gdy włamie się grupa przestępców.
Przez cały film fabuła się zagęszcza i zaczynamy zdawać sobie sprawę, dlaczego właśnie włamali się do tego domu, ale centralny zaczep Pokój paniki to wciąż porywające występy Fostera i Stewarta.
7 Zejście
Neil Marshall uderzył w złoto klaustrofobicznego thrillera, gdy wymyślił przesłankę do Zejście. Akcja rozgrywa się w środku jaskini – najbardziej przerażającej, złowieszczej, klaustrofobicznej sytuacji, jaką można sobie wyobrazić – jak grupa grotołazów zostaje nocą skonfrontowana z krwiożerczym gatunkiem mutantów mieszkających pod ziemią wizja.
Przerażające ujawnienie mutantów pojawia się mniej więcej w połowie filmu, zwiększając intensywność i nadając szybkie tempo dalszej części historii. Postacie tak naprawdę nie mają modlitwy, całkowicie przewyższającej te stworzenia, więc to tylko gryząca kwestia czasu, zanim wszystkie zostaną rozerwane na strzępy.
6 Nienawistna Ósemka
Wysiłek Quentina Tarantino z 2015 roku Nienawistna Ósemka może mieć motywy i stylizacje wizualne Zachodni, ale to tak samo horror, jak wszystko inne. W śnieżną noc lat 70. XIX wieku grupa nieznajomych zostaje uwięziona w pasmanterii pośrodku pustkowia, próbując dowiedzieć się, czy historie innych się zgadzają.
Ennio Morricone dostarczył muzykę do Nienawistna Ósemka, ale nie wniósł wielkich, zamaszystych tonów, które wniósł do spaghetti westernów Sergio Leone; przyniósł przerażający, wywołujący paranoję strach, który wniósł do Johna Carpentera Rzecz. Intensywna ścieżka dźwiękowa Morricone obejmuje cały film.
5 Pochowany
To jest tak klaustrofobiczne, jak to tylko możliwe, ponieważ cały film jest osadzony w trumnie. Ryan Reynolds gra kierowcę ciężarówki na Bliskim Wschodzie, który został schwytany przez terrorystów i pogrzebany żywcem. Ma telefon komórkowy o ograniczonym zasięgu i zapalniczkę, która wysysa jego tak bardzo potrzebny tlen, a on desperacko próbuje skontaktować się ze swoją ambasadą, aby mogli go znaleźć i wykopać, zanim będzie zbyt późno.
To wyścig z czasem z reżyserem Rodrigo Cortés przejmowanie wpływu z podobnie kameralnych thrillerów w reżyserii Alfreda Hitchcocka, takich jak Łódź ratunkowa oraz Lina.
4 Nieszczęście
Na podstawie powieści Stephena Kinga o tym samym tytule Nieszczęście gra jak kultowy horror najgorszy koszmar autora.
James Caan gra Paula Sheldona, pisarza, który właśnie skończył nową powieść, gdy jego samochód zjeżdża z drogi, a Zdobywczyni Oscara Kathy Bates gra Annie Wilkes, jego największą fankę, która ratuje go z wraku i opiekuje się nim z powrotem. zdrowie.
Kiedy Paul zaczyna podejrzewać Annie o nieczystą grę, kwestionuje leki, które mu podawała, i słuszność jej twierdzeń, że nie może skontaktować się z jego rodziną. To przekonująca broń oburęczna.
3 Wyjść
Debiut reżyserski Jordana Peele Wyjść nie jest klaustrofobiczny w tym sensie, że jest umieszczony w trumnie, bunkrze lub pojedynczym pokoju. Jest osadzony na dużej podmiejskiej posiadłości. Ale jest odizolowany kilometrami wiejskich autostrad.
Daniel Kaluuya występuje w roli Chrisa, afroamerykańskiego fotografa, który podróżuje do zamkniętej społeczności w kraju, aby poznać rodzinę swojej dziewczyny Rose (Alison Williams). Jako publiczność możemy od razu powiedzieć, że coś się dzieje i straszne rzeczy czekają na Chrisa, a my chcemy tylko wykrzyczeć tytuł na ekranie. To po mistrzowsku wykonany, społecznie świadomy horror.
2 Obcy
Początkowo rozbity jako nawiedzony dom, którego akcja rozgrywa się w kosmosie, Obcy przenosi nas w odległą przyszłość, a załoga astronautów na odizolowanej stacji kosmicznej znajduje planetę, na której żyje rozumne życie. Obce jajo udaje się przyczepić do jednego z astronautów, wykluwając się z jego klatki piersiowej z powrotem na stacji kosmicznej.
Obcy w ciągu godziny osiąga trzy metry wysokości i zaczyna polować na załogę, jeden po drugim. Ridley Scott mógł zadzwonić do tego filmu, gdy 20th Century Fox wynajął go, żeby to wyreżyserował, ale wyszedł poza granice i dostarczył mieszankę science-fiction i horroru, która była intensywna, trzymająca w napięciu i prowokująca do myślenia.
1 Lśnienie
Stephen King nie znosił filmowej adaptacji Stanleya Kubricka jego bestsellerowej powieści Lśnienie. Czuł, że tam, gdzie powieść była ciepła w swoich postaciach i opowiadaniu, film był zimny. Styl wizualny Kubricka jest bardzo bezosobowy i wyrachowany, a jednocześnie bardzo artystyczny i bogaty w szczegóły.
Lśnienie występuje w roli Jacka Nicholsona jako Jacka Torrance'a, pisarza, który podejmuje pracę jako zimowy dozorca w hotelu, od miesięcy tkwi w śniegu w Kolorado, sam z żoną i synem. Gdy Jack poddaje się blokadzie pisarskiej, popada również w szaleństwo. Wkrótce widzi duchy i planuje zamordować swoją rodzinę.
Następny10 najlepszych niedocenianych postaci Scarlett Johansson
O autorze