Dlaczego filmy o grach wideo są do bani

Tomb Raider postanowił zrobić prawie niemożliwe: zrobić dobry film o grze wideo. To nie powinno być tak gigantyczne zadanie, jak się początkowo wydaje. W końcu inne rodzaje mediów są hitami na dużym ekranie od pokoleń, a książki i komiksy otrzymały wspaniałe adaptacje filmowe przez dziesięciolecia. Nawet gry planszowe mogą odnieść sukces jako film fabularny, jeśli kultowy klasyk z 1985 roku Wskazówka jest coś, przez co można przejść.

Mimo to dobry film o grach wideo jest jednym z najbardziej nieuchwytnych w branży, jak np rzeczywistość, na liczbę dobrych adaptacji gier wideo, a nawet znośnych, wciąż można liczyć jedna ręka. Mortal Kombat to zabawna gra akcji, podczas gdy Ciche Wzgórze przynosi kilka naprawdę niepokojących chwil. Jednak najlepsi z pozostałych wpadają na obszar grzesznej przyjemności: mieszkaniec zła seria, Książę Persji, ten Tomb Raider duologia i Potrzeba prędkości. Tymczasem to Papiery proszę krótki film był potężnym utworem, ale wciąż trwa tylko dziesięć minut.

Związane z: 15 najgorszych filmów o grach wideo

Nie chodzi o to, że nie chcesz próbować, ponieważ od czasu, gdy gry stały się częścią popularnego krajobrazu, wydano wiele filmów o grach wideo. Tomb Raider nie jest pierwszym, który podejmuje prawdziwą próbę stworzenia dobrego filmu o grze wideo, i nie będzie też ostatnim. Idzie jednak ścieżką śladami wielkich, kosztownych niepowodzeń. Pozostaje zatem pytanie: dlaczego filmy z gier wideo radzą sobie słabo?

Jednym z potencjalnych argumentów, który czasami podaje się, jest to, że po prostu nie było budżetu na zrobienie z tych filmów czegoś wyjątkowego. Jednak nie zawsze tak jest, a niektóre z nowszych przykładów mają przynajmniej znośne budżety. Assassin's Creed miał budżet w wysokości 125 milionów dolarów i Książę Persji powstał za 150 milionów dolarów. Warcraft, tymczasem dysponował 160 milionami dolarów.

Nawet niektóre ze skromniejszych budżetów nadal wykazują poziom słabszych wyników. mieszkaniec zła miał budżet w wysokości 32 milionów dolarów, co z pewnością nie jest największą kwotą, ale wciąż jest to większy budżet niż niektóre inne najlepsze filmy akcji wydane w tym roku. To więcej niż jedno i drugie równowaga oraz Przewoźnik, para filmów, które osiągnęły wyższy poziom niż Paul W. S. Adaptacja Andersona. Jest jeszcze gorzej w porównaniu do horrorów z tamtego roku, z budżetem absolutnie przyćmiewającym budżet Danny'ego Boyle'a 28 dni później, film, który na zawsze odmienił filmy o zombie.

Niektórzy zgłaszali również obawy dotyczące trudności z przyciągnięciem najlepszych talentów do tych projektów, ale szczególnie w ostatnich latach nie stanowiło to problemu. Duncan Jones jest wspaniałym filmowcem, z Księżyc oraz Kod źródłowy wciąż uchodzi za mocne filmy science fiction, jednak Warcraft było czymś w rodzaju potknięcia. Książę Persji dzieli dyrektora z Donnie Brasco w Mike'u Newell, a ten film miał również wpływ Jake'a Gyllenhaala. Max Payne był flopem, w którym wystąpili Mark Wahlberg i Mila Kunis. Michael Fassbender i Marion Cotillard wystąpili w filmie Assassin's Creed. Los miał The Rock i oryginał Tomb Raider filmy miała Angelina Jolie.

