Wywiad z Paulem Feigiem: Ostatnie święta

Reżyser Paul Feig wraca z Ostatnie święta, cudownie życzliwa komedia romantyczna o przetrwaniu szczególnie trudny okres świąteczny. Na tle muzyki zmarłego George'a Michaela, Ostatnie święta gwiazdy Emilia Clarke (Gra o tron) jako młoda kobieta wędrująca przez życie, pozbawiona kierunku i pełna urazy do swojej rodziny, przyjaciół i do siebie. Henry Golding (Prosta przysługa) gra Toma, mężczyznę, który wkracza w jej życie niczym trąba powietrzna, a jego pasja do życia w pełni inspiruje ją do robienia tego samego.

Feig jest najbardziej znany ze swoich opartych na dialogach komedii, takich jak Druhny i Spy, ale ostatnio zaczął się rozwijać w kierunku bardziej skoncentrowanym na gatunku, w tym A Simple Favor, lekkim, francuskim neo-noir z Anną Kendrick i Blake Lively. Podczas gdy ten film badał „ciemną stronę” mózgu Feiga, Ostatnie święta jest mocno zakorzeniony w jego jasnej stronie. To wesoła komedia romantyczna, która świetnie wykorzystuje świąteczną scenerię, scenariusz wykorzystujący aktualne wątki fabularne dotyczące imigrantów i Brexitu oraz wyróżniające się występy z jej

uroczych młodych głównych aktorów. W filmie pojawia się również szczególnie hipnotyzująca rola Michelle Yeoh jako właścicielki firmy w średnim wieku, której twarda powierzchowność nie może pomóc, ale trochę się rozpływa dzięki nieoczekiwanemu wakacyjnemu romansowi.

W dniu prasy w Nowym Jorku dla Ostatnie świętaScreen Rant usiadł z Paulem Feigiem, aby omówić swoją pracę nad filmem, od obsadzenia Henry'ego Goldinga po wykorzystanie daru Legendarny kanon muzyki George'a Michaela. Opowiada o swoim podejściu do tworzenia trójwymiarowych postaci kobiecych oraz o swoim charakterystycznym oku do odkrywania i pielęgnowania talentów z listy A.

Ostatnie święta jest teraz w kinach w całym kraju.

Porozmawiajmy o zeszłych świętach Bożego Narodzenia. Henry i Emilia są razem całkowicie uroczy. Kocham ich. Mówiłeś o obsadzeniu go w Prosta przysługa i jak studio sprawiło, że robiłeś z nim testy chemiczne, chociaż wiedziałeś, że to ten facet.

Tak.

Czy tym razem sytuacja była inna? Czy był napastnikiem?

Kiedy to przeczytałem, pomyślałem, że to jest rola dla Henry'ego. To jest Henry. Taki jest naprawdę, ta naprawdę pozytywna postać. Ale szalenie bogaci Azjaci jeszcze nie otworzyli. Miałem z nim tak dobre doświadczenia, że ​​ciągle umieszczałem go na liście innych, większych gwiazd filmowych, o których myślało studio. Próbowałam tylko czekać, aż wyjdzie Crazy Rich, ponieważ byłam prawie pewna, że ​​przebije się przez dach. Moja żona zobaczyła wczesne cięcie i oszalała. A więc był to po prostu ten taniec w stylu: „Dobra, już prawie jesteśmy”. Więc wtedy, kiedy został otwarty w ten weekend, w poniedziałek pomyślałem: "Hej, pamiętasz Henry'ego Goldinga?" „Och, kochamy go! Proszę, rzuć go!” Więc trzeba było trochę wymyślnej pracy nóg, żeby go tam wprowadzić, ale kiedy zobaczyli, co może zrobić, oszaleli na jego punkcie.

Masz oko do talentów. Rozmawialiśmy trochę o tym ostatnim razem, kiedy przeprowadzałem z tobą wywiad, ale naprawdę masz oko na widywanie ludzi i wiesz, że będą gwiazdami. To znaczy, zrobiłeś to z całą obsadą Freaks and Geeks. Więc czego szukasz w gwieździe? I czy mam to?

