Superman: Bizarro’s Imperfect Double to największa tragedia DC

Nadczłowiekma ogromną Galerię Łotrów, z wrogami od złego przemysłowca Lexa Luthora po obcego geniusza Brainiaca. Jednym z bardziej tragicznych wrogów Supermana jest jednak stwór znany jako Dziwaczny. Pierwotnie niedoskonały duplikat Superboya, Bizarro posiada umysł, który działa odwrotnie, powodując, że robi coś przeciwnego do wszystkiego, co zrobiłby Superman. Czasami czyni go to złoczyńcą, ale nawet wtedy jest przede wszystkim w błędzie.

W końcu Bizarro stworzył własny świat, który zaludnił jego kopiami Bizarro, Lois Lane, Jimmy Olsenem, a nawet Batmanem. Chociaż mogłoby to wskazywać oryginalny Bizarro być może znalazł jakąś miarę szczęścia, w Superman gwiazd # 7 - od Granta Morrisona i Franka Quitely - Superman odkrywa tragicznego członka ludu Bizarro – niedoskonałego Bizarro znanego jako Zibarro.

W tej historii Superman zostaje wysłany do Bizarro Homeworld Underverse, gdzie jego moce już nie działają (ponieważ nie jest już pod żółtym słońcem). Chociaż większość mieszkańców tego koszmarnego świata jest prawie bezmyślna, przybywa przez jedną aberrację – Bizarro, który informuje go, że jeden na pięć miliardów Bizarro jest „wadliwym” duplikatem, posiadającym samoświadomość, wrażliwość i wysoki stopień inteligencja. Nazywający siebie „Zibarro”, duplikat to blada (ale nie kredowo biała) wersja Supermana, który spędza czas na pisaniu wierszy w tej krainie zamętu.

Daleki od bycia „złym” Supermanem, Zibarro jest przyjazny i odczuwa wielką ulgę, że w końcu ma kogoś inteligentnego, z kim może porozmawiać. Informuje Supermana, że ​​jest niewiarygodnie sam w Bizarro World, ponieważ wszyscy pozostali duplikaty są zbyt przygnębieni, by mógł prowadzić z nim rozmowę. Co gorsza, odkąd Bizarros postrzegają brzydotę i głupotę jako pożądane cechy, Zibarro jest uważany za wyrzutka wśród wszystkich innych duplikatów. Superman jest w stanie oszukać Bizarros w zbudowanie mu statku, który pozwoli mu uciec ze Świata Bizarro, przywłaszczając sobie ich „mówienie wstecz”. Zibarro również pomaga, ale jest zmartwiony odkryciem, że statek może pomieścić tylko jednego, pozostawiając go samego na Bizarro Świat. Chociaż Superman wyjaśnia to, ponieważ szanse na przeżycie są niewielkie nawet dla jednego, Zibarro jest kusiło go, by zająć miejsce Supermana i udać się na Ziemię, gdzie miałby moce pod żółtym słońcem.

Ostatecznie „niedoskonały Bizarro” dokonuje szlachetnego wyboru i pomaga Supermanowi uciec, argumentując, że może być tak samotny na Ziemi, jak w świecie Bizarro. Superman obiecuje się z nim skontaktować, a także powody, dla których Zibarro jest nie aberracja, ale dowód na to, że Bizarros stają się coraz mądrzejsi. Wdzięczny Zibarro dzieli się swoimi pismami z Supermanem, który je chwali i dba o to, by jego poezja została zachowana w Fortecy Samotności dla przyszłych pokoleń. Dopóki Dziwaczny był często używany jako przedmiot ośmieszenia w wielu Nadczłowiek opowieści, niedoskonały, ale dobroduszny duplikant jest również istotą o wielkim patosie, dzięki swojej niezdolności do dopasowania się do „normalnego” społeczeństwa. Wprowadzając Zibarro, patos rośnie wykładniczo, gdy czytelnicy konfrontują się z rzeczywistością gdzie inteligentny, przyzwoity człowiek jest skazany na wieczność wśród tępych stworzeń, którymi wszyscy pogardzają jego. Niemniej jednak, Zibarro wytrwale, nie poddając się presji bycia „głupim”, jak reszta jego rasy, i wykazując odwagę, by znaleźć poezję i piękno nawet w swoim piekielnym świecie.

Epicki mech Spider-Mana w kostiumie Avengera w oszałamiającej powłoce

O autorze