Recenzja finału Timeless Series
NBC Ponadczasowy jest czymś w rodzaju pechowej duszy: lubiany na tyle, by uzasadnić szaloną kampanię w mediach społecznościowych Save Our Show, ale nie na tyle popularny, że ta sama mniejszość wokalna wyprodukowała taką samą oglądalność, jakiej potrzeba, aby powstrzymać program od dostać siekierę po raz drugi.
To tak, jakby wielu ludziom podobał się pomysł Ponadczasowy, w koncepcji i cieszyło się, że po prostu jest w pobliżu, ale nie mogli zawracać sobie głowy dostrajaniem (dla obu sezonów), nawet po tym, jak został wyprodukowany jasne, że pomimo mało prawdopodobnego nieodwołania programu, ponownie znalazł się w bańce i grozi mu odcięcie od pawia sieć. Lekcja z tego jest taka, że podwójne niebezpieczeństwo jest bardzo ważne w świecie telewizji i że, mimo że sieci pozornie zwracają uwagę szczególnie głośnym kontyngentom na Twitterze i w innych miejscach, taki wylew poparcia niekoniecznie gwarantuje zdrowe oglądanie publiczność. Obwiniaj szczyt TV, obwiniaj łatwość, z jaką ludzie mogą zostać zwolnieni z dosłownie wszystkiego w mediach społecznościowych, ale z
Jako finał serialu „Cud Bożego Narodzenia” ma zbyt wiele na swoim talerzu. To nie wina autorów serii, jak pisali finał sezonu 2 jako ogromny klif, który ma doprowadzić do trzeciego sezonu, w którym Clockblockers spróbuje uratować upadłego towarzysza Rufusa (Malcolm Barrett), nadal udaremniać złe tajne stowarzyszenie znany jako Rittenhouse i rozprawić się z oczekującym dzieckiem Wyatta (Matt Lanter) i Jessiki (Tonya Glanz), jednocześnie zadowalając spedytorów desperacko pragnących zobaczyć go i Lucy (Abigail Spencer) razem na zawsze. Aha, i skoro już przy tym są, byłoby miło, gdyby scenarzyści znaleźli sposób na przywrócenie do życia siostry Lucy, Amy, ponieważ została z niej wymazana podczas premiery serialu.
Byłoby wyzwaniem dla każdej serii, aby wziąć tak wiele wątków fabularnych i wątków fabularnych i stworzyć całkowicie satysfakcjonujące zakończenie serialu w ciągu dwóch godzin (lub około 85 minut, bez reklam). I chociaż Ponadczasowy jest z pewnością grą, aby spróbować, po prostu nie ma wystarczająco dużo czasu (ugh), aby zapewnić całkowicie satysfakcjonujące zakończenie. Na szczęście jednak, ponieważ jest to bezwstydnie banalny program, który często też jest rzuca się w oczy w swoich próbach zadowolenia odbiorców i powiedzenia czegoś, co sprawi, że będą kibicować w tym samym czasie, PonadczasowyFinał serii nie jest całkowicie cofnięty przez szalejące wycinanie tak wielu narracyjnych zakątków.
„The Miracle of Christmas” jest tak przesłodzony, jak sugeruje tytuł (choć tytuł jest w rzeczywistości w nawiązaniem do wydarzenia historycznego), dosypując jak najwięcej sentymentalnej świątecznej atmosfery, a jednocześnie przebijanie się przez ogromną listę rzeczy do zrobienia z niezwykłą, niemal lekkomyślną szybkością. Gdyby serial miał pełny trzeci sezon, w którym mógłby zająć się pilnymi wątkami w odpowiednim czasie, powrót Rufusa i, w konsekwencji, śmierć Jessiki nie byłyby tak pospieszne. Tak się jednak składa, że finał niemal szorstko przywraca Rufusa z powrotem, jednocześnie dając Jessice odrobinę pamiętnego pożegnania. Gwałtowna śmierć Jessiki z rąk Garcii Flynna (Goran Visnjic) — po tym, jak daje mu szansę na zdobycie pieniędzy — jest początkiem kilku skrótów (z konieczności) w finale. To, co prawdopodobnie byłoby wieloodcinkowym wątkiem dotyczącym uczuć Wyatta do jego dawnej miłości, kobieta, która twierdzi, że nosi jego dziecko, zostaje skrócona do kilku linijek dialogu i walki sekwencja. Aby widz nie był zaniepokojony, że Garcia zamordował ciężarną kobietę, wyjaśniono, jak to jest. ten cały wątek fabularny był kolejnym wymysłem wymyślonym przez gang Rittenhouse'a.
Z drugiej strony powrót Rufusa wydaje się odpowiednio triumfalny, choć znowu prawdopodobnie byłby bardziej pamiętny czy publiczność była zmuszona czekać jeden lub dwa odcinki, zamiast dziesięciu minut, aż postać zrobi swój wielki? ponowne wejście. Mimo to, kredyt dla Ponadczasowypisarzy, którzy wymyślili sprytny zwrot akcji, w którym śmierć Jessiki ułatwiła powrót Rufusa.
Ale jako Lucy, Wyatt, Jiya (Claudia Doumit) i ostatecznie Rufus udają się do południowej Kalifornii, aby poznać inspirację dla Zorro, a potem do Korei Północnej w Wigilię na ewakuację Hungnam – lub „Cud Świąt Bożego Narodzenia” – jest po prostu zbyt wielu znajomy, rodzinny Ponadczasowy opowiadanie historii bije rywalizację ze sobą o najważniejsze wydarzenia – zwłaszcza te związane z finałem – aby czuć się tak ważne, jak powinny. Ofiara Garcii, zabójstwo Emmy (Annie Wershching), a nawet ponowne pojawienie się Benjamina Cahilla (John Getz) — który potwierdza, że Rittenhouse rzeczywiście jest skończony — wylądować płasko i niedbale pośród pośpiechu, aby związać tyle luźnych nici, ile możliwy.
Spośród wszystkich luźnych nitek najbardziej niezadowalająco wisi ta z siostrą Lucy, Amy. Wątek fabularny, który był głównym czynnikiem motywującym od czasu premiery serialu, zostaje zlekceważony jako zbyt niebezpieczny dla Lucy i Wyatta, aby mogli spróbować naprawić. Chociaż scenarzyści wymyślają wystarczająco rozsądną wymówkę, by Amy pozostała