Dlaczego kobiety (nadal) kochają Bridget Jones

Kiedy Dziennik Bridget Jones ukazał się w 2001 roku i stał się wielkim hitem - przede wszystkim wśród kobiet w wieku 20 lub 30 lat, ale także dla znacznie szerszej publiczności. Można śmiało powiedzieć, że autorka oryginalnej powieści, Helen Fielding, stworzyła swoją książkę i postacie głównie z myślą o kobiecej publiczności. Dziennik Bridget Jones oparta jest na Duma i uprzedzenie, aż do nazwiska Mark Fitzwilliam Darcy używanego do jednego z głównych zainteresowań miłosnych. Filmowi udało się osiągnąć to, co potrafi niewiele adaptacji książkowych do filmowych; to znaczy, ożywił literackich bohaterów na dużym ekranie w taki sposób, że niewielu mogło znaleźć coś, o co można by się spierać.

Renée Zellweger stworzyła idealny portret Bridget, trzydziestokilkuletniej Angielki z klasy średniej, która wydaje się być wiecznie singielką i zawsze na diecie. Chociaż, jako Amerykanka, jej casting początkowo uniósł brwi, zdobyła dobre recenzje, a nawet nominację do Oscara za tę rolę. Colin Firth zgodził się przyjąć rolę Marka Darcy'ego po zagraniu pana Darcy'ego w adaptacji BBC

Duma i uprzedzenie, a Hugh Grant zagrał Daniela Cleavera, gładkiego, sprytnego i niesamowicie uroczego szefa Bridget. Bridget Jones miał także silną obsadę drugoplanową, w tym Sally Phillips, Jim Broadbent i Gemma Jones. Wyreżyserowane przez Sharon Maguire, na podstawie scenariusza Fieldinga, Andrew Daviesa i Richarda Curtisa, Dziennik Bridget Jones był zabawny, sentymentalny, słodki, a jednocześnie drażliwy. Krótko mówiąc, był to rodzaj „chick-flick”, na który czekała docelowa publiczność.

Bridget była wadliwa; paliła, piła, szukała miłości i starała się być szczupła, a jednocześnie była silna, pewna siebie i, zdradzona przez Daniela i zraniona przez Marka, nie bała się podnieść głowy i powiedzieć, że nie chce żadnego z nich. ich. Oczywiście jej serce zawsze należało do Marka Darcy'ego, a film zakończył się szczęśliwie, gdy para pocałowała się na pokrytej śniegiem londyńskiej ulicy.

Zamówiono sequel oparty na drugiej powieści Fieldinga i Bridget Jones: Krawędź rozsądku premierę miał w 2004 roku, łącząc oryginalną obsadę. Jak w przypadku wielu sequeli, Na skraju rozsądku nie spełniał standardów pierwszego filmu. Pomimo komercyjnego sukcesu, była to krytyczna katastrofa, a ci, którzy wybrali się na film, również byli generalnie rozczarowani filmem. Podczas gdy pierwszy film przedstawiał fabułę i postacie, do których wielu mogło się odnieść, Na skraju rozsądku stał się zbyt głupi, zbyt dziwaczny w swojej fabule i zbyt slapstickowy. Niewiele kobiet po trzydziestce może odnieść się do wysłania do pracy w Tajlandii, a następnie aresztowania za przemyt narkotyków, podczas gdy wiele mogło znaleźć wiele wspólnego z Bridget w pierwszym filmie - od jej niepokoju nad swoją wagą, po głębię miłości, którą ma do niej przyjaciele. Niestety, Bridget Jones wydawało się, że franczyza zakończyła się dość kiepskim tonem.

Tyle że teraz wrócił. Ponad dziesięć lat od jej ostatniego występu na naszych ekranach Bridget Jones nadal jest wiecznie singielka, wciąż usiłująca zmieścić się w dżinsach i wciąż tak zakochana w Marku Darcy jak ona zawsze był. Zdarza się, że jest w ciąży. Dziecko Bridget Jones ponownie łączy Zellwegera i Firtha, a także drugoplanową obsadę, ale bez Granta, który tak bardzo nie lubił oryginalnego scenariusza, że ​​opuścił projekt. Po reżyserii Beeban Kidron Krawędź rozsądkuSharon Maguire powraca, by wyreżyserować tę trzecią część, ze scenariuszem Fieldinga, Dana Mazera (Bruno, Borat) oraz Emmę Thompson (która przepisała scenariusz po tym, jak Grant opuścił projekt). Thompson dołącza również do obsady jako położnik Bridget, wraz z Patrickiem Dempseyem jako Jackiem Qwantem, nocnym przystankiem Bridget i potencjalnym ojcem wspomnianego dziecka. Mark Darcy jest inną możliwą opcją dla ojca i, oczywiście, oba garnitury zostają powiązane ze względu na uczucia Bridget. Spójrzmy prawdzie w oczy: nie byłaby to Bridget Jones, gdyby nie trójkąt miłosny.

