7500 (2020) Przegląd filmów
Jeśli studiowałeś filozofię (i/lub oglądałeś) Dobre miejsce), prawdopodobnie znasz klasyczny dylemat etyczny znany jako problem wózka. Debiut fabularny niemieckiego reżysera Patricka Vollratha, 7500, to mniej więcej wariacja na temat tego samego pomysłu, przedstawiona w formie niskobudżetowego thrillera, w którym niemal cała akcja ogranicza się do kokpitu komercyjnego samolotu. W centrum wszystkiego znajduje się Joseph Gordon-Levitt, utalentowany wieloznacznik, który wyciska tyle emocji, ile ktokolwiek mógłby wycisnąć z tak minimalistycznego założenia. Ale pomimo sprytnej konfiguracji tego (prawie) jednego filmu B, niektóre niedopracowane spiski i niefortunne stereotypy utrzymują 7500 uziemiony.
Gordon-Levitt występuje w roli Tobiasa Ellisa, amerykańskiego drugiego pilota rozpoczynającego rutynowy lot z Berlina do Paryża, gdy krótko po starcie terroryści władają prowizorycznie broń szturmuje kokpit, poważnie raniąc kapitana samolotu (Carlo Kitzlinger) i raniąc Tobiasa, zanim ten ich powstrzyma i skontaktuje się z kontrolą naziemną, aby zaplanować sytuację awaryjną lądowanie. Kiedy terroryści grożą, że zaczną mordować pasażerów, Tobiasz staje w obliczu
Pierwsza połowa 7500 (który również napisał scenariusz Vollrath) zaczyna się mocno, używając nagrań z kamer bezpieczeństwa z wejścia i punktów kontroli bezpieczeństwa w Berlinie lotnisko (w połączeniu z niepokojącą, cichą ciszą), aby wywołać napięcie i stworzyć pseudodokumentalną estetykę filmu na duży. Vollrath mądrze pozwala na rozgrywanie akcji w czasie rzeczywistym z tego miejsca, najpierw poprzez wizualne odwzorowanie wnętrza kokpitu samolotu (utrzymujące się złowieszczo na kanale z kamery bezpieczeństwa w pobliskim korytarzu, co jest równie skuteczną zapowiedzią), gdy Tobiasz i jego współpracownicy przebiegają przed lotem lista kontrolna. Klaustrofobiczne i restrykcyjne kinematografia Sebastiana Thalera oddaje wrażenie utknięcia w ciasnym samolocie w takich chwilach, na wiele podobnych sposobów, jak Damien Chazelle. Pierwszy człowiek przedstawiał dyskomfort i potencjalnie zdradziecki charakter wczesnych podróży kosmicznych.
Chociaż mamy tylko kilka minut z Tobiaszem i innymi, zanim po starcie rozpęta się piekło, to wystarczy, aby poczuli się jak prawdziwi ludzie, którzy po prostu robią swoją pracę (czy żartują, czy, w przypadku Tobiasza i jego dziewczyny, dyskutują o swoich planach na przyszłość) i sprawiają, że martwisz się o ich dobre samopoczucie później. Gordon-Levitt jest szczególnie fascynujący jako skromny everyman zmuszony do podejmowania przerażających decyzji, podczas gdy ledwo ma miejsce, by nawet zacząć rozważać wstrząsające życiem konsekwencje, a on pokonuje sporo kilometrów z wielu scen, w których Tobiasz usiłuje utrzymać emocje w ryzach i bezpiecznie wylądować samolotem, podczas gdy terroryści dosłownie pukają w jego drzwi.
Do czasu 7500 wkracza jednak w drugą połowę, jednak historia przechodzi z napiętego dylematu w serię oczywistych konfiguracji / wypłat i frazesów, tracąc przy tym znaczną część swojej pilności i rozmachu (nawet w przypadku filmu, który trwa krócej niż dziewięćdziesiąt minut, minus kredyty). W tym miejscu godna ubolewania decyzja o uczynieniu złoczyńców stereotypami arabsko-muzułmańskimi w pełni się podnosi; ponieważ film ma ograniczone zainteresowanie byciem alegorią społeczno-polityczną, jest to przypadkowe profilowanie etniczne i leniwy skrót wyjaśniający, dlaczego antagoniści atakują samolot w pierwszej kolejności. 7500 połowicznie próbuje uczłowieczyć najmłodszego z terrorystów, Vedata (Omid Memar), pokazując, jak bardzo jest niepewny tego, co robią, ale nawet wtedy wydaje się to bardziej jak sposób na wypełnienie fabuły i mniej szczery wysiłek, aby widzowie wczuli się w postać lub nadawali mu głębi, podobnie jak w podobnie realistycznym thrillerze lubić Kapitan Phillips uwydatnia jego antagonistów.
Na drodze jest coś do powiedzenia 7500 rezygnuje z typowych trybun, często spotykanych w hollywoodzkich wariacjach tego typu filmów klasy B, na rzecz więcej bohaterstwo w świecie rzeczywistym i historia pokazująca, jak przerażające byłoby mieć życie ludzi w twoim ręce. Ale chociaż może nie być tak melodramatyczny lub rażąco rasistowski, jak podobne filmy amerykańskie w przeszłości, jest wciąż czerpiąc z wielu tych samych, regresywnych konwencji i staje się coraz bardziej zmęczona, im dalej się posuwa wchodzi. Może jeśli 7500 zagłębił się w swoje polityczne obserwacje i podteksty, może w pełni zadziałał jako okrojona, ale prowokująca do myślenia, ekscytująca przejażdżka, jaką chce być. Zamiast tego zapewnia czasami intensywne wrażenia, ale ogólnie wyboisty lot.
7500 jest teraz przesyłany strumieniowo na Amazon Prime Video. Trwa 92 minuty i jest oceniany jako R za przemoc/terror i język.
Nasza ocena:
2,5 na 5 (dość dobry)
Kristen Stewart odpowiada na kampanię fanów, aby obsadzić ją jako Joker