Zagubieni: Główni bohaterowie, od najgorszego do najlepszego łuku postaci

Zaginiony jest znany głównie ze swoich tajemnic i intryg (nie wspominając o niesławnym zakończeniu). I choć tajemnice z pewnością były urzekające, nie znaczyłyby nic, gdyby nie gwiezdna obsada postaci próbujących wszystko rozgryźć.

Zaginiony zawierał naprawdę spektakularną obsadę postaci (graną przez spektakularną obsadę), a mocne pismo na wystawie zapewniało każdemu silny rozwój postaci. Cóż, głównie wszyscy. Podczas gdy większość postaci otrzymała mocne i znaczące łuki, inne zostały niesprawiedliwie odrzucone, a ich historie boleśnie skrócone. Albo to, albo ich historia poszła w raczej rozczarowującym kierunku.

10 Walt

Historia Walta jest chyba najbardziej rozczarowująca ze wszystkich Zaginiony. Cieszył się dobrym rozwojem postaci przez cały pierwszy sezon, w końcu pokochał i ufał swojemu zrażonemu ojcu, Michaelowi. Sprawy zaczęły się nagrzewać w drugiej połowie sezonu, kiedy sugerowano, że Walt miał jakąś specjalną moc – „moc”, która stała się jeszcze ważniejsza w pierwszej połowie drugiego sezonu. Niestety, z tej historii nie wyszło zbyt wiele i

Walt po prostu zniknął zarówno z wyspy, jak i z serialu.

9 Shannon

Shannon był jednym z najbardziej znienawidzonych postacie przez cały pierwszy sezon. Była rozpieszczona i często bezczelna i rzadko pomagała nikomu poza sobą. Nawet kiedy ona… zrobili pomocy, często tarzała się w użalaniu się nad sobą i odpychała innych swoim negatywnym nastawieniem. Sprawy zaczęły się poprawiać na początku drugiego sezonu i wyglądało na to, że Shannon w końcu zyskał trochę sympatii i rozwoju postaci. A potem została przypadkowo zabita przez Anę Lucię i ta trajektoria zawaliła się.

8 Hurley

Hurley był powszechnie lubianą postacią, ale jeśli jest jeden problem z jego pisaniem, to jego znaczący brak rozwoju postaci. Hurley był często używany jako ulga komediowa, i chociaż otrzymał wyjątkową historię (wraz z jego pechem i jego skojarzeniem z „liczbami”), okazało się to bez znaczenia po zakończeniu serialu. Hurley tak naprawdę nie zmienia się w trakcie całej historii i chociaż powierzono mu rolę obrońcy wyspy, nie zmienił się w żaden znaczący sposób, by na to zasłużyć. Sezon pierwszy Hurley równie dobrze mógł zostać obsadzony jako obrońca wyspy.

7 Claire

W przeciwieństwie do Hurleya, Claire przechodzi kilka znaczących zmian w całej historii. Niestety, niektóre z tych zmian wzbudziły kontrowersje wśród fanów serialu. Wydawało się, że Zaginiony nie wiedziałem, co zrobić z Claire po sezonie drugim lub trzecim, więc dosłownie zniknęła z serialu.

Kiedy wróciła, była złą wersją swojej przeszłości, żyjąc na wyspie jak drugi Rousseau. To był dziwny twórczy kierunek dla serialu i postaci, ale śmiałość należy pochwalić.

6 Locke

Locke miał fantastyczną historię osobistą, ale podobnie jak Hurley, nie zmienił się zbytnio przez cały czas trwania serialu. Pomijając krótki okres w drugim sezonie, kiedy stracił wiarę w wyspę, Locke pozostał mocno oddany wyspie i jej magicznym właściwościom. Z drugiej strony, jego brak zmian jest właśnie sednem. Locke był ślepo oddany wyspie, a to ślepe oddanie ostatecznie doprowadziło do jego śmierci z rąk Bena. Locke'em łatwo manipulować, co sprawiło, że… najsmutniejsza postać w serialu.

5 Desmond

Desmond był ulubieńcem fanów, a jego postać pozostaje jedną z najlepszych w serialu. Desmond rozpoczyna historię jako tchórz, który chce uciec od wszystkiego, co choćby w najmniejszym stopniu zagraża jego szczęściu i osobistemu komfortowi. Pod koniec jest twardym i władczym mężczyzną, który chce zrobić wszystko, aby chronić swoją rodzinę – na przykład prawie pobicie Bena na śmierć po tym, jak Ben wyciągnął broń na Penny. Po drodze przygody Desmonda z podróżami w czasie, które okazały się jednym z najbardziej wyjątkowych aspektów całego spektaklu. Naprawdę nie ma nic złego w Desmond.

4 Ben

Ben Linus jest największym antagonistą serialu (poza Człowiekiem w czerni) i przez pięć sezonów grał do perfekcji megalomańskiego i psychotycznego złoczyńcę. Ben był prawdopodobnie najbardziej samolubną postacią w całym serialu i nie był ponad takimi rzeczami jak morderstwo – a nawet totalne ludobójstwo – aby dostać to, czego chciał.

Jednak Ben jest bardzo upokorzony po spotkaniu Jacoba i powiedzeniu mu, że jest nikim, a to brzemienne w skutki spotkanie znacznie zmienia jego spojrzenie na życie. Nie odkupuje jego działań, ale zapewnia mu wspaniały łuk postaci.

3 Kate

Oprócz może Bena Kate jest najbardziej samolubną postacią w serialu. Przez pierwsze trzy sezony Kate zajmowała się głównie ochroną siebie i robienie tego, na co ma ochotę, co często skutkowało wykluczeniem jej z grupy (fakt, że była uciekinierką, z pewnością nie pomagał). Jednak zaczęło się to zmieniać po tym, jak opuściła wyspę. Kate stała się znacznie bardziej macierzyńska, opiekując się Aaronem i ostatecznie wróciła na wyspę tylko z powodu uratowania Claire. Od samolubnej do bezinteresownej Kate przeszła doskonały łuk charakteru.

2 Jacek

Pomimo Zaginiony będąc pokazem zespołowym, Jack Shepherd jest powszechnie uważany za „bohatera” tej historii. Staje się przywódcą rozbitków (mimo swoich zastrzeżeń) i często przejmuje dowodzenie w obronie rozbitków przed zewnętrznymi zagrożeniami. Pozostaje jednak irytująco uparty i często odmawia rozważenia innych punktów widzenia. Zmienia się to po śmierci Locke'a, gdy Jack zmienia się z Człowieka Nauki w Człowieka Wiary i kieruje zadaniem ochrony wyspy przed Człowiekiem w Czerni.

1 Tracz

Podczas gdy Jack jest „bohaterem” tej historii, wielu fanów uważa Sawyera za największą postać w serialu. Z pewnością cieszy się największym łukiem charakteru. Kiedy Zaginiony zaczyna, Sawyer jest wojowniczym, rasistowskim, samolubnym i brutalnym wyrzutkiem, który robi wszystko, aby drażnić ludzi. Uważa, że ​​zasługuje na karę, a sprawienie, by inni go nienawidzili, jest najlepszym sposobem na jej otrzymanie. Jednak Sawyer przechodzi wspaniały łuk postaci przez pierwsze pięć sezonów, a sezon piąty poświęcony jest głównie jego silnemu przywództwu i heroicznym działaniom jako LaFleur.

NastępnyKażda para Ricka i Morty'ego w rankingu

O autorze