Oskary 2011 Spotlight: Najlepsze zdjęcia
Tegoroczny zbiór nominowanych do Najlepszego Kinematografii wnosi coś wyjątkowego do wizualnego stołu. Niektóre poszły z tradycyjnym podejściem do ręki, podczas gdy inne pokazują rozległe krajobrazy i postacie w środku. Tylko jeden może odejść z Oscarem, ale każdy zasługuje na nominację.
Czterech uznanych operatorów filmowych rzuca wyzwanie stosunkowo nowicjuszowi, ale zbiory są wypełnione czystym talentem. Każdy film w inny sposób podchodził do estetyki wizualnej, a efektem jest kompilacja filmów, które wyróżniają się od siebie, ale stanowią inspirujący rok w kinematografii.
Chociaż każdy z pięciu nominowanych zasługuje, niektóre afronty zasługują na wzmiankę. Zdjęcia Roberta Richardsona w Wyspa tajemnic pomogło mu się wyróżnić, ale długa przerwa między wydaniem a rozdaniem Oscarów mogła zmniejszyć jego szanse. Wkraczając w pustkę to prawdopodobnie najbardziej inspirująca kinematografia dekady, nie mówiąc już o roku. Niestety, jego kontrowersyjna tematyka i żmudne tempo mogły zaszkodzić jego szansie na uznanie na całym świecie.
Akademia ma tendencję do głosowania na obrazy zamiast kreatywności technicznej. Podczas gdy filmy lubią Początek pchnął kopertę nowoczesnej kinematografii z obrotowymi korytarzami i przechylanymi pokojami, nie ma trwałych obrazów, takich jak Prawdziwe męstwo lub Przemowa króla. Byłoby niespodzianką, gdyby Akademia zmieniła w tym roku swoje podejście, ale cała piątka nominowanych ma pełne prawo odejść z Oscarem.
--
Reżyser zdjęć Mattew Libatique znajduje sposób, aby każdy film, który kręci, był wyjątkowy, stosując podejście „mniej znaczy więcej”. Podczas gdy jego podejście do Czarny łabędź zawdzięcza dużą wdzięczność postępom w efektach wizualnych, podejście ręcznej kamery było kluczowe dla odczucia filmu.
Libatique wydaje dużo Czarny łabędź w pomieszczeniach wypełnionych lustrami. Oczywiście stanowi to problem dla operatora kamery biegającego wokół aktorki. Na szczęście zespół zajmujący się efektami wizualnymi miał możliwość cyfrowego wymazania go z odbicia. To dało Libatique swobodę w sfilmowaniu sceny w możliwie najbardziej realistycznym stylu. To z powodu tego elementu wizualnego w stylu dokumentalnym, który Czarny łabędź nadal uderza swoim realizmem w publiczność, nawet pośród nadprzyrodzonej fabuły.
Czarny łabędź zasługuje na nominację nie tylko ze względu na podejście, ale także znaczenie dla struktury narracyjnej. Jednak brakuje mu wizualnego ciosu, który widzieliśmy u wielu poprzednich zwycięzców w tej kategorii. To przypomina mi o Zraniona szafka, który zdobył nominację za styl, ale przegrał z bardziej oszałamiającym wizualnie filmem, Awatara.
--
Innowacja to najlepsze słowo opisujące kinematografię Wally'ego Pfistera. Rzadko kiedy operator tak blisko współpracuje z tak wieloma działami w filmie, ale wyjątkowa wizja Christophera Nolana dotycząca wielu pejzaży snów wymagała wspólnego wysiłku. Kamery zostały zamontowane w miejscach, do których nigdy się nie odważyły, i przesunęły wymagania techniczne na skraj granicy.
Niewielu kwestionuje hart ducha Początekkinematografia. Jest świeży z technicznego punktu widzenia, wykorzystując najnowszą technologię, aby zapewnić widzom wciągające wrażenia wizualne bez popadania w rewolucję 3D. Choć egzekucja może być zaawansowana, wciąż brakuje w niej obrazów, które preferuje Akademia. Na przykład scena walki na korytarzu jest prawdziwym świadectwem kreatywności filmu, ale wielu trudno byłoby porównać rzeczywiste obrazy z filmowymi konkursami w tym roku.