Widzę cię, widzę cię właśnie tam! (śmiech) To charyzma. To rzecz niedefiniowalna. Mogę tylko powiedzieć, że nie wiem, dopóki tego nie zobaczę, ale kiedy to widzę, wiem o tym. To tylko coś, co się przebija, co sprawia, że ​​siadasz do przodu i mówisz: „Wow, naprawdę lubię tę osobę”. Dla publiczności tym właśnie jest gwiazda. My, na widowni, widzimy ich i mówimy: „Lubię ich, pójdę za nimi wszędzie, na każdą przygodę. Zależy mi na nich”. Więc naprawdę nie możesz tego nawet intelektualizować. Dlatego już tak naprawdę nie przesłuchuję ludzi do dużych ról. Po prostu lubię z nimi siedzieć i iść napić się, zjeść z nimi posiłek, posłuchać ich, zobaczyć, o co im chodzi. Jeśli mnie rozśmieszają, jeśli pochylam się, jeśli jestem zafascynowany, gdy mówią... Od tego, idę, ok, jaki jest najlepszy sposób, aby to pokazać. Dlatego zawsze staram się znaleźć rolę dla osoby, która moim zdaniem najlepiej odzwierciedla to, kim w rzeczywistości jest. Przykładem jest Emilia Clarke.

Jak zdobyłeś Emilię?

Cztery lata temu. Kochałem ją w Game of Thrones i dostawała świetne recenzje w tym Broadwayu i była w LA, więc zapytałem: „Czy mogę ją poznać? Czy mogę się z nią spotkać? Powiedzieli: „Jasne”. Podchodzi, a ja oczekuję bardzo stoickiej, poważnej, właściwej osoby. Ale ona wchodzi i jest zabawna. Ona jest po prostu głupia! Robienie jej twarzy i tak dalej. Była taka urocza, pomyślałem, że chcę to zobaczyć na ekranie w czymś. Widziałem, jak grałeś, zajebiście, Danerys, ale chcę CIEBIE. Ale wtedy musisz znaleźć odpowiedni kawałek materiału. Potem, kiedy czytam scenariusz i widzę, o Boże, właśnie w tym mogła zabłysnąć. Mogła zrobić wszystkie te poziomy! Mogłaby robić rzeczy, które frustrowały publiczność, ale nadal z nią zostaniemy, ponieważ zainwestowaliśmy w nią i naprawdę jej odpowiadamy, wiesz? Kibicujemy jej! To moja ulubiona rzecz. Kiedy znajdę to małżeństwo odpowiedniej roli z odpowiednim aktorem, który pokaże się w tym najlepiej, wtedy wszystkie zakłady są nieważne. Nie ma nikogo innego. Wszyscy inni po prostu wylatują mi z głowy.

Coś, co naprawdę doceniam w Last Christmas, to to, jak wzbogaca twoje dzieło.

(śmiech) Podoba mi się to!

Zbudowałeś reputację na tych wielkich komedii improwizacyjnych opartych na aktorach, a następnie zastosowałeś ją w różnych gatunkach. Ale w A Simple Favor mówiłeś o tym, że to był dla ciebie zupełnie inny kierunek. Czuję, że na ostatnie święta nowym kierunkiem jest granie w komedię romantyczną tak szczerze i prosto. To takie wesołe, po prostu pokochajmy pomysł spotkania dwojga ludzi!

To bardzo dobroduszny film. Wszystkie moje filmy staram się, aby były dobroduszne, nawet gdy się ściemniały.

Nawet jeśli mają historie o ruchaniu twojego brata (jak w Prosta przysługa).

Dokładnie tak! Nadal jakoś jej kibicujesz! Widzisz, że desperacko próbuje przejść przez swoje życie i postępować właściwie, mimo że popełniła kilka błędów. Moja żona i ja zawsze się śmiejemy... A Simple Favor reklamowaliśmy jako „od ciemniejszej strony Paula Feiga”. Zawsze mówiła: „Powinni powiedzieć, że to pochodzi z jaśniejsza strona Paula Feiga!” Ale to zdecydowanie z bardziej optymistycznej strony Paula Feiga, jeśli mogę powiedzieć o sobie w trzecim osoba.

Pozwolę na to.

Ale to wszystko pochodzi ze scenariusza. Kiedy Emma Thompson wysłała mi scenariusz, nie wiedziałam, czego się spodziewać. Wiesz, jest tak genialna, że ​​prawie nie oczekujesz tego podnoszącego na duchu filmu od kogoś takiego! Ale potem zobaczyłem, że ma wszystkie cięższe, dramatyczne warstwy i to jest dla mnie kocimiętka. Nawet moje najbardziej szalone komedie mają to, co lubię uważać za dramatyczny wydźwięk. To historie o prawdziwej stawce, o prawdziwych ludziach. Po prostu pracuję nad gatunkami. To wszystko co robię. Szybko się nudzę. Jeśli raz coś zrobiłem, chcę zrobić coś przeciwnego i po prostu będę to robił.

