Recenzja Game Night: Weekendy z Jasonem Batemanem to świetna zabawa

Game Night to szalona przygoda pełna śmiechu, zwrotów akcji i dobrych występów, które zapewnią widzom doskonałą rozrywkę.

Noc gier to nowa komedia reżyserów Johna Francisa Daleya i Jonathana Goldsteina, którzy są obecnie najbardziej znani z tego, że Wakacje restart i pisanie zeszłego lata Spider-Man: Powrót do domu. Duet został niedawno powiązany przez Warner Bros. (studio z tyłu Noc gier) do zadzwoń do zakłopotanych Temperatura zapłonu film, co oznacza, że ​​WB polubił to, co mieli w parze i chciał zatrzymać je w domu. Od tego czasu Temperatura zapłonu ogłoszenie zostało ogłoszone przed Noc gierPo premierze była nadzieja, że ​​ten pojazd wyrwie się z typowej hollywoodzkiej komedii i zaoferuje coś wyjątkowego. Na tym froncie zdecydowanie odnoszą sukcesy Daley i Goldstein. Noc gier to szalona przygoda pełna śmiechu, zwrotów akcji i dobrych występów, które zapewnią widzom doskonałą rozrywkę.

Max (Jason Bateman) i Annie Davis (Rachel McAdams) spędzają weekendy organizując tradycyjny wieczór gier w swoim domu, gdzie przyjaciele Kevin (Lamorne Morris), jego żona Michelle (Kylie Bunbury), Ryan (Billy Magnussen) i każdy model na Instagramie, z którym Ryan się spotyka, przychodzą grać we wszystko, od szarad po zwykłą planszę gra. Pewnego tygodnia ta rutyna zostaje zakłócona przybyciem zamożnego brata Maxa, Brooksa (Kyle Chandler), który przyjeżdża do miasta w interesach. Po upokorzeniu Maxa, pokonując go po raz kolejny, Brooks sugeruje, aby grupa przyszła do jego domu w następnym tygodniu na mecz, jak żaden inny.

Kiedy wszyscy się zjawiają, Brooks ujawnia, że ​​miesza wszystko, organizując dla gangu grę w zagadkę morderstwa, w której zwycięzca otrzymuje kluczyki do swojego błyszczącego nowego samochodu sportowego. Ludzie, którzy wydają się być aktorami, włamują się do domu Brooksa i zabierają go brutalną siłą, rozpoczynając wieczorne świętowanie. Ale ze względu na autentyczność zainscenizowanej tajemnicy morderstwa trudno powiedzieć, czy wydarzenia, których doświadczają Max i przyjaciele, są prawdziwe, czy też stanowią tylko część fasady. W miarę upływu wieczoru sprawy nadal eskalują do sytuacji życia lub śmierci.

Jeden z najsilniejszych atutów Noc gier ma do dyspozycji skrypt. Pisarz Mark Perez wykonuje bardzo dobrą robotę, utrzymując widzów zaangażowanych w podstawową narrację, rzucając liczba zakrętów podczas podróży, co zmusza kinomanów do pozostania na palcach przez cały czas. Stawka jest dość wysoka jak na film z tego gatunku, dzięki czemu łatwo jest pozostać zainwestowanym, nawet gdy sprawy osiągają absurdalne wyżyny. Istnieje również kilka głównych wątków, które dodają kilka powitalnych warstw (obejmujących relacje Maxa z Brooksem i Annie), które pozwalają na miłe chwile postaci, które dają Noc gier solidny rdzeń emocjonalny. Perez również zachowuje trudną równowagę, serwując mnóstwo humoru bez podważania dramatu w sercu historii. Nie wszystkie dowcipy trafiają zgodnie z zamierzeniami, ale publiczność będzie się śmiać przez cały czas.

To pomaga Noc gier może pochwalić się utalentowaną obsadą, na czele której stoją Bateman i McAdams. Ta dwójka łączy w sobie niesamowitą chemię, naturalnie wyglądając na długoletnie małżeństwo (które próbuje rozwiązać pewne problemy) w różnych interakcjach. Obaj są świetną zabawą w swoich rolach i kotwicy Noc gier z popełnionymi turami, które wymagają od nich zmiany rytmów komediowych i akcji. Jeśli chodzi o ich krąg przyjaciół, każda para ma własną pomniejszą fabułę, więc mają więcej do roboty niż tylko bycie pionkami w grze. Powtarzający gag z Kevinem i Michelle wydaje się zbędny i po pewnym czasie słabnie (chociaż wypłata jest całkiem niezła), podczas gdy Ryan i jego najnowsza randka, Sarah (Sharon Horgan) ma dynamikę, która podąża przewidywalną trajektorią, ale jest również odpowiedzialna za solidny śmiech. Nikt w obsadzie nie jest zły; jednak Max i Annie zdecydowanie mają więcej do zrobienia.

Prawdziwe wyróżnienie Noc gier to Jesse Plemons, który gra Gary'ego Kingsbury'ego, byłego przyjaciela Maxa i Annie, który po bolesnym rozwodzie został odcięty od nocnego gangu. Ze wszystkich łuków w filmie, jego jest prawdopodobnie najbardziej satysfakcjonujący i maluje postać w sympatycznym świetle. Oprócz pisania, materiał, który otrzymuje Gary, jest wzmocniony przez wydajność Plemons, która jest w rzeczywistości odbiegająca od normy. Chandler jest zazwyczaj w solidnej formie jako Brooks, kierując swoją bardziej podłą stronę, by odegrać aspekt rywalizacji rodzeństwa z Batemanem. Czasami postać Brooksa wpada w pułapkę opowiadania, nie pokazywania się (co sprawia, że ​​nie czuje się całkowicie zasłużony), ale to bardziej wina scenariusza niż Chandlera.

W zakresie realizacji filmów technicznych, Noc gier to mocny dodatek do gatunku. Daley i Goldstein stosują szereg kreatywnych przejść, płynne ruchy kamery i komedię wizualną, które dodają mu polotu na dużym ekranie. W szczególności wewnątrz rezydencji znajduje się sekwencja ilustrująca zręczność w prowadzeniu akcji, która dobrze wróży przyszłym przedsięwzięciom tej dwójki. Łatwo zrozumieć, dlaczego WB zależałoby na tym, aby Daley i Goldstein pracowali nad czymś takim jak Temperatura zapłonu, ponieważ tutaj tworzą zabawny kawałek gatunku, który w dużej mierze pozostaje na dobrej drodze przez cały czas jego szybkiego, 100-minutowego działania. Daley i Goldstein wydają się tryskać kreatywnością na jeszcze większe płótno.

Noc gier może nie stać się nowoczesnym klasykiem komediowym, ale wciąż jest pomysłowym dziełem, które zdecydowanie warto sprawdzić w kinach - zwłaszcza dla fanów gatunku lub miłośników DCEU, którzy chcą zapewnić, że Barry Allen jest w dobrym stanie ręce. Fabuła, choć pokręcona w realizacji, nigdy nie jest zbyt zawiła dla własnego dobra, a wysiłki obsady sprawiają, że jest to zabawny czas w kinie. Kto wie – może zainspiruje ludzi przy planowaniu własnych wieczorów z grą.

Zwiastun

Noc gier gra teraz w amerykańskich kinach. Trwa 100 minut i jest oceniany jako R pod względem języka, nawiązań seksualnych i przemocy.

Daj nam znać, co myślisz o filmie w komentarzach!