Wally Pfister nakręcił wszystkie filmy Christophera Nolana, z wyjątkiem Następny. Ten związek stał się jednym z najbardziej szanowanych w dzisiejszych filmach, mimo że rzadko zanurzają się w nastrojowe obrazy, które wielu czerpie z filmów takich jak Prawdziwe męstwo lub Przemowa króla. Jednak w fotografiach Pfistera wtopiona jest twarda rzeczywistość, która zapewnia spójną wizualną estetykę w większości prac Nolana.
--
Danny Cohen może nie być tak dobrze znany jak inni w tegorocznym głosowaniu, ale jego zdjęcia znajdują się na szczycie listy powodów, dla których Przemowa króla to jeden z najbardziej rozsławionych filmów 2010 roku. Gdyby Początek był innowacyjny technicznie, Przemowa króla jest twórczo innowacyjna. Kamera nie wykonuje żadnych sztuczek, a jedynie odpoczywa w pozycjach, które zachwycają widza rewelacyjnie zapadającymi w pamięć obrazami.
Brawa należą się zespołowi scenograficznemu, który stworzył środowisko, które pojawiło się przed kamerą. Ale bez wysiłku Cohena, by przedstawić głównego bohatera filmu w sposób uzupełniający fabułę, Przemowa króla może być mniej doceniana.
Od pierwszej klatki do ostatniej, Przemowa króla nigdy nie zapomina, że to film. Nie próbuje być hiperrealistyczny, chociaż tak jest. Kamera podkreśla fascynującą historię, która rozwija się przed nią, spychając swoich bohaterów do rogu kadru i wzmacniając każdą emocję, która emanuje z nominowanych do Oscara przedstawień. Gdyby Przemowa króla nie wygrywa najlepszego zdjęcia, wielu widzów prawdopodobnie będzie w szoku - wiem, że to zrobię.
--
Znani operatorzy filmowi zapoczątkowali cyfrową erę filmowania, a Jeff Cronenworth przewodzi tej nominowanej prezentacji historii równie nowoczesnej, jak sama rewolucja cyfrowa. Sieć społeczna to mroczna opowieść, a jej zdjęcia rzucają ją na publiczność za pomocą nudnych tonów kolorów i ostrych efektów wizualnych.
Film nie daje Cronenworthowi wystarczającej okazji do kreatywności w swoich obrazach, więc przyjął prostsze podejście i zbadał użycie koloru w celu uzupełnienia motywacji postaci. Jedna wyróżniająca się scena zawiera oświetlenie stroboskopowe i głębokie kolory, gdy Mark Zuckerberg (Jesse Eisenberg) i Sean Parker (Justin Timberlake) rozmawiają w głośnym barze.
Ogólnie zdjęcia do filmu są stonowane i odległe. Stara się być niewidoczna, jednocześnie tworząc subtelny akcent wizualny dla historii na ekranie. Najprawdopodobniej nie wygra za najlepsze zdjęcia, ale miło widzieć, jak Akademia po raz kolejny chwali kinematografię cyfrową.
--
Jeśli jakiś film ma szansę konkurować z kinematografią Przemowa króla, to Roger Deakins i jego cudownie klimatyczne obrazy w Prawdziwe męstwo. Słynny operator zaprezentował najnowszy film The Coen Bros. z oszałamiającymi grafikami, które eksponują piękno Starego Zachodu.
Akademia zazwyczaj wybiera sylwetki i rozległe krajobrazy przez Deakinsa, ale brakuje mu pewnej kreatywności, która sprawia, że Przemowa króla tak wciągające. Nadal, Prawdziwe męstwo daje widzom klasyczne podejście do kinematografii, które sprawdza się w narracji. Mimo że historia pozostaje wierna zaangażowanym ludziom, jest to film drogi (w pewnym sensie) i eksploruje ogromną przestrzeń Starego Zachodu.
Jedną ze scen, która szczególnie się wyróżniała (mimo że została wzbogacona o efekty wizualne), była scena otwierająca, w której śnieg powoli pada na martwe ciało. To typowy Coen Bros. otwieranie, ale wizualnie chwyta publiczność z klatki otwierającej.
--
Jak myślisz, kto zasługuje na Oscara 2011 za najlepsze zdjęcia? Czy któryś z twoich ulubionych został zlekceważony?
Dougray Scott zaprzecza oskarżeniom o nadużycia przez Ruby Rose, współtwórcę Batwoman
O autorze