Prawdziwa historia otwartej wody: prawdziwe spotkanie z rekinami, które zainspirowało film

2003 Otwarta woda opiera się na rzeczywistych wydarzeniach związanych z zaginięciem amerykańskiej pary nurkującej w pełnych rekinów wodach wokół Wielkiej Rafy Koralowej u wybrzeży Queensland w Australii. Film został napisany i wyreżyserowany przez Chrisa Kentisa, a wyprodukowany przez żonę Kentisa, Laurę Lau – obie zapalone nurki. Para kręciła film na przestrzeni dwóch lat i sfinansowała projekt 130,00 dolarów z własnych pieniędzy. Film opowiada przerażającą historię pary, Daniela Kintnera (Daniel Travis) i Susan Watkins (Blanchard Ryan), którzy wybierają się na wyprawę nurkową i zostają unieruchomieni 20 mil od brzegu. Film stał się hitem na sen, odwrócił gatunek zabójczego rekina, a następnie zarobił ponad 54 miliony dolarów na całym świecie.

Podczas wakacji w nieujawnionym miejscu Susan i Daniel wyruszają na wyprawę nurkową i oddalają się od grupy. Wynurzają się na powierzchnię, aby odkryć, że łódź wycieczkowa zostawił ich w tyle po tym, jak członek załogi wykonał niewłaściwą liczbę osób. Na początku para wierzy, że ich nieobecność zostanie zauważona, ale w miarę upływu godzin trudna rzeczywistość ich sytuacji zaczyna tonąć. Najbardziej przerażające momenty filmu wynikają z obecności coraz większej liczby rekinów, przed którymi Susan i Daniel nie są w stanie się odeprzeć. W końcu Daniel zostaje ugryziony iw pewnym momencie w nocy umiera z powodu utraty krwi lub szoku. Susan wypuszcza Daniela i patrzy, jak jego ciało zostaje zniszczone przez drapieżniki. Zdając sobie sprawę, że umrze, Susan zdejmuje swój sprzęt i zanurza się pod powierzchnią.

Tom i Eileen Lonergan zniknęli w styczniu 1998 roku podczas ekspedycji prowadzonej przez Outer Edge Dive do krawędzi Wielkiej Rafy Koralowej 40 mil od brzegu Port Douglas w stanie Queensland. Podobnie jak w filmie, Tom i Eileen odeszli na własną rękę i pojawili się późno. Kapitanowi zajęło dwa dni zgłoszenie zniknięcia pary – w filmie incydent jest zgłoszony następnego ranka – co doprowadziło do tygodniowych poszukiwań, ale ich ciał nigdy nie znaleziono. W ciągu kilku tygodni po zniknięciu pary fragmenty ich sprzętu do nurkowania wyrzuciły się na bezludną plażę i chociaż doszło do uszkodzeń, przypisano je koralowi, a nie atakowi zwierząt. Według artykułu z 2004 roku w New York Times, niektórzy ludzie wierzyli, że Lonergan sfałszowali swoją śmierć, co zdemaskowali teorię spiskową. Dzienniki znalezione wśród rzeczy osobistych Lonergana przedstawiały Toma jako mężczyznę z "życzenie śmierci." Doprowadziło to do spekulacji, że Tom mógł zabić Eileen, a potem siebie. Ojciec Eileen, John Hains, uważa, że ​​Tom i Eileen zostali odwodnieni i zdezorientowani, co doprowadziłoby ich do porzucenia skafandrów i sprzętu, co doprowadziłoby do śmierci przez utonięcie lub rekiny.

Kentis dowiedział się o incydencie z biuletynu nurkowego. W wywiadzie z 2004 roku z IndieWireKentis powiedział: „Zrobiłem wiele badań na temat różnych mężczyzn, którzy zostali na morzu w czasie wojny, takich jak USS Indianapolis. Korzystaliśmy także z własnych doświadczeń jako nurkowie. Dla nas istotne było to, jak to się stało, więc postacie są fikcyjne, ponieważ nie pasują do opowiadanej przez nas historii”. Kentis powiedział New York Times że wykorzystał pomysł pary porzuconej na morzu, ale unikał sensacyjnych relacji dotyczących sprawy Lonergana, czując, że podważą one wiarygodność filmu.

Zamiast tego Kentis i Lau użyli cyfrowego wideo, dwóch aktorów i stado prawdziwych rekinów stworzyć horror o estetyce dokumentalnej. otwartyWoda przemawia do widzów, ponieważ to świeże spojrzenie na poprzednie filmy o rekinach. „Prawie każdy film z rekinem jest tym samym, ktoś wpada do wody, a rekin rozrywa go na strzępy. Chcieliśmy przyjąć bardziej realistyczne podejście”. Prawdziwa historia Lonergana jest prawdziwą pożywką dla zbrodni, ale okoliczności, które doprowadziły do Jedyne podobieństwo między incydentem a historią Kentisa o skazanej na zagładę parze jest pozostawione w tyle na morzu.

Gra w kałamarnicę: każda wskazówka do skrętu starego człowieka

O autorze