Kreatywnie myślę, że trójca tego filmu to ty, Emma i George Michael.

Tak.

Czy był zaangażowany w film, zanim odszedł?

Był tego świadomy. Emma właściwie spędziła z nim pół dnia, rozmawiając o tym. Przeczytał o tym leczeniu i pokochał to i chciał być zaangażowany w dobór muzyki. Tak bardzo wspierał projekt. Poza tym nie. A potem zdał. Chciałbym tylko, żeby był w pobliżu, żeby to zobaczyć, bo byłoby po prostu miło, gdyby zobaczył, jaki list miłosny włożyliśmy w jego geniusz.

To sprawia, że ​​wyglądam na bardzo młodą i głupią, ale po raz pierwszy dowiedziałem się o George'u Michaelu poprzez program Jonny'ego Lee Millera, Eli Stone, który był emitowany, gdy byłem w liceum.

O tak! Tak!

Grał wytworem wyobraźni Stone'a, a jego muzyka zajmowała ważne miejsce. To był mój wielki wstęp.

Zapomniałem o tym!

To był pierwszy raz, kiedy go zobaczyłem. I wiesz, dzięki temu występowi dowiedziałem się wszystkiego o jego muzyce. Ale niektóre z moich ulubionych scen w Last Christmas to prawie pełnometrażowe sekwencje teledysków. Jest ich tylko kilka, ale zastanawiam się, czy było więcej takich, które trzeba było zredagować, żeby „zabić swoje dzieci”?

Tak, zawsze zabijasz dzieci. Nawet w scenie na lodowisku musieliśmy to trochę posiekać, co jest dla mnie trochę jak świętokradztwo. Ale myślę, że wykonaliśmy dobrą robotę. Naprawdę męczyliśmy się nad tym, jak to zrobić, aby nie wpaść na ciebie i nie zrujnować piosenki. Ale tak, kiedy mogę grać jak najwięcej, to lubię. Dlatego mamy tę nową piosenkę, której nikt nigdy nie słyszał. Pomyślałem, że nie zagram tylko 20 sekund piosenki, której nikt wcześniej nie słyszał. Więc pomyślałem, okej, intro będzie w ostatnich dwóch scenach, a potem zagramy całość pod napisami końcowymi, żeby ludzie mogli naprawdę cieszyć się błyskotliwością tego gościa i usłyszeć tę nową piosenkę. Ale tak, na pewno są dzieci, które giną podczas kręcenia filmu, i sceny, które kocham, które się wycinają, i piosenki, do których naprawdę chciałem się dostać, ale po prostu nie było dla nich miejsca. Tak, mogłem zapakować to od ściany do ściany... Ale nie chciałem, żeby zmienił się w film z szafy grającej, w którym po prostu losowo rzucamy tam gówno. Wiesz, te piosenki są tutaj, ponieważ ilustrują uczucia lub ilustrują coś lirycznie. Ogólnie rzecz biorąc, cały nastrój piosenki wpływa na nastrój sceny. Właśnie to chcę mieć pewność, że działa najlepiej.

Nie stawiać wozu przed koniem, ale czy uważasz, że może być dłuższe przycięcie domowego wideo lub usunięte sceny?

Wszystkie usunięte sceny umieszczamy w domowym wideo. Zebraliśmy już to wszystko razem. Kiedy skończę film, nie jestem wielkim fanem wersji reżyserskich, ponieważ czuję, że film, który wypuszczam, jest wersją mojego reżysera! Mam szczęście, że nigdy nie odebrano mi filmu. To dlatego, że pracuję w studiu. Jestem bardzo polityczna i robię wszystko na podstawie pokazów testowych. Nie walczę o to, żeby zatrzymać coś, co publiczność nie lubi, i nie zamierzam wyjmować niczego, co podobało się publiczności, więc kiedy to się skończy, jestem z tego zadowolony! Są sceny, które chciałbym zatrzymać, bo je kocham, ale wiem też, że szkodziły płynności filmu. Jest świetna scena z Michelle Yeoh, w której postać Emilii przychodzi zapytać ją, czy może wcześniej wyjść z pracy i pójść na przesłuchanie do Krainy Lodu na lodowisku. Michelle jest w tym taka zabawna, taka zachwycająca. Ale to tylko jedna z tych rzeczy, do których musisz się udać, nie jest to konieczne. Te rzeczy się sumują. Jeśli masz rzeczy tylko dlatego, że uważasz, że są świetne, publiczność zaczyna się męczyć. Naprawdę musisz być twardy. Ale właśnie dlatego kocham DVD, streaming i wszystkie dodatki. Kiedyś, kiedy wycinałeś scenę, po prostu trafiało do kosza na śmieci. Ale teraz można to zobaczyć na DVD.

