Wywiad z Jeffem Tremaine: Brud

Jeffrey James Tremaine to amerykański showrunner, filmowiec i były redaktor magazynu. Jest najściślej związany z Osioł franczyza, zaangażowana od początku powstania pierwszego programu telewizyjnego. Obecnie jest producentem wykonawczym Fabryka fantazji Roba Dyrdka, Śmieszność, Cyrk Nitroi pływanie dla dorosłych Oddział włóczęgów. Jego nowy film Ziemia (2019) to biografia o legendarnym rockowym zespole Motley Crue. Dzisiaj opowiada o swoich doświadczeniach z Jackassem, które pomogły mu zrozumieć szaloną spuściznę Motley Crue.

Screen Rant: W tej chwili muszę zapytać, co takiego było w Motley Crew, że ty, ich wyjątkowa historia, do której tak jakby się przywiązałeś?

Jeff Tremaine: Cóż, to było zabawne, ponieważ kiedy byliśmy, kręciłem Jackass, pierwszy film o Jackassie i to jest kiedy ta książka wyszła i wszyscy byliśmy jak, wszyscy wręczamy ją sobie w stylu „Musisz przeczytać tę książkę. To jest szalone." I nie do końca zdając sobie sprawę, że nasze historie są tak podobne, że jest tyle zabawy i szaleństwa, ale jest też dużo tragedii i jest uzależnienie. Przeszliśmy, przeszłam przez bardzo podobną, po prostu będąc z małą rodziną, szaloną dysfunkcyjną rodziną podobną do tej, dlatego chciałem opowiedzieć tę historię i opowiedzieć ją dobrze. Jakbym nie był superfanem Motley Crue, wiesz, lubiłem Motley Crue. Ale nie byłem super fanem. Powiedziałem, chciałem opowiedzieć tę historię, ponieważ czuję, że przeszedłem przez to i rozumiem, a byłem dzieckiem lat osiemdziesiątych, które chciałem dobrze opowiedzieć tę historię. I nie sprawiać wrażenia parodii i żartu. Wiesz, że.

Screen Rant: To zabawne, że się wychowałeś Osioł bo chciałem zapytać, w jaki sposób to doświadczenie pomogło ci to zrobić?

Jeff Tremaine: Nie wiem, jak bardzo mi to pomogło. Myślę, że sukces Jackassa pomógł mi to zrobić, ponieważ tak. Ale myślę, że przeżyłam to i wiesz, robiąc Jackass, zostałam filmowcem.

Screen Rant: Cóż, mam na myśli, że są między nimi wiele podobieństw, bo… Osioł załoga szalona. Podobnie jak ekipa Motley Crue, oczywiście są szaleni. Ale dlaczego uważasz, że nadszedł właściwy czas, aby zrobić teraz biofotografię Motley Crue?

Jeff Tremaine: Cóż, próbowałem, tak jak teraz to się po prostu stało. Tak jak ja, próbowałem zrobić ten film. Jestem przywiązany do tego filmu od ośmiu lat. I z radością zrobiłbym to osiem lat temu, ale zajęło to tyle czasu, aby tak się stało. A my, wiesz, po prostu opowiadamy prawdziwą historię, która jest w tej książce. Nie staram się patrzeć na to przez żaden inny obiektyw. I stało się to i to.

Screen Rant: Chodzi mi o to, że jedną rzeczą jest to, że nie unikasz sukcesu lub wykroczeń, które naprawdę ma ktoś inny. Mam na myśli to, że jest tam, z przodu i na środku. A teraz rozmawiając z zespołem i rozmawiając z nimi o tym doświadczeniu, jak chciałeś, aby to było jak najbardziej autentyczne, kiedy robiłeś tego rodzaju sceny i tego typu rzeczy?

Jeff Tremaine: Cóż, wydali tę książkę, umieścili tam wszystkie te historie i opowiedzieli to szczerze, mam na myśli otwarte książki. Myślę, że tak, po wydaniu tej książki, myślę, że po prostu uchwyćmy tego ducha, głos i poszczególne głosy w tym. Chciałem to uchwycić. Kiedy czytałem tę książkę, byłem tak magiczny, że każdy facet ma swój własny głos i czasami zaprzeczają sobie nawzajem i swoim opowieściom. I chciałem się upewnić, że ten film będzie tak wyglądał. Więc staraliśmy się tchnąć to w ten film.

Screen Rant: Czy były jakieś historie z tej książki, które chciałeś umieścić w filmie, ale nie do końca się udało?

Jeff Tremaine: To znaczy, tak, jakby nie było, nie zamierzam, nie mogę odgadnąć jednego, nawet jednego konkretnego. Wszystkie te duże są dla mnie w tym filmie, ale była niekończąca się zamęt, który bardzo bym chciał.

Screen Rant: Jasne, jasne, mogę sobie tylko wyobrazić. Jak myślisz, co przyszłe pokolenia mogą odebrać sukcesowi i niektórym wykroczeniom, które popełnili ci faceci?

Jeff Tremaine: Tak. To znaczy, nie sądzę, żeby ci goście byli wzorami do naśladowania, ale myślę, że ich muzyka będzie żyć wiecznie. Tak jak ci mówiłem, nie byłem super fanem wchodzącym w to, ale wiesz, kiedy robisz coś takiego, dostajesz, że musisz słuchać tych piosenek tyle cholernych razy. Masz ich dość, ale ich muzyka, jak rozumiem, będzie stawała się coraz lepsza. Mówię: O tak, już skończyłem. Jestem teraz superfanem. Myślę, że ta muzyka jest ponadczasowa.

Screen Rant: Jeśli miałbyś odnosić się lub odnosić się najbardziej do któregokolwiek z facetów Motley Crue, jak myślisz, który z nich woła do ciebie najbardziej?

Jeff Tremaine: Cóż, trudno powiedzieć. Jakbym bardzo lubiła Nikki. Bardzo mi pomógł, zrobił to i po prostu był naprawdę dobrym głosem. Ale Tommy jest jak, kocham Tommy'ego. Jakby czuł się jak jeden z Jackassów, jak najbardziej, jak jeden z Jackassów. Lubię ich wszystkich. Wszyscy byli bardzo pomocni na swój sposób

Screen Rant: Nawet po obejrzeniu tego nie wiedziałem zbyt wiele o Micku i mnie i pomyślałem: O rany, ten facet był utalentowany, prawda?

Jeff Tremaine: Mick też jest świetny. Więc pomogłem, nakręcili film z koncertu w 2015 roku, a ja, zapytali mnie, czy zagram za kulisami, więc zrób dowolne, wszystkie wywiady z zespołem i tego typu rzeczy. Poszedłem więc, spotykałem się z Mickiem i pomyślałem: „Hej, pokażesz nam tylko swoje gitary, na przykład, jak trzymasz to wszystko, kiedy przygotowujesz się do wyjścia na scenę.” I właśnie pokazał nam swoje małe szafki na gitary z boku scena. A potem chwycił jedną z gitar, włączył się i wyszedł na scenę. To jest w Honda Center w Anaheim i właśnie się podłączyłem, a ja po prostu zacząłem wywoływać piosenki, a on po prostu zaczął je riffować. Koleś, to jest po prostu jak w zwolnionym tempie. Jego palce są jak, o mój Boże. O mój Boże, chcę tylko to zobaczyć. To jest fantastyczne.