10 dziwnych rzeczy wyciętych z filmu „Zielona mila” (które były w książkach)

Zielona milajest uważany za jeden z najlepszych filmów wszechczasów. Tom Hanks błyszczy jako Paul Edgecombe, a historia Johna Coffeya jest jedną z najbardziej chwytających za serce opowieści, jakie kiedykolwiek wyprodukowało kino.

Pomimo tego, że jest znany z wielu powieści grozy, ta nie-horrorska historia rozpoczęła się w formie książki Stephena Kinga. To odbiega od jego typowego styl wywołujący strach ale utrzymuje wstrząsającą brutalność z przodu i w centrum. Film jest trudnym zegarkiem, ale wprowadza kilka zmian w stosunku do oryginalnej narracji.

10 Janet nie umiera w filmie

W okrutnym zrządzeniu losu, które tylko Stephen King ma odwagę uwzględnić w swojej pracy, zakończenie historii Paula pokazuje, jak opowiada o śmierci swojej żony, Janet. Nie ze starości, czy jakiejś choroby, ale z brutalnego wypadku autobusowego. Oboje są w drodze na ukończenie szkoły przez córkę, a kiedy Janet umiera w ramionach Paula, widzi ducha Johna, gdy próbuje ją uratować. Nie zostało to uwzględnione w filmie, być może dlatego, że zostaliśmy już zmuszeni do zniesienia jednej z najsmutniejszych scen w historii filmu, a reżyser nie chciał podwoić się w depresji.

9 Śmierć Delacroix jest stonowana

Kiedy Del zostaje zabity w filmowej wersji Zielona mila, z pewnością jest pokręcony i trudny do obejrzenia. Udręka i tortura tej sceny wywołałyby odwrót każdego widza, ale sposób, w jaki ukazano ją w książce, z jakiegoś powodu został pominięty. Być może po prostu ze względu na jego czystą, niezachwianą brutalność.

Stephen King opisuje, jak ciało Del wydzielało silny zapach, zanim wystrzeliło niebieskie płomienie. Wtedy jego głowa dosłownie eksplodowała, a gałki oczne stopiły się, a włosy zaczęły się palić. Zajęło mu dwie minuty bolesnego skręcania, zanim w końcu umarł.

8 Są ustawione w różnych latach

W filmie rok, w którym rozgrywa się historia, to 1935. To zbliża nas do II wojny światowej, ale dalej od pierwszej wojny światowej. Akcja książki toczy się trzy lata wcześniej, w 1932 roku. Nie jest jasne, dlaczego uwzględniono tę zmianę daty, ale prawdopodobnie ma to na celu ułatwienie korzystania z niektórych rodzaj technologii lub odniesienie do jakiegoś wydarzenia, które nie wydarzyło się trzy lata wcześniej, kiedy książka była ustawić. Z powodu tej zmiany daty film kończy się, gdy Paul ma 108 lat, podczas gdy w książce jest on żwawym młodym 104, kiedy się kończy.

7 I różne miejsca

Ponadto akcja książki została osadzona w Gruzji, a film w Luizjanie. Nie jest tak naprawdę jasne, dlaczego ta zmiana miała miejsce, ale znowu jest całkiem prawdopodobne, że ma to coś wspólnego z rokiem, w którym pewne prawa zostały stworzone w różnych miejscach.

Gdyby film pozostał w Gruzji, zmiana roku mogła doprowadzić do przypadkowego pojawienia się jakiegoś błędu ciągłości.

6 Brad Dolan nie istnieje w filmie

Jedną z głównych postaci w książce jest Brad Dolan, sanitariusz w domu opieki Paula, z którego opowiada historię w wieku 104 lat. Dolan rysuje wiele podobieństw do Percy'ego Wetmore'a (co wskazuje Paul), a jego przerażająca natura pojawia się w kilku rozdziałach. W szczególności powstrzymuje Paula przed wizytą u Pana Dzwoneczka, ale jego zazdrość następuje później, kiedy Elaine mówi, że wnuk jest mówcą w Izbie Reprezentantów stanu Georgia i grozi podjęciem działań przeciwko niemu, jeśli tego nie zrobi zatrzymać.