Wiadomość trzeciego Bridget Jones Film spotkał się ze sceptycyzmem i naprawdę niewiele emocji. Po porażce drugiego filmu i tak długiej nieobecności wielu czuło się, jakby nie było już miejsca na Bridget Jones w naszych życiach. Docelowa publiczność dwóch pierwszych filmów ruszyła dalej; wielu z tych, którzy w 2001 roku dobiegali dwudziestki, jest teraz może w związku małżeńskim i ma dzieci, albo zajęło się karierą, kredytami hipotecznymi i innymi obowiązkami – lub wszystkimi z powyższych. Czy trzeci? Bridget Jones film naprawdę działał, kiedy wrażenie, jakie nam zostało po Na skraju rozsądku czy Bridget nigdy tak naprawdę nie zdoła dorosnąć?

Krótka odpowiedź brzmi tak, to działai działa całkiem dobrze. No dobrze, więc Bridget nadal walczy ze swoją wagą i nadal spędza urodziny w piżamie, jedząc ciasto i pijąc wino, ale dorosła, zmieniła się i jest to miłe. Dziecko Bridget Jones jest to, że chociaż Bridget jest nieco bardziej stonowana i bardziej skupiona na swojej karierze, nadal jest tą samą uroczą kobietą, która nigdy nie wydaje się, aby wszystko było dobrze. Część humoru jest głupia; niektóre dowcipy są godne jęku, a zakończenie filmu jest całkowicie przewidywalne, ale ogólnie rzecz biorąc to to ogromna ilość zabawy, a także, nieco zaskakująco, odzwierciedla to, co sprawiło, że pokochaliśmy to pierwsze film. To znaczy, że łączy się i przedstawia życie, z którym wszyscy możemy się utożsamiać - zwłaszcza kobiety.

Nie popełnij błędu, jest to film bardzo skierowany do kobiet w wieku od 30 do 50 lat; kobiety, które muszą dokonać wyboru między karierą a dziećmi (tak, to naprawdę prawie niemożliwe, aby mieć jedno i drugie, gdy te dzieci są jeszcze małe). Kobiety, które patrzą, jak ich przyjaciele, jeden po drugim, biorą ślub i mają dzieci, które są całkowicie niedowierzane, jeśli mówią nie chcą tego wszystkiego, którzy są nieustannie poddawani „po prostu nie spotkali jeszcze właściwego człowieka?” odpowiedzi, gdy mówią, że są pojedynczy. To film stworzony dla tych z nas, którzy może chcieliby mieć to wszystko, ale nie chcą iść na kompromis w kwestii siebie, swojej kariery lub uczciwości, aby to zdobyć. Dla tych z nas, którzy czują się nieważni w szybko zmieniającym się miejscu pracy, ponieważ nowi, świeżsi, młodsi pracownicy wchodzą do walki lub dla tych z nas, którzy siedzą z dziećmi u naszych stóp i patrzą z zazdrością na naszych samotnych przyjaciół, zakładając, że ich życie jest jednym wielkim impreza. Co najważniejsze, ten film jest dla tych z nas, którzy nie stracili ducha i radości życia, które mieliśmy w wieku 21 lat. Światło może być trochę przyciemnione, ale nadal tam jest i Dziecko Bridget Jones rozpala go na nowo.

Film stawia kilka interesujących pytań; czy 43 jest za stary na pierwsze macierzyństwo? Czy Bridget naprawdę jest hańbą, że nie wie, kto jest ojcem jej dziecka? A może jest kobietą cieszącą się życiem, przejmującą kontrolę nad własnym ciałem i wykazującą siłę i wytrwałość w swojej determinacji, by wychowywać dziecko z tatą lub bez? Czy ktokolwiek z nas kiedyś wyrośnie z potrzeby aprobaty rodzica? (Sceny z Bridget i jej mamą i tatą są słodko poruszające się do oglądania.) Przynosi również kilka serdecznych chwil między przyjaciółmi, chociaż drugoplanowa obsada jest żałośnie słabo wykorzystywana w tym filmie.

Dziecko Bridget Jones Podjęliśmy śmiały wybór, aby odejść od wielkich zmian lokalizacji, które mieliśmy w drugim filmie, i próby dramatycznej fabuły, ale to działa. Ponieważ większość akcji koncentrowała się na londyńskim życiu Jones, w połączeniu z krótkimi wycieczkami do wioski jej rodziców, pozwala nam skoncentrować się i wyczuć fabułę, która przestaje być zbyt sentymentalna. Dziecko Bridget Jones jest jak pokarm dla duszy; oferując ciepło i poufałość, a także przesłanie kobietom, że wszystkie są zjednoczone w swoich nadziejach, lękach, triumfach i porażkach, bez względu na to, jaką drogę może obrać ich życie.

Dziecko Bridget Jones jest teraz w kinach.

DC wreszcie przyznaje, że Arkham Asylum jest całkowicie niezrozumiane

O autorze