Recenzja „Premium Rush”
Główne bity fabularne będą bardzo znane zwykłym widzom, ale stały bieg, brak hamulców i osłona rowerowego posłańca prawdopodobnie wystarczy, aby wrażenia były nieco świeże i niezapomniane.
Joseph Gordon-Levitt przeszedł długą drogę od czasów, gdy był aktorem drugoplanowym w filmach z dzieciństwa, takich jak Beethoven oraz Anioły na zapleczu - nie wspominając o jego przeboju, wraz z innym weteranem serii Bat, Heathem Ledgerem, z 10 rzeczy, których w Tobie nienawidzę. Po pamiętnych rolach w wielu uznanych przez krytyków filmach, takich jak Punkt widokowy,500 dni lata, początek, oraz Mroczny rycerz powstaje, Levitt stworzył solidne i szanowane miejsce w Hollywood.
Jednak pomimo subtelnego komediowego wyczucia czasu i ostrych dramatycznych cięć, aktor jest gotowy do przetestowania swojej charyzmy jako lider akcji w thrillerze rowerowym scenarzysty/reżysera Davida Koeppa Pośpiech premium. Koepp ma również solidną filmografię, z napisami na Park Jurajski, Niewykonalna misja, oraz Człowiek Pająk,
Niestety, mimo że Levitt zapewnia solidne osiągi, a Koepp podaje mnóstwo oszałamiających trików rowerowych, główna fabuła i ogólna realizacja Pośpiech premium oba są wyjątkowo niezgrabne. Konfiguracja komunikatora rowerowego, w połączeniu z tłem Nowego Jorku, zdecydowanie zapewnia niektóre z najlepsze momenty filmu – zwłaszcza z Levittem na środku sceny – ale prawie każdy inny element jest rozczarowujący; od chudego (choć zabawnego) złoczyńcy granego przez Człowiek ze stali's Michael Shannon, do zapomnianych graczy wspierających i wielu tandetnych zapewnień dotyczących koleżeństwa wśród posłańców rowerowych.
Główna historia jest wystarczająco wiarygodna – nawet jeśli podejście „styl ponad treść” nieco podkopuje niektóre z poważniejszych momentów. Levitt gra Wilee ("Człowiek z kojota"), absolwenta prawa Columbia, który ściga się po Manhattanie na stalowej ramie, ostre koło, rower bez hamulców - wjeżdża i wyjeżdża z ruchu, gdy przenosi wrażliwe paczki z punktu A do punkt B. Po tym, jak inny kurier rowerowy, Manny (Wolé Parks), kradnie spod spodu ostatnią paczkę Wilee tego dnia Kojot jest zmuszony zabrać inną paczkę ze 116 Ulicy do Chin Miasto... podczas szczytu premium (godzina). Nieznany mu wówczas list, który niesie, jest ścigany przez tajemniczego i impulsywnego mężczyznę w garniturze o imieniu Bobby Monday (Michael Shannon), który pozornie nie cofnie się przed niczym, aby zdobyć opłatę Wilee - w tym zagrozić życiu dziewczyny Wilee / koleżanki rowerowej, Vanessy (Dania Ramireza). Gdy Wilee odkrywa, o co tak naprawdę chodzi, zostaje uwięziony w sytuacji życia lub śmierci – co dla poszukiwacza wrażeń, ćpuna, może być po prostu ostatecznym pośpiechem.
Tak jak narracja będzie (dosłownie) wciągać widzów w górę i w dół Broadwayu z wyczerpującą wolą, on / nie będzie fabułą, tonem film porusza się lekkomyślnie między manipulacyjnymi emocjonalnymi bitami, przewracającymi oczami liniami dialogów i niektórymi dość niepokojącymi napadami przemoc. Ostre zmiany w tonie są dodatkowo komplikowane przez a Punkt widokowy-podobna mechanika retrospekcji polegająca na cofnięciu zegara, aby pokazać połączoną scenę z perspektywy zupełnie innej (nie-Wilee) postaci. Jest to tutaj zło konieczne, ponieważ część narracji Wilee tak naprawdę zaczyna się dopiero o 17:00 – podczas gdy trzy inne wątki fabularne zaczynają się wcześniej tego dnia. Jednak tylko dlatego, że jest to konieczne, nie oznacza, że retrospekcje tworzą udany przepływ lub ton całego postępowania.