Twoje filmy świetnie sobie radzą z odwróceniem tradycyjnej dynamiki płci, a Ostatnie Boże Narodzenie podąża za tą tradycją. Gdyby to był inny reżyser, byłoby inaczej, na przykład: „On po prostu stara się trzymać to razem. Wtedy pojawia się nowa dziewczyna i wywraca jego życie do góry nogami! To takie zabawne, ponieważ nie zmieniasz się zbytnio przez odwracanie płci w taki sposób, w jaki robisz, Henry jest osobą, która wkracza w czyjeś życie jak trąba powietrzna.

Tak. Znowu chwała Emmie za zrobienie tego tuż za bramą. Ale potem dla mnie, czytając to po raz pierwszy, pokochałem to, że była tak źle wychowaną główną damą, wiodącą kobiecą postacią. Nie masz tendencji do tego, z powodu mizoginii tego biznesu, jakim jest opowiadanie historii. To jak: „O nie, ona musi być lubiana”. Ale to tak, nie, nie musi być lubiana. Musisz jej kibicować i musisz zobaczyć w niej coś, co chcesz, żeby wróciła. Dlatego, kiedy to pisałyśmy, umieściłyśmy scenę jej śpiewania w kościele jako mała dziewczynka. Ponieważ idziesz, och spójrz, ona jest małym aniołkiem o pięknym głosie i całe jej życie przed nią. A potem ją spotykasz i sprawy nie idą tak dobrze. Więc myślisz, och, chcę, żeby była tą osobą, która miała całą tę obietnicę. Kibicujesz jej. Kiedy to już tam będzie, możesz sprawić, że będzie się źle zachowywać. Możesz kazać jej robić rzeczy, które publiczność niekoniecznie jest z tego zadowolona. Ale taka właśnie jest! Słuchaj, Scrooge'owi to uchodzi na sucho i wszyscy kibicujemy Scrooge'owi pod koniec dnia, ponieważ cieszymy się z tej zmiany. Fajnie jest robić to odwrócenie tego, co zwykle dzieje się w filmach.

Uwielbiam to, że kobiety w twoich filmach mogą być wadliwe w sposób, którego po prostu nie ma w innych filmach.

To jest szalone. To cała 15-letnia wersja tego, czym są kobiety; muszą być albo okropne, albo doskonałe. To jest nudne.

Szczególnie poruszyła mnie jedna scena, scena w autobusie (w której postać Emilii Clarke przeciwstawia się niektórym ksenofobom). Przydarzyło mi się to. Mam bardzo jasną karnację, bo mój tata jest polsko-irlandzki, ale moja mama jest z Hondurasu. Bardzo lubię postać Emilii, która tak jak ja jest... Myślę, że słowo PC to coś w stylu „biała prezentacja” czy cokolwiek, mam z tym problemy, ale może to tylko dlatego, że jestem zrzędą.

Nie, to wszystko jest popieprzone, wszystkie te rzeczy.

Możesz być tym, kim jesteś, a sposób, w jaki wyglądasz, niekoniecznie wskazuje na cokolwiek, w ten czy inny sposób.

Tak. Cóż, o to właśnie chodzi, wszyscy po prostu osądzają wszystkich po ich przykrywkach, a ostatnio jest coraz gorzej, z obecną sytuacją, w której się znajdujemy.

Och, nic o tym nie słyszałem. (Śmiech)

Naprawdę? Pozwól, że ci o tym opowiem! Jest ten facet... (Śmiech)

To takie zabawne, mój brat przeniósł się z Nowego Jorku na Ukrainę kilka lat temu do szkoły i powiedział, że jedną z najlepszych części przeprowadzki jest ucieczka od sytuacji politycznej w Stanach.

I poszło za nim tam!

Jest informatorem.

(Śmiech)

Faza 4 może wprowadzić jedną postać MCU tak silną jak Odin

O autorze