Ochroniarz Hitmana to zły Deadpool

Ochroniarz Hitmana Ryan Reynolds może zagrać kolejną złośliwą rolę bohatera w komedii akcji, ale zamiast widzieć, jak tworzy nowy „typ” w następstwie Deadpool, tak naprawdę służy jedynie do zilustrowania tego, jak bardzo mógł pójść jego zmutowany uśpiony cios.

Powodów było wiele Deadpoolbezprecedensowy sukces - był to festiwal ostrego R w czasie, gdy superbohaterowie czuli się homogenicznie, to żartowało z tropów gatunku bez zbytniego skręcania w nieznane, za jego akcją i komedią krył się wyraźny twórczy popęd – ale największym z nich musi być Reynolds samego siebie. Jego wpływ za kulisy jest nie do przecenienia; był siłą napędową projektu, gdy leżał w gruzach X-Men Origins: Wolverine i pchał pomimo niechęci Foxa (całkowicie ujawnił materiał testowy, a przynajmniej w 100% wiedział, kto to zrobił) i poprowadził całkowicie nietypową kampanię wirusową. Między obecnością w mediach społecznościowych a gotowym filmem, on… jest Deadpool, z całkowicie niezrównoważoną wydajnością, która dominuje w filmie i bezpośrednio odpowiada za wszystkie poprzednie punkty sukcesu.

Jeśli jesteśmy szczerzy, Deadpool ma problem z myleniem braku szacunku z wywrotowością, nigdy nie jest tak mądry lub inny, jak mu się wydaje. Jednak to prawie całkowicie nie denerwuje filmu dzięki charyzmie Reynoldsa. Kiedyś był to ładny chłopak Hollywood, to pokazało prawdziwego dziwaka czającego się pod tym rzeźbionym obliczem i możesz się założyć, że już nigdy nie będzie taki sam.

Pierwszy prawdziwy po Deadpoolu wycieczka dla aktora to Ochroniarz Hitmana. Teraz, technicznie rzecz biorąc, film został nakręcony przed najemnikiem z Usta, który trafił do kin, ale jego data rozpoczęcia w listopadzie 2015 r. była wystarczająco blisko, aby wywarł wyraźny wpływ. Rzeczywiście, scenariusz (który krążył po studiach przez kilka lat) został przepisany na dwa tygodnie przed filmowaniem, aby zmienić to, co początkowo było prostym dramatem, w coś zbliżonego do komedii; chcieli jeździć na Wave Wilsona, który miał wkrótce zdobyć szczyt.

Ochroniarz Hitmana jest zbyt ciemny, by być komedią

I chociaż jest kilka świetnych chwil dla Reynolds i sparingpartner (słownie i fizycznie) Samuel L. Jackson, to tak naprawdę nie działa. Najlepszy sposób na opisanie Ochroniarz Hitmana jest filmem o kumplem z lat 80., przeniesionym do współczesności i przesiąkniętym wszystkimi tego nazbyt świadomymi humorami.

Najdziwniejsze w filmie Patricka Hughesa, reklamowanym jako komedia akcji, jest to, jak mroczny jest. Główny wątek obejmuje agenta ochrony potrójnego A Bryce'a Reynoldsa, który musi eskortować snajpera Kincaida Jacksona z Coventry w Anglii gdzie jest przetrzymywany w więzieniu, do Hagi w Holandii, aby mógł zeznawać przeciwko wschodnioeuropejskiemu dyktatorowi Gary'ego Oldmana. Zgadza się, to film o ludobójstwie i małym narodzie próbującym obalić całą zachodnią cywilizację. Zdecydowanie można to nazwać na czasie (chociaż tak naprawdę to tylko kolejna reliktowa fabuła z lat 80.), ale jest też niesamowicie sztywna i raczej nieinspirowana; czarna komedia to nie jest. Nie czytaliśmy skryptu Czarnej Listy, ale wyobraź sobie, że początkowo było trochę więcej werwy.

Niezależnie od tego, masz w tym mnóstwo głupich chwil; Reynolds narzeka na wymioty w swoim samochodzie lub Salma Hayek (grając żonę 18-letniego starszego Jacksona) jako pozbawioną zmysłów, mającą obsesję na punkcie romantyzmu więźniarkę więzienia. Problem w tym, że żadna z postaci nie czuje się zaokrąglona ani zintegrowana z fabułą. Reynolds i Jackson są zabawnymi facetami, więc muszą na zmianę być prostymi – i, co dziwne, Ryan odczuwa to, w momentach czuje się jak Hitman Opiekunka do dziecka - i tak skuteczne jak sceny komediowe, takie jak Bryce, dotyczące jego misji miłosnej i nienawiści z Kincaid, jak romantyczny związek, są rzadkie i niezwiązane z głównym fabuła.

Wszystko sprowadza się do przeszczepiania żartów na niepowiązany, skądinąd poważny scenariusz. Mogą być wystarczająco zabawne, ale nie budują niczego większego ani nie zmieniają opresyjnego tonu głównej fabuły Oldmana. I tutaj naprawdę możemy porównać i przeciwstawić się Deadpool. Ten film mógł być wzorowany na superbohaterach, ale każda scena została napisana z myślą o żartach - pierwszy akt jest całkowicie karkołomny - a więc miał nieustanną energię zabawy, nawet gdy mam do czynienia z sadystami Franciszka. Był to projekt z jasną wizją od podstaw.

Nie możesz po prostu mieć Ryana Reynoldsa w nudnym filmie

Jak już jednak powiedzieliśmy, był to chytry traf ze strony filmowców. Łatwo sobie wyobrazić, że Fox pierwotnie chciał, aby Deadpool był filmem akcji z komediowymi akcentami, a nie komediową komedią akcji; załóżmy, że oczywista charyzma Reynoldsa byłaby w stanie podnieść bardziej standardowy, a tym samym „bezpieczny” scenariusz. Ochroniarz Hitmana pokazuje, jak bardzo jest to błędne. Filmy nie są kompletnymi tłumaczeniami jeden na jednego, ale mają bardzo podobne cele (choć z niewielką zmianą szans finansowych - Ochroniarz kosztował zaledwie 30 milionów dolarów, co widać po konsekwentnie oczywistym CGI), ale niesamowicie różne wyniki.

Dla Reynoldsa stawia to pytanie, czy rzeczywiście będzie w stanie ukończyć przejście do prawdziwego hollywoodzkiego Deadpoola. Zdecydowanie wydawał się zmierzać w tym kierunku, ale nie może wytrzymać w filmach z gorszymi scenariuszami – w przeciwieństwie do Chrisa Pratta, który był w stanie przetrwać przeciętną Świat jurajski oraz Wspaniała siódemka tylko na jego schlubby uroku - umieszcza go w czyśćcu między typowym aktorem a prostym, ładnym chłopcem prowadzącym.

Ale oczywiście nadal ma Deadpool. Łatwo uznać, że przytłaczająco entuzjastyczna reakcja na film jest poważnym przypadkiem przereklamowania - nie ma mowy, żeby musiał być częścią dyskusji o Oscara - ale w świetle Ochroniarz Hitmana zakres cudu, którego dokonał Reynolds, jest jasny; to naprawdę mogła być katastrofa, której wielu się spodziewało. Teraz po prostu Deadpool 2 może udowodnić, że to nie był przypadek.