5 sposobów na utratę telewizji zrewolucjonizowało (i 5 rzeczy, które zabrała z innych programów)
Zaginiony to jeden z największych seriali telewizyjnych ostatnich dwudziestu lat - mimo dość wątpliwego zakończenia. Przyciągnął miliony fanów na całym świecie dzięki niesamowitej mieszance opowieści opartej na tajemnicach i dramatu opartego na postaciach. W późniejszych porach roku Zaginiony było tak dziwaczne (jak przenoszenie całej wyspy w czasie i przestrzeni za pomocą magicznego koła osła), że każdy musiał dopilnować tego do końca, bez względu na to, jak bardzo zrezygnował z otrzymania jakiejkolwiek satysfakcjonującej odpowiedzi.
Zaginiony zrewolucjonizował wiele aspektów telewizji, ale zapożyczył także wiele elementów z wpływowych programów, które pojawiły się przed nią.
10 Rewolucja: wartości produkcji telewizyjnej
Lost do dziś wygląda spektakularnie, a to w dużej mierze dzięki drogie wartości produkcyjne na wyświetlaczu. Zanim Zaginiony, telewizja była uważana za dość tanie i nieciekawe wizualnie medium. Programy sieciowe były tanie, a nawet prestiżowe seriale na kablu, takie jak Soprano
9 Wzięte od innych: antybohaterowie
Zaginiony był pełen kuszących antybohaterów. Wiele postaci męskich było do pewnego stopnia antybohaterami i Kate Austen była chyba najbardziej moralnie szarą postacią ze wszystkich ze względu na jej skłonność do przemocy, egoizmu i aktów morderstwa z zimną krwią. Nawet prostolinijni bohaterowie, tacy jak Jack i Sayid, mieli pewne moralnie wątpliwe cechy osobowości. Jednak w telewizji nie było to nic nowego. Antybohaterowie istnieją od lat i kiedy Zaginiony premiera w 2004 roku, oba Soprano oraz Drut byli w połowie swoich biegów.
8 Zrewolucjonizowana: narracja oparta na tajemnicach
Podczas gdy niektóre programy telewizyjne zdecydowanie stosowały podejście oparte na tajemnicy, było to Zaginiony to zrewolucjonizowało ją i wprowadziło do szerszego mainstreamu. Nawet do dnia dzisiejszego Zaginiony jest synonimem programów opartych na tajemnicach, a wiele z nich nadal określa się jako „Zaginiony klony". Niestety jest to zarówno błogosławieństwo, jak i przekleństwo. Chociaż jest szanowany za wprowadzanie do telewizji nowego stylu opowiadania historii, rozczarowująca ilość pytań bez odpowiedzi a ostra reakcja krytyków służy jako surowe ostrzeżenie dla przyszłych, kierujących się tajemnicami pisarzy.
7 Zaczerpnięte z innych: Odcinki specyficzne dla postaci
Zaginiony był pokazem zespołowym i chociaż znalazł czas dla wszystkich, każdy odcinek został opowiedziany z perspektywy innej postaci.
Większość historii została przygotowana i napisana na podstawie ich konkretnych doświadczeń, a historia na wyspie była zwykle w pewnym stopniu kształtowana przez konkretna historia retrospekcji na wystawie. Jakkolwiek fajnie było, Zaginiony nie był pierwszym, który to zrobił. Jeszcze raz, Soprano robiłem to od lat, ponieważ każdy odcinek Soprano zazwyczaj skupia się na jednej lub dwóch konkretnych postaciach.
6 Rewolucja: serializacja sieci
Zanim Zaginiony, telewizja sieciowa zawierała zazwyczaj wiele programów odcinkowych. Podczas gdy większość z nich zawierała w pewnym stopniu nadrzędną fabułę, każdy odcinek opowiadał własną, unikalną historię, którą można było cieszyć się własnymi zaletami – nawet bez wcześniejszej wiedzy o serialu. A jeśli fan przegapił odcinek, to nie była wielka sprawa. Zmieniło się to jednak wraz z Zaginiony. Odcinków nie można było cieszyć się w pełnym zakresie bez znajomości nadrzędnej historii, a pominięcie odcinka spowodowało, że fani stracili ważny fragment historii z powodu jego serializacji.