5 W książce nie ma wzmianki o filmie „Top Hat”

Kinematografia Cylinder staje się istotną częścią historii Johna Coffeya w filmie. Pomimo tego, że nie pojawił się w oryginał Stephena Kinga, odgrywa główną rolę w niewinnej charakterystyce Johna Coffeya i dodaje ogromny emocjonalny związek do odpowiedzi Paula wiele lat później. Płacze, gdy ktoś w domu opieki go zakłada, co prowadzi do jego wspomnień i jego historii. Okazuje się również, że był to pierwszy i ostatni film, jaki John Coffey kiedykolwiek oglądał. Bardzo emocjonalny.

4 W filmie nie mamy tylu historii

W filmie nie poznajemy fabuły ani motywacji zbrodni Delacroix czy Bitterbucka. Film zaczyna się już po około trzech godzinach, więc prawdopodobnie sprowadzało się to do problemu z tempem, chociaż ostatecznie sprawia, że ​​​​te postacie są trochę słabo rozwinięte.

Z książki dowiadujemy się, że Delacroix jest człowiekiem wielu zbrodni, w tym gwałtu, morderstwa i podpalenia. Motywacją do morderstwa Bitterbucka była tylko kłótnia o parę butów.

3 Pan Dzwoneczek umiera

Stephen King po prostu nie może przestać zabijać postaci, prawda? Jeśli myślałeś, że film był surowy w traktowaniu swoich bohaterów i bezlitosny w ich upadku, książka przenosi to wszystko na zupełnie nowy poziom. Pomimo życia przez niewiarygodnie przyzwoite 64 lata (dla myszy powinno to być całkowicie niemożliwe), Pan Dzwoneczek w końcu umiera. Zakończenie filmu jest zupełnie inne, a fakt, że Pan Dzwoneczek wciąż nie umarł, stanowi przerażającą perspektywę potencjalnie wiecznego życia dla Paula, który nie ma pojęcia, kiedy umrze.

2 Bliźniacy Detterick byli nadzy w książce

Powód, dla którego John Coffey został skazany na podwójne morderstwo dziecka w Zielona mila jest to, że próbował uratować dwie niewinne dziewczyny przed śmiercią. Oczywiście, nie wyglądało to tak naprawdę dla osoby z zewnątrz, więc sprawy nie potoczyły się po jego myśli. W filmie obie dziewczyny są ubrane. Martwy, ale ubrany. Książka dodaje jeszcze bardziej złowrogą warstwę do ich śmierci, ponieważ znajdują się nago obok Johna, dodając coś jeszcze bardziej przerażającego do jego oskarżenia kryminalnego. Prawdopodobnie postanowiono, że będzie to trochę za dużo dla filmu i zostało wycięte.

1 Jego struktura

Chociaż nie jest to punkt fabularny, główna rzecz, która zmienia się między filmem a książką Zielona mila to sposób, w jaki opowiadana jest jego historia. Jedyne podobieństwo polega na tym, że oba filmy pokazują Paula opowiadającego Elaine swoje życie. W księdze widzimy jednak, jak Paweł napisał swoje pamiętniki, które Elaine miała następnie przeczytać, z różnymi rozdziałami przecinające się sceny, które dzieją się w domu opieki, a niektóre z historii nie pojawiają się w porządek chronologiczny. Film upraszcza rzeczy, przechodząc do współczesności tylko na początku i na końcu, a Paul mówi Elaine wszystko w porządku chronologicznym ustnie, a nie poprzez swoje wspomnienia.

Następny007: Każdy film o Jamesie Bondzie, ranking (wg Rotten Tomatoes)