Z Archiwum X: każde odniesienie do Frankensteina w „Postmodernistycznym Prometeuszu”

W serialu telewizyjnym sci-fi Chrisa Cartera Pliki xsezon 5, odcinek 5, „Postmodernistyczny Prometeusz”, kultowy potwór Frankensteina jest wielokrotnie przywoływany w całej jego części. Całość nakręcono w czerni i bieli, aby uchwycić kinematografię klasycznych cech stworzeń z lat 30. XX wieku. Podczas gdy gotycka powieść grozy Mary Shelley z 1818 roku Frankensteinnie jest jedynym potworem przedstawionym w „Postmodernistycznym Prometeuszu”, to był główny wpływ Cartera na tego konkretnego „Potwora tygodnia”.

Pliki x premiera miała miejsce w 1993 roku i trwała do sezonu 9 zakończonego w 2002 roku. W 2016 roku został ponownie uruchomiony na sezon 10 i 11, co zakończyło historię agentów specjalnych FBI Dana Katherine Scully (Gillian Anderson) i Fox Mulder (Dawid Duchowny). Początkowa fabuła Pliki x podążali za dwoma agentami w poszukiwaniu zaginionej siostry Muldera, Samanthy, która rzekomo została uprowadzona przez kosmitów, gdy byli dziećmi. Aby ją znaleźć, zaciągnął się do FBI i przydzielono mu nierozwiązane sprawy „z akt X”, które obejmują elementy paranormalne, pozaziemskie i potworne. Każdy sezon obejmuje ponad 20 odcinków i różne samodzielne odcinki, w tym „Postmodernistyczny Prometeusz”, który zawiera różne kryptydy, nawiedzenia i nie tylko.

W „Postmodernistycznym Prometeuszu” Carter wykorzystał kultową funkcję stworzenia stworzoną w latach 30. XX wieku, aby podnieść elementy horroru tego konkretnego odcinka. Nie wszystkie z Pliki x odcinki można uznać za horror, ale ten wykracza poza to, aby upewnić się, że tak jest. Frankenstein został zaadaptowany i odtworzony w różnych filmach i programach telewizyjnych na przestrzeni lat i pozostaje jednym z najbardziej kultowych potworów w popkulturze. „Postmodernistyczny Prometeusz” to niezwykły przykład wykorzystania klasycznych nawiązań do stworzenia do stworzenia bardziej współczesnego horroru.

Odniesienia do książki Mary Shelley Frankenstein

Najbardziej oczywiste odniesienie do Powieść Mary Shelley z 1818 r. to tytuł „Ponowoczesnego Prometeusza”, bo pełny tytuł powieści brzmi Frankenstein; lub Współczesny Prometeusz. W odcinku, zamiast nazywać go „stworzeniem” lub Prometeuszem, potwór w stylu Frankensteina nazywa się Mutato ze względu na jego oszpecony wygląd i sposób, w jaki został stworzony. Dr Pollidori stworzył to stworzenie podczas eksperymentów z genem Hox znalezionym u much. Mulder szybko nawiązuje połączenie między dr Pollidori i dr Frankensteinem, twierdząc, że ten pierwszy jest współczesną wersją 19^NS lekarz wieku.

W istocie „Postmodernistyczny Prometeusz” bierze swoją nazwę od oryginalnej powieści z 1818 roku, a także od głównego wątku powieści; lekarz próbuje bawić się w boga i tworzy niszczycielską, ale niezrozumianą istotę. Odcinek faktycznie jest bardziej podobny do filmu z 1931 roku w reżyserii Jamesa Whale'a, w którym w roli stworzenia występuje Boris Karloff.

Odniesienia do klasycznego filmu Universalu Frankenstein

W 1931 roku James Whale stworzył jedną z najbardziej kultowych adaptacji Mary Shelley Frankenstein a charakterystyczny wygląd potwora Borisa Karloffa jest szeroko znany. Jest to jeden z najważniejszych filmów w historii kina grozy, który wyprzedza wytyczne cenzury i przyczynił się do spopularyzowania horrorów science-fiction na 20 lat.^NS stulecie. W „Postmodernistycznym Prometeuszu” kończy się to, że Mulder i Scully chronią odpowiednik Frankensteina, Mutato, w piwnicy wiejskiego domu. Wszyscy mieszkańcy miasta odkrywają położenie przerażającego Mutato i natychmiast ruszają za nim. Po podpaleniu stodoły tłum wpada w szał, ale kiedy opowiada im swoją wersję historii, ich gniew łagodzi.

Stwór z 1931 roku nie miał takiego szczęścia jak Mutato. Pod koniec filmu potwór Frankensteina przypadkowo popełnił takie zadziwiająca ilość okrucieństw że mieszkańcy miasta gwałtownie nim gardzą i chcą go widzieć martwego. Kiedy stwór wspina się na szczyt wiatraka, tłum zostaje podpalony. Próbując uciec, zostaje uwięziony w środku i prawdopodobnie umiera. Podczas gdy Mutato żyje, a oryginalne stworzenie nie, osiągnęli niemal identyczne cele z wściekłymi mobami i ogniem. Ta scena w szczególności nie występuje w książce Shelleya. Zamiast tego stworzenie odpływa, aby zobaczyć i nigdy więcej nie jest widziane.

Ostatecznie, sezon 5, odcinek 5, „Postmodernistyczny Prometeusz”, czerpie z najbardziej kultowych momentów z filmu z 1931 roku i głównej fabuły gotyckiej powieści grozy Shelley z 1818 roku. W tym konkretnym odcinku Pliki x, odniesienia do Frankenstein są obfite i doskonale wykonane.

Grę kałamarnic obejrzało 142 miliony gospodarstw domowych, szokujący szefowie Netflix

O autorze