Co miasto, które bało się zachodu słońca, zrobiło lepiej niż Halloween u stolarza?

Miasto, które bało się zachodu słońcaprzewyższa kolejny slasher z lat 70., Halloween, w jaki sposób wykorzystuje aspekt „prawdziwej historii” i przedstawia fikcyjne spojrzenie na prawdziwe zbrodnie.

Johna Carpentera Halloween jest uważany za kluczowy kawałek kina grozy, który zainspirował wielu z nich podstawy gatunku slasherów. Halloween to niesamowite ćwiczenie z minimalizmu, a „The Shape” – znany również pod prawdziwym nazwiskiem, Michael Myers – jest nadal postrzegany jako jeden z najbardziej przerażających złoczyńców gatunku horroru. Ponieważ reżyser John Carpenter jest koneserem kina, istnieje kilka filmów, do których zwrócił się o inspirację, pielęgnując zarówno wygląd, jak i styl. Halloween, z 1976 roku Miasto, które bało się zachodu słońca będąc jednym z nich.

Miasto, które bało się zachodu słońca to slasher z 1976 roku, wyreżyserowany przez Charlesa B. Przebij się i ustaw w uroczej, wiejskiej miejscowości Texarkana w stanie Arkansas. Seria morderstw dokonanych przez zamaskowanego napastnika zwanego Widmowym Zabójcą doprowadza społeczność do szaleństwa. Łatwo dostrzec podobieństwa między społecznościami Haddonfield, Illinois i Texarkana w Arkansas. Wydaje się również, że w środku są ślady groźnego Widmowego Zabójcy

Halloweenowe przerażająca postać Michaela Myersa, aż do ich masek o podobnej estetyce. Jednak jeden obszar, w którym filmy różnią się i Miasto, które bało się zachodu słońca faktycznie przewyższa Halloween tak przedstawia swoje morderstwa wokół przerażającej, prawdziwej historii.

Rzeczywiste morderstwa wewnątrz Miasto, które bało się zachodu słońca są przerażające i jest mnóstwo dobrze skonstruowanych scenografii z punktu widzenia Widmowego Zabójcy, ale bledną w porównaniu z pracą Carpentera w Halloween. Miasto, które bało się zachodu słońca naprawdę wyróżnia się tym, jak oparty jest film Phantom Killer na prawdziwy seryjny morderca które nękały region Texarkana w Teksasie w latach 40. XX wieku. Marketing filmu podejmuje bolesne wysiłki, aby pokazać, że zagrożenie w tym horrorze pochodzi z prawdziwego miejsca. Narracja filmu dumnie szczyci się tym, że wydarzenia w filmie zostały zmienione, ale są prawdziwe. Plakat filmu grozi nawet, że Phantom Killer”wciąż czai się na ulicach Texarkany, Ark”, w którym mieszkańcy regionu grozili reżyserowi filmu, ale bezskutecznie. Miasto, które bało się zachodu słońca wykorzystuje prawdziwy strach związany z niewyjaśnionymi morderstwami w Texarkana Moonlight z 1946 roku i wykorzystuje je w pełni.

Halloween tworzy potężnego zabójcę z Michaelem Myersem, ale nikt nie wierzy, że jest w prawdziwym świecie i naprawdę może je zdobyć. Miasto, które bało się zachodu słońca rozkoszuje się tą niewygodną dwuznacznością i utrzymuje widza w strachu nawet po zakończeniu filmu. Film został nakręcony w bardzo amatorskim naturze, z estetyką cinéma vérité, co dodatkowo wzmacnia „prawdziwa natura” aspekt, zwłaszcza z tym, jak faktycznie jest kręcony w Texarkanie. Jest to taktyka podobna do tego, co zostało zrobione w wiecznie przerażające Teksańska masakra piłą łańcuchową, który jest kolejnym horrorem, z którym Miasto, które bało się zachodu słońca ma wiele wspólnego. Na końcu, Halloween's Michael Myers zyskuje na sile, ponieważ jest postacią fikcyjną, ale Miasto, które bało się zachodu słońca wciąż znalazł nowy sposób, aby naprawdę wejść pod skórę publiczności.

Poughkeepsie Taśmy Prawdziwa historia: jaka część filmu jest w rzeczywistości prawdziwa

O autorze