Twórca „Sopranów” ujawnia los Tony'ego? [Aktualizacja]

[AKTUALIZACJA: Przedstawiciel Davida Chase wyjaśnił swoje uwagi. Przewiń po szczegóły.]

sopranytwórca, David Chase, w końcu rozwiał mgłę dwuznaczności otaczającą frustrujący – ale w pewnym sensie błyskotliwy po namyśle – finał bardzo wychwalanego dramatu mafijno-rodzinnego HBO. wczesne wydarzenia w nowym, ekspansywnym profilu, w którym zapewnia, że ​​Tony Soprano nie zginął, gdy kamera zrobiła się czarna – odpowiadając na pytanie reportera potrząsaniem głową i słowami – Nie, nie jest.

Chase jednak nie zgina ucha ani nie zawija tego odkrycia w koc informacji o tym, co to oznacza i jakie były jego motywacje (oprócz wzmianki o wierszu „Dream Within a Dream” Edgara Allana Poe), pozostawiając nam wszystkim ocenę jego słów z niedokładną nauką spekulacja.

Oczywiście wiemy niestety, że choć fikcyjny Tony Soprano może żyć wiecznie, światło w jego oczach – aktor James Gandolfini – już nie ma. Więc nie jest tak, że jest to pierwsza historia z serii opowiadań, która ostatecznie prowadzi do jakiegoś nowego rozdziału dla Chase'a i tych postaci. To, że Tony żyje, nie ma żadnego praktycznego skutku, jaka jest więc wartość tej wiedzy?

Przypuszczam, że dla niektórych nastąpiło teraz zamknięcie. Cięcie na czarno w finale było tak nagłe, że właściwie myślałem, że mój kabel zgasł. Inni ludzie wyrazili podobną reakcję, ale po wykluczeniu usterki technicznej ludzie poczuli oszukani, ponieważ często wierzą, że im należy się początek, środek i koniec historie... nasze historie. Chcemy czuć się dobrze, gdy czujemy się źle po zakończeniu naszych koncertów, ale w odbiorze Davida Chase'a nie obchodziło lub że był samolubny, kiedy to od nas zabrał i przeciwstawił się naszym oczekiwaniom ochrony przed gradem / świadkiem dla Tony'ego Sopran. Ale jeśli tak było, a Chase był samolubny, czy nie miał do tego prawa? To był naprawdę jego show, jego historia i lata pracy jego życia, które w tym momencie dobiegły końca, więc dlaczego czy nie powinien był zamykać rzeczy w sposób, który sprostał jego wyobrażeniom o odpowiednim końcu, po pierwsze i? główny?

To mały cud, gdy kochamy coś, co jest czyjąś twórczą ekspresją i nie jest zaskoczeniem, gdy czujemy jakby została stworzona dla nas, ale żadna z tych dzieł nie jest wykonana na zamówienie - nawet jeśli przemawia do nas intymnie i możemy się z nią utożsamiać w pełni. W końcu wydaje się, że wydaje nam się, że w artyście, który uszczęśliwia się jako pierwszy, jest więcej szlachetności niż ten, który gra przed tłumem, ale my (włącznie ze mną) używamy również słów takich jak „pobłażliwość” i „panderer”, aby oznaczyć te dwie skrajności (oraz słowo „geniusz”, gdy występują obie rzeczy jednocześnie). David Chase był tak często geniuszem z Soprano, a dla tych, którzy poparli jego otwarty wniosek, był geniuszem do końca.

Niektórzy z tych ludzi mogą czuć się teraz trochę oszukani przez pozorną zdradę Chase'a jego celowej tajemnicy, ale po upływie tak długiego czasu - i bez możliwości możliwe jest kontynuowanie historii - pogląd Chase'a na to, co się wydarzyło, jest w pewnym sensie tak nieistotny, jak reszta teorii i fantazji, o których wszyscy marzyliśmy, kiedy przechodził do czarny. Więc Tony Soprano musiał skończyć swoje krążki cebuli... co wtedy? To tylko ciekawostki, nic więcej. Soprano zakończyło się tak, jak się skończyło, a artystyczny wybór Chase'a pozostaje - na dobre lub na złe.

Aktualizacja: Najwyraźniej David Chase nie zgadza się z interpretacją jego potrząsania głową/uwag przez pierwotnego ankietera. Oto oświadczenie jego przedstawiciela:

„Dziennikarz Vox źle zinterpretował to, co powiedział David Chase w swoim wywiadzie. Po prostu zacytowanie Davida mówiącego: „Tony Soprano nie umarł” jest nieścisłe. To stwierdzenie ma znacznie szerszy kontekst i jako takie nie jest prawdziwe. Jak David Chase wielokrotnie powtarzał w nagraniu: „Nie chodzi o to, czy Tony Soprano żyje, czy nie”. Dalsze poszukiwanie tej odpowiedzi jest bezowocne. Ostatnia scena The Sopranos stawia duchowe pytanie, na które nie ma dobrej lub złej odpowiedzi”.

Sopranoprowadził na HBO w latach 1999-2007.

Źródło: Vox, EW

Artysta Supermana twierdzi, że rzucił DC Comics po przebudzeniu