Supergirl jest najbardziej politycznym serialem o superbohaterach
Ze wszystkich seriali o superbohaterach, które są obecnie emitowane w telewizji głównego nurtu, Super dziewczyna jest prawdopodobnie tym, który najbardziej pasuje do jakiejś pozornej rzeczywistości. To nie znaczy, że nie jest tak „tam” jak Agenci tarczy. (z którymi dzieli fabułę elementy tajnych agencji rządowych i wszechobecnego obcego) inwazja) lub reszta serii CW DC (z której usunięto jeden wymiar), ale trudno to zaprzeczyć temu Super dziewczyna prawdopodobnie spędza więcej „przestojów” w swoich postaciach z dala od bohaterskich komiksów niż cokolwiek innego w tym gatunku.
Częścią tego jest prawdopodobnie pozostałości DNA z oryginalnej koncepcji serii jako część składu CBS, które ramki Super dziewczyny pierwszy sezon jako bardziej tradycyjny serial milenijny o „dziewczynie pracującej”, w którym skomplikowaną częścią obowiązkowego, skomplikowanego życia osobistego bohaterki było to, że była również Supergirl. W związku z tym serial ma u podstaw formułę od odcinka do odcinka, w której relacje między postaciami i długoterminowe osobiste historie mają pierwszeństwo przed supervillainem shenanigans - które są zwykle przedstawiane albo jako B-historie, albo jako podżegające incydenty, które wysuwają na pierwszy plan kwestie osobiste/charakterowe (patrz: najnowsze epizod,
Sezon 2 oparł się bardziej na niecodziennej stronie swojej konfiguracji, przenosząc się do tej samej sieci (choć nie tego samego wszechświata – to skomplikowane) jako szerszy DCEU „Strzałka”, ale normalność świata Kary w stosunku do świata domniemanej publiczności pozostaje stałym punktem w jego rozwoju. Można się tego spodziewać, ale najbardziej zauważalny długoterminowy wpływ na samą serię prawdopodobnie nie był: będąc produkcją Arrowverse, która żyje najbliżej rzeczywistości pod względem budowania świata, Super dziewczyna doszła do najbardziej bezpośredniego zmagania się z aktualnym tematem... skutecznie czyniąc to najbardziej politycznie naładowany pokaz superbohaterów w telewizji nadawczej.
Oczywiście, nie ma wielu pretendentów do tego tytułu: reszta pokazów Arrowverse bardziej dotyczy ich własnych mitów niż spraw, które dotykają rzeczywistości, podczas gdy Agenci tarczy. – pomimo tego, że chodzi o rządową agencję nadzoru – w ostatnim sezonie 4 zdecydował się tylko wystawić warte opublikowania ideologiczne zacięcie HYDRA-centryczna opowieść o alternatywnym uniwersum (chociaż nadrobili stracony czas rykiem złoczyńcy o „Znowu sprawić, by HYDRA była świetna!”, aby doprowadzić tę metaforę do sedna). Ale to wszystko jest jeszcze daleko i daleko od Super dziewczyna, który swój pierwszy sezon zbudował wokół Kary i Cat Granta, spoglądających na siebie niespokojnie przez ideologiczną przepaść między Feminizm milenijny i Boomer/Gen-X i skoncentrował się na sezonie 2 na imigracyjnej alegorii historii pochodzenia Supergirl i jej konflikcie z An grupa nienawiści przeciwko obcym, która odpowiada wzrostowi antyimigranckiego białego nacjonalizmu w USA i Europa.
Teraz, wraz z ogłoszeniem tytułu ostatniego odcinka sezonu 2, Super dziewczyna po raz kolejny zasygnalizował, że nie ma zamiaru wycofywać się z tego szczególnego rozróżnienia. Jak ujawniono późną poniedziałkową nocą, gorąco oczekiwany sezonowy pożegnanie będzie zatytułowany „Niemniej jednak upierała się” - odniesienie do szyderczej krytyki wymierzonej w amerykańską senator Elizabeth Warren przez męskiego kolegę, która stała się politycznym punktem zapalnym na początku tego roku. Warren, który wypowiadał się przeciwko kontrowersyjnej nominacji Jeffersona Beauregard Sessions III na stanowisko prokuratora generalnego przez prezydenta Donalda Trumpa, zaczął czytać z listu ostrzegającego przed zapisem sesji na temat stosunków rasowych z poprzedniej nominacji autorstwa Coretty Scott King (wdowy po prawach obywatelskich lider Martin Luther King) tylko do przerwania głosowaniem w celu jej uciszenia; z Republikaninem Mitchem McConnellem opisującym sytuację w suchych słowach:
„Senator Warren wygłaszał długie przemówienie. Wydawało się, że złamała zasadę. Została ostrzeżona. Otrzymała wyjaśnienie. Mimo to nalegała.
Cytat stał się wirusowym fenomenem hashtagu niemal natychmiast, początkowo w celu poparcia protestów Warrena, ale rozwinął się, by objąć szerzej poparcie dla kobiet w polityce. W marcu Chelsea Clinton (córka byłej sekretarz stanu i kandydatki na prezydenta Hillary) Clinton) ogłosiła, że napisze książkę dla dzieci o osiągnięciach kobiet na przestrzeni dziejów z „Ona nalegała” jako tytuł.
Prawdopodobnie nakłaniałoby go do założenia, że „pożyczenie” kultowego już cytatu do tytułu końcowego ma na celu wskazanie wszystkiego na temat faktycznej fabuły Super dziewczyny Pożegnanie sezonu 2 – cokolwiek się wydarzy między Karą Zor-El, D.E.O., Królową Rheą, Leną Luthor i (może?) Lillian Luthor i CADMUS prawdopodobnie niewiele przypominają głosowanie Senatu za lub przeciw kandydatowi na prokuratora generalnego i jest prawdopodobne że Super dziewczyna dokooptuje tytuł głównie jako odniesienie do Kary, która pokonała jeszcze nie ujawnione trudności, by walczyć następnego dnia, jako „kapelusz” dla pilnie utrzymywanych feministycznych wyznawców serii.
Ale to, że jest to postrzegane (wyraźnie) jako priorytet dla serii, może tylko wzmocnić oznaki, że Super dziewczyna planuje jeszcze silniej przejąć swoją (nie tak tajną) tożsamość społecznie świadomego serialu o superbohaterach, gdy wkracza w sezon 3. A biorąc pod uwagę, że nie tak dawno temu, jak – jeśli w ogóle – serial dostosuje się do tego era Donalda Trumpa (biorąc pod uwagę, że jeden z głównych wątków był wyraźnie zarysowany jako wyprzedzający paralela do domniemanej ewentualności bardzo inny prezydent USA) wydawało się pytaniem otwartym; to powinno sprawić, że przyszłość będzie naprawdę ciekawa.
90-dniowy narzeczony: Tania dzieli się swoją historią z przemocą domową i nadużyciami