Stephen King: 5 powodów, dla których blask jest najlepszą adaptacją ekranu (i 5 to IT)

Stephen King jest jednym z najwybitniejszych autorów w świecie literackim, a jego twórczość jest uznawana za jeden z najlepszych materiałów do kinowych adaptacji, o jakie może prosić scenarzysta. Podczas gdy niektórzy byli lepsi od innych, Ono oraz Lśnienie królują jako dwa z najpopularniejszych i najbardziej udanych filmów Hollywood.

Chociaż fani kłócą się o to, jak różne filmy różnią się od książek, oba filmy stały się kultowymi klasykami, a fani zastanawiają się, który z nich lepiej przeszedł do świata kina. Oto 5 powodów Lśnienie to najlepsza adaptacja ekranowa i pięć powodów, dla których jest TO.

10 Lśnienie: Jack Nicholson

Jack Torrance jest postacią złożoną, ponieważ fani książki wiedzą, że pomimo zmagań z alkoholizmem szczerze kocha swoją rodzinę. Jego przedstawienie autorstwa Jacka Nicholsona przedstawiało go jako jednowymiarowego alkoholika, zirytowanego obecnością rodziny, gdy próbował dokończyć swoją sztukę. Pomimo tego, że Jack Nicholson był innym Jackiem niż ten z książki, Jack Nicholson po mistrzowsku potrafił pokazać, że postać traci zdrowie psychiczne. Od jego intensywnych spojrzeń po przerażające uśmiechy, Jack Nicholson przedstawił potwora Jacka Torrance'a, który staje się perfekcyjny. Trudno wyobrazić sobie kogoś innego w roli tej postaci.

9 IT: Bill Skarsgard

Bill Skarsgård zanurzył się w postaci Pennywise, wydobywając każdy najmniejszy tik z jego głosu, śmiechu, a nawet ruchu oczu (nie, to nie było CGI). Chociaż Skarsgård jest prawie nie do poznania pod makijażem, zasługuje na pochwałę, jaką otrzymał za sprowadzenie przerażającego stworzenia z książki do życia. Wersja Tima Curry'ego była przerażająca, ale Skarsgård był przerażający impulsywnym zachowaniem, bezlitosną naturą i niekończącym się apetytem na strach. A na dodatek sprawił, że klauni byli jeszcze bardziej przerażający niż byli wcześniej.

8 Lśnienie: nuta muzyczna

Partytura muzyczna może albo zrobić, albo zepsuć film, na szczęście dla Lśnienie, to sprawiło, że było dziesięć razy bardziej przerażające. Odgłosy w tle i muzyka nawiedzają i niepokoją, wzbudzając strach w tych, którzy chcą się zameldować na weekendowe wakacje w Górach Skalistych.

Od kultowej ścieżki dźwiękowej otwierającej do chórów wypełnionych perkusją, podczas gdy Duchy ujawniają się, aby… Wendy, każdy utwór muzyczny w tym filmie doskonale współgra z odpowiednią sceną. Film to ciąg wydarzeń, którego tempo wyznacza partytura, Lśnienie ścieżka dźwiękowa poszła z nim pełną parą.

7 IT: Klub przegranych

Komedia i towarzystwo znalezione w Klub przegranych są niezrównane, błyskawicznie podbijając serca fanów. Występy z Dziwne rzeczy gwiazda Finn Wolfhard i inni byli po prostu wspaniali, wszyscy z wyjątkowymi osobowościami, które łączyły ich ze sobą po prostu dlatego, że są, no cóż, przegranymi.

Każdy przyniósł coś do stołu, co ostatecznie stało się integralną częścią jego pokonania. Co więcej, każdy z nich został oddany perfekcyjnie, z nienaruszonymi charakterystycznymi dziwactwami każdej postaci.