Skąd więc dokładnie bierze się ta porażka? Leniwym argumentem jest oczywiście to, że gry wideo nie opowiadają dobrych historii. Jest to jednak dalekie od przypadku. Efekt masowyOgromna kosmiczna opera buduje świat i fabułę, o jakich marzy większość filmów science fiction. BioShockKlaustrofobiczna i paranoiczna historia gry żyje z graczami do dziś. Emocjonalny wpływ Telltale Żywe Trupy jest postrzegany przez wielu jako silniejszy niż oryginalny komiks lub adaptacja telewizyjna. To powiedziawszy, jest coś w sposobie tworzenia tych historii, co wydaje się inne, i tu właśnie leżą problemy.

Po pierwsze, oprawa gry wideo bardzo różni się od innych mediów, a to z kolei oznacza, że ​​nie ma korelacji, jeśli chodzi o adaptację. Gry często mają zwyczaj pozostawiania miejsca na autonomię gracza, co z kolei celowo powoduje pojawianie się luk w postaciach i fabułach, które gracz wypełnia. W niektórych z najważniejszych tytułów w świecie gier wideo gracz zostaje całkowicie pozostawiony jako otwarte płótno lub pozbawiony jakiejkolwiek osobowości.

Grand Theft Auto 5 jest tego doskonałym przykładem. Gracze mogą kontrolować fabułę i trio bogatych postaci, ale ich działania są definiowane przez graczy. Opad oraz Stare zwoje zostaw postać, a właściwie całą historię, w którą gracz zdecyduje się zaangażować, jemu. Gordon Freeman z Pół życia jest cichym bohaterem, pustką bez osobowości. Prowadzi to zarówno do większego zanurzenia się w ukochanych strzelankach Valve, jak i do niepokoju ze strony fanów, gdy pojęcie Pół życia film ponownie podnosi głowę.

Oczywiście można to obejść. Pisarze mogą zbudować postać od zera i rzucić ją w świat, który wyobrażała sobie gra wideo, ale to prowadzi do własnych problemów. Bez tej elastyczności postaci, zamiast tego fabuła ma inne sprawy, z którymi trzeba się zmierzyć, a popęd i pragnienie tego nowo rozwiniętego tropu mogą nie pasować do tego, co pierwotnie stworzyła gra. Może to spowodować przesunięcie tonalne całej fabuły, z Los doskonały przykład filmu, w którym nie udało się uchwycić tych samych instynktów, które zapewniała gra.

Najlepsze filmy o grach wideo wiedzą o tym i odpowiednio się dostosowują. Mortal Kombat to zespół postaci z kreskówek zarówno w filmie, jak iw grach, więc drobna poprawka i przesunięcie w kierunku odrobiny dodatkowego obozu sprawiły, że film stał się dobrym światem. Za wszystkie swoje wady, mieszkaniec zła wiedział, kiedy wyciąć znaki, a kiedy je zmienić. W międzyczasie, Ciche Wzgórze na pewno wprowadził kilka dziwnych zmian, ale wykorzystał podstawowe koncepcje fabuły, zachował główne motywy i pragnienia bohaterów i uprościł go w solidny horror.

Jednak nie tylko dychotomia postać kontra gracz powoduje problemy. Gry są również wyjątkowe pod względem struktury tempa, ponieważ uczestnik ma o wiele większą kontrolę niż w jakimkolwiek innym medium. Mają władzę nad poczynaniami bohaterów, w niektórych przypadkach nawet kontrolują przebieg samej historii. W kinie kontrola widza pochodzi (co najwyżej) z naciśnięcia pauzy, podczas gdy czytelnik książki może kontrolować sam tekst tylko poprzez czytanie we własnym tempie. W obu przypadkach główna historia i wszystkie jej zawiłości nie ulegną zmianie.

Istnieje więc pewna subtelna różnica, jeśli chodzi o to, co sprawia, że ​​gra lub film są zabawne. Gry opierają się w takim samym stopniu na refleksie lub aktywnym myśleniu, jak w projektowaniu dźwięku i grafiki lub talencie aktorskim. Dla niektórych graczy ich ulubione momenty w medium to przedłużające się strzelaniny w grach akcji, szczególnie przerażająca łamigłówka do pokonania lub długa, cicha podróż w grze RPG. Krótko mówiąc, gry to zupełnie inna bestia niż media, które były przed nimi. W pewnym sensie dostosowanie marzenia do kina jest równie trudne, co gry wideo.