JRPG, które dobrze się sprzedawały, ale mają okropne recenzje

Gry RPG ewoluowały przez lata, od sprite'ów 2D po rozległe, otwarte światy 3D. Zniknęły wstępnie renderowane tła, liniowe fabuły i skomplikowane systemy menu, zastąpione płynną walką i niekończącą się eksploracją. Japońskie franczyzy, takie jak Final Fantasy oraz Smok Quest pomógł przygotować grunt pod kilka nadchodzących gier. Po drodze, niektóre z tych gier RPG nie do końca oddawały narastający wokół nich szum.

Niezależnie od tego, czy chodzi o powolny system bitew, kiepską fabułę, czy złą mechanikę gry, niektóre gry nie trafiają w cel zarówno wśród fanów, jak i recenzentów. Mimo że gry z tej listy były słabo oceniane przez krytyków, nadal cieszyły się świetną sprzedażą. W niektórych przypadkach było to spowodowane szumem, ale w innych było to po prostu związane z nazwą.

10 Pokemon czarno-białe (2010)

szalenie popularny Pokemonyseria cieszy fanów od dwóch dekad, ale nawet te ukochane kieszonkowe potwory doczekały się negatywnych recenzji. Wydany na Nintendo DS, Czarny i biały zabrał kolekcjonerów do

Region Unova, który został oparty na Nowym Jorku. Chociaż gry odniosły komercyjny sukces, wielu krytyków wyrzuciło je z powodu braku innowacji i nieinspirowanych projektów w nowym Pokemonie, który można przechwycić.

9 Oddech ognia 3 (1997)

Seria RPG firmy Capcom zdobywała fanów przez każdą odsłonę, aż do trzeciej części serii. Oddech Ognia 3 został wydany na Playstation One i podąża za Ryu (chłopiec ze zdolnością do zmiany w smoka) na jego poszukiwanie, kim on jest i jakie jest jego miejsce na świecie, z pomocą przyjaciół poznanych na sposób. Choć krytycy cieszyli się kolorową grafiką, wielu krytykowało grę za brak innowacyjności rozgrywka, powołując się na to, że nie wniosła nic nowego do gatunku, a zarówno rozgrywka, jak i fabuła były banalny.

8 Final Fantasy XIII (2013)

Trzynasta rata w Seria Final Fantasy został wydany na Playstation 3 i Xbox 360 w dużej mierze negatywne recenzje. Osadzona w pływającym, fantastycznym świecie Cocoon, historia opowiada o byłej żołnierzu Lightning, która rekrutuje wojowników do walki ze skorumpowanym organem rządowym, The Sanctum. Wielu recenzentów podobała się grafika i system walki, ale fabuła gry była często oceniana jako zbyt liniowa i nudna. Niektórzy nawet stwierdzili, że pisarz zbyt mocno starał się unikać typowych frazesów RPG.

7 Paper Mario: Naklejka Gwiazda (2012)

Opracowany przez Nintendo i wydany na Nintendo 3DS,Papier Mario: Naklejka Gwiazda podąża za Mario oraz nowo wprowadzona postać Kersti, która podejmuje podróż po Królestwie Grzybów w szukaj sześciu Królewskich Naklejek, które zostały skradzione i rozrzucone po całym kraju przez wiecznie nikczemnych Bowser.

Gra została w dużej mierze skrytykowana przez recenzentów, ponieważ odeszła od standardów RPG ustalonych w poprzednich odsłonach. Usunięcie postępu postaci poprzez punkty doświadczenia i brak głęboko zaangażowanej fabuły były głównymi z tych skarg.

6 Legenda smoka (1999)

Wydany przez Sony na oryginalną konsolę Playstation, Legenda Dragona podążaj za grupą wojowników dowodzonych przez protagonistę Darta, którzy łączą siły, aby ocalić fantastyczny świat Endiness przed zniszczeniem. Gra, prezentowana z prerenderowanymi tłami i postaciami 3D, była wówczas chwalona za grafikę, jednak rozgrywka była często krytykowana. Wysoka częstotliwość przypadkowych spotkań, szybkie wydarzenia, które wymagały niezwykle precyzyjnego wciskania przycisków, oraz brak oryginalności były często wymieniane jako wady recenzentów.

5 Smocze poszukiwanie X (2012)

Podobnie jak Final Fantasy XI oraz XIV, twórcy Smocza misja X po raz pierwszy wziął grę online. MMORPG pozwalało graczom na interakcję online, tworzenie drużyn i wspólne uczestnictwo w zadaniach. Recenzenci uznali grafikę za atrakcyjną, chociaż gra została skrytykowana za wadliwą rozgrywkę, potrzebę nadmiernej budowanie poziomów poprzez losowe spotkania i niezdarne sterowanie, zwłaszcza podczas komunikowania się z innymi graczami w grze. Dotąd, Dragon Quest X nie dotarł jeszcze do USA Nie ustalono jeszcze, czy ma to związek ze słabym odbiorem.

4 Final Fantasy: Kryształowe Kroniki (2003)

Opierając się na świeżo wyremontowanym związek z Nintendo, SquareEnix wydany Final Fantasy: Kryształowe Kroniki na Gamecube z rozgrywką wykorzystującą łączność systemu z Gameboy Advance. Gracze przejmują kontrolę nad karawaną poszukiwaczy przygód, którzy wyruszają na misję oczyszczenia świata fantasy ze śmiertelnego pasożyta. Chociaż wielu krytyków lubiło grafikę i bajkowy styl tej historii, wielu krytykowało użycie Gameboy Advances jako kontrolerów, nazywając użycie dodatkowego sprzętu niezgrabnym i niewygodnym. Ponowne wydanie tytułu na Switcha i Playstation 4 nie przyniosło żadnych ulepszeń.

3 Lament Cerberusa: Final Fantasy VII (2006)

Ulubiony fan wśród Final Fantasy entuzjastów, zapowiedź, że Vincent Valentine dostanie własną grę osadzoną w świecie Final Fantasy VII spotkał się z dużą ilością szumu. Fabuła kręci się wokół Deepground, organizacji, która chce obudzić istotę znaną jako Omega, która ma zdolność niszczenia świata.

Deepground chce najpierw usunąć Vincenta z drogi. Gra była w dużej mierze krytykowana za słabą rozgrywkę, zawiłą fabułę i brak inteligencji we wrogiej sztucznej inteligencji. Pomimo tych problemów, Derge Cerberusa sprzedał się dobrze ze względu na połączenie z niezwykle popularne Final Fantasy VII.

2 Świt Many (2006)

Wydany na PlayStation 2, Świt Mana podąża za Keldriciem, który podejmuje misję zamknięcia portalu do Krainy Ciemności. Chociaż jego poprzednik Sekret Mana jest często chwalony za kolorową, akwarelową grafikę i zabawną, innowacyjną rozgrywkę, ten sequel spotkał się z kiepskimi recenzjami zarówno krytyków, jak i graczy. Jasne postacie i grafika wciąż tam były, wraz z wysokiej jakości partyturą muzyczną. Jednak mechanika rozgrywki była przyziemna i często nazywana brakiem współpracy, podczas gdy projekty poziomów opisywano jako nijakie, a czasem chaotyczne.

1 Final Fantasy XIV (2010)

Czternasta rata w Final Fantasy seria była drugą, która została zaprezentowana jako MMORPG (po Final Fantasy XI) i umożliwiło graczom stworzenie własnego awatara i odkrywanie ogromnego świata Eorzea.

Tutaj gracze mogli wchodzić ze sobą w interakcje i łączyć się, aby stawić czoła zagrożeniom ze strony sił inwazyjnych i ukończyć misje. Wielu krytyków dostrzegało potencjał gry, ale jej wykonanie powszechnie uznano za porażkę. Rozgrywka, interfejs i poczucie, że gra została wydana przed ukończeniem, były najczęstszymi powodami w recenzjach. Całkowity przegląd gry został później wydany, który naprawił wszystkie te problemy i zadowolił zarówno fanów, jak i krytyków.

NastępnyKażdy w pełni rozwinięty pokémon typu stalowego, sklasyfikowany według siły

O autorze