To powiedziawszy, herky-jerky podejście do Pośpiech premium historia udaje się utrzymać napięcie - oferując mnóstwo napiętych spotkań, a także oczyszczające / celowo tandetne jednolinijki i wymieniane kolce. Levitt gra wariację swojego Początek postać, Artur - gdyby Artur był poszukiwaczem wrażeń rowerowych. Wilee jest dowcipny, intensywny i traktuje swoją pracę bardzo poważnie – nawet jeśli od czasu do czasu pozwala sobie na popis. Występ Levitta w tej rundzie nie ugruntuje go jako kolejnego przebojowego człowieka akcji – choć jego odważny rutyna chudego faceta jest znacznie lepsza niż jego rówieśnicy (jak Shia LaBeouf) i nie powstrzyma rozwoju aktora gwiazda.
Shannon jest równie zabawny, co antagonista Bobby Monday, inteligentna równowaga Pośpiech premium dziwactwo i dzika przemoc. Jest wyposażony w wystarczająco kompetentny fundament, który szybko wyrzuca się przez okno, gdy rywalizuje z Levittem w pościgu za kotem i myszą. Zanim napisy końcowe się pojawią, w grze jest tak wiele elementów, że niektórym widzom może być trudno zrozumieć, w jaki sposób byli powinien czuć się w związku z poniedziałkiem, a także jaką rolę odegrały jego działania (nie wspominając o autoagresywnych ripostach Wilee) w szerszym obrady.
Większość pozostałych postaci jest odsuwana na bok (zwłaszcza Manny i Vanessa), na rzecz starannie wykonanych (i bardzo fajnych) elementów zestawu kaskaderów rowerowych, w których pojawiają się kurierzy (i Policjanci rowerowi z NYPD) skakanie po schodach, przeciąganie poruszających się autobusów chartów, ślizganie się pod zatrzymanymi pojazdami budowlanymi i rozbijanie się o maski taksówek, drzwi samochodów, poręcze i inne przeszkody. Koepp rozkoszuje się miejską dżunglą Nowego Jorku, wcześnie przygotowując zdradziecki charakter pracy kurierskiej, wrzucając trochę poufnych know-how i obdarowując Levitta jednym z najlepsze wynalazki filmu – intuicja zamrożenia ruchu, która pozwala widzom doświadczyć procesu decyzyjnego Wilee w ułamku sekundy w obliczu zagrażających życiu przeszkód w jego sposób. Idź w prawo i przewróć pieszego, który zostanie rozjechany przez pędzący samochód; idź w lewo i zderz się z wózkiem dziecięcym z pełną prędkością; idź prosto i przejedź obok zatrzymanej taksówki, aby uzyskać czystszą drogę przed Tobą. Proste. Sztuczka ma podwójne zadanie, z sukcesem w późniejszej szkoleniu publiczności pod kątem potencjalnych zagrożeń, a także zapewnianie bardzo potrzebnego śmiechu, gdy Levitt przewraca się bez faktycznego konsekwencja.
Całym sercem obejmując szybko rozwijający się świat kurierski, Koepp stosuje szereg stylistycznych wyborów, które mogą zagmatwać ton filmu, ale przynoszą efekty na dłuższą metę – pomagając Pośpiech premium odróżniać się od podobnych thrillerów. Ostatecznie główne bity fabularne będą bardzo znane zwykłym kinom, ale stały bieg, nie hamulce, osłona komunikatora rowerowego prawdopodobnie wystarczy, aby doświadczenie było nieco świeże i niezapomniane. Łatwo zauważyć nadchodzące zwroty akcji (historia), ale kilka solidnych występów i trochę przykuwających wzrok praktyczne sztuczki na rowerze powinny zapewnić zainteresowanym widzom nieco za mało pędu w połowie drogi "premia."
Jeśli nadal jesteś na ogrodzeniu o Pośpiech premium, sprawdź zwiastun poniżej:
-
[identyfikator ankiety = "NN"]
-
Obserwuj mnie na Twitterze @benkendrick do przyszłych recenzji, a także wiadomości o filmach, telewizji i grach.
Pośpiech premium ma ocenę PG-13 za przemoc, intensywne sekwencje akcji i język. Teraz gra w kinach.
Nasza ocena:
3 z 5 (dobry)
Thanos nigdy nie był winą Kapitana Ameryki (był nieunikniony)
O autorze