6 Lśnienie: Duchy

Istoty nadprzyrodzone są przedstawiane inaczej w każdym filmie, w którym występują, i przebyły długą drogę od przykrytych prześcieradłami ciał z otworami na oczy. Duchy z Lśnienie są przerażające z powodu ich nadchodzącej obecności i realistycznego zachowania. Horror nie oznacza krwi i wnętrzności, czasami rozluźnienie uchwytu tego, co jest prawdziwe, a co nie, może doprowadzić człowieka do szaleństwa. Widok jest pełen horrorów, a martwe duchy chcą, aby ich nowi goście stali się stałymi mieszkańcami. Jeśli Hotel Califonia naprawdę dotyczy wampirów, to to samo dotyczy tutaj; Torrance'owie mogą się zameldować w dowolnym momencie, ale nigdy nie mogą wyjść.

5 IT: Pozostając wiernym korzeniom

Podobnie jak wiele innych, książki nie zawsze idealnie przekładają się na sferę filmową, ponieważ są tylko wierzchołkiem góry lodowej. Często autorzy są niezadowoleni z tego, co zostało pominięte lub wymyślone dla dobra filmu (Po prostu zapytaj Stephena Kinga co on myśli o Kubricka Shininowieg). Poza jednym lub dwoma wyjątkami, jak szczególna scena, w której przegrani znajdują wyjście z kanału, Ono wykonał znakomitą pracę, trzymając się pierwotnych intencji autora, z King chwali dobrze wykonaną pracę. Nie tylko to, ale sam król grozy przyznał się do tego kilka razy się bałem. To wielka pochwała.

4 Lśnienie: Hotel Overlook

Szczęki sprawił, że widzowie obawiali się otwartej wody i rekinów. piątek 13 sprawił, że Sleepaway Camp stał się koszmarną letnią wycieczką. Lśnienie sprawił, że wszyscy sceptycznie podchodzili do starych hoteli i bali się skutków izolacji dla ludzkiej psychiki.

To King i Kubrick w najlepszym wydaniu, przerażający widzów do głębi czegoś tak zachęcającego jak hotel. Choć może nie jest tak przerażający jak Pennywise, przeraża zdolność do wysysania zdrowia psychicznego gości. Jack Torrance zmagał się już z alkoholem, potem z widzeniem duchów.

3 IT: Derry

ten fikcyjne miasto Derry to kwintesencja miasta w Nowej Anglii, położonego w narożnym stanie Maine. Jednak to niewinnie wyglądające miasta zawsze mają szkielety w swoich szafach, a Derry nie jest wyjątkiem. Derry jest gospodarzem jednego z najbardziej przerażających potworów z uniwersum Kinga, żyjącego w podziemnych kanałach.

Ono trafił w sedno, przedstawiając miasto z każdą postacią, która w takim czy innym czasie przeżyła jakąś traumę. Same zdjęcia w scenie wprowadzającej wystarczyły, by widzowie zorientowali się, że w tym miejscu coś jest nie tak.

2 Lśnienie: próba czasu

Lśnienie został wydany w 1980 roku i nadal straszy widzów swoją przerażającą scenerią, postaciami i partyturą. Ale niesamowite jest to, że przetrwała próbę czasu, starzejąc się jak wino jako klasyka horroru, pomimo mylącego zakończenia. To znak świetnego filmu, który potrafi wyjść poza społeczny klimat w momencie premiery i wciąż szokować widzów 40 lat później. Brawo, Stanley Kubrick.

1 IT: Sukces podwójnej funkcji

Ono to jedna z najdłuższych powieści Kinga, dlatego film został podzielony na dwie części. Pierwsza część zapoznała fanów z obcym stworzeniem, które łaknie klubu przegranych. Druga część przedstawiała nowych aktorów, ale mimo to udało się uchwycić charyzmę i urok starego zespołu. Dwuczęściowy film był idealnym połączeniem niezapomnianej komedii i przerażających potworów, zachowując równowagę gatunkową, pozostając wiernym temu, co pierwotnie napisał King.

NastępnyHarry Potter: 10 najtrwalszych cytatów Dumbledore'a o przyjaźni

O autorze