5 Wzięto od innych: ustawienie bezludnej wyspy
Ustawienie bezludnej wyspy Zaginiony był z pewnością wyjątkowy, i pomogło to, że serial został nakręcony na Hawajach. Jednak na pewno nie był to pierwszy koncert, który odbył się na bezludnej wyspie. Być może najbardziej znanym przykładem jest Wyspa Gilligana, który działał czterdzieści lat wcześniej w latach 1964-1967. A w tym czasie Niedobitek cieszył się ogromną popularnością. W rzeczywistości, Lloyd Braun pierwotnie rozbił Zaginiony jako połączenie Niedobitek, Wyrzucać, oraz Wyspa Gilligana.
4 Zrewolucjonizowany: elementy nadprzyrodzone
Podobnie jak opowiadanie historii oparte na tajemnicach, Zaginiony pomogło także zrewolucjonizować koncepcję elementów nadprzyrodzonych w innej, ugruntowanej historii.
Od samego początku było jasne, że coś jest „nie” z wyspą, jak włączenie Rousseau szesnastoletnia transmisja, niedźwiedź polarny i wrzeszczący potwór w lesie (który później zostanie ujawniony) jak Człowiek w czerni/dymny potwór). Wiele z "Zaginiony klony” również „pożyczały” te nadprzyrodzone elementy do swoich własnych historii.
3 Wzięte od innych: serializowane opowiadanie
Dopóki Zaginiony zrewolucjonizował koncepcję serializowanego opowiadania historii w telewizji sieciowej, z pewnością nie był to pierwszy program telewizyjny, który to zrobił. Niektóre programy telewizyjne robiły to już wcześniej, ale te były niezwykle rzadkie i nie były często popularne (być może ze względu na zaangażowanie, którego wymagały). Ale po raz kolejny telewizja kablowa zrewolucjonizowała do tej pory programy w serialach Zaginiony zadebiutował takimi wystawami jak Soprano, Oz, oraz Drut oferując niesamowitą, długą historię.
2 Rewolucja: nielinearne opowiadanie historii
Tak wspaniały i rewolucyjny jak Soprano, Oz i The Wire były, oferowały tradycyjne techniki opowiadania historii. To znaczy początek, środek i koniec z niewielką ilością eksperymentów (minus być może) Sopranosekwencje snów). Zaginiony oferował naprawdę dziwaczną formę opowiadania historii, która była cudownie złożona w najlepszym wydaniu, zawiła i zagmatwana w najgorszym. Czas skacze, „chwieje się czas”, retrospekcje, retrospekcje, flashowanie w bok, nieliniowe, współbieżne opowiadanie – wszystko to było obecne i albo uwielbiano, albo znienawidzono.
1 Wzięte od innych: Zakończenia Cliffhangera
Zaginiony często używali końcówek typu cliffhanger i były one bardzo, bardzo dobre. Podczas gdy serial bawił się bardziej tradycyjnymi, nieklifowymi zakończeniami przez cały pierwszy sezon (i drugi, do w znacznie mniejszym stopniu), skręcił z pełnym pochyleniem w stronę klifów w połowie drugiego sezonu i nigdy nie oglądał się za siebie. Każdy odcinek kończył się jakimś uroczym klifem, który gwarantował utrzymanie publiczności. Jednakże, Zaginiony był daleki od pierwszego programu, w którym zastosowano cliffhangery, ponieważ były one używane od dziesięcioleci, aby zapewnić utrzymanie publiczności i ciągłą oglądalność.
NastępnyPostacie z „Nastoletniego wilka” z najmniej prawdopodobnym przetrwaniem w horrorze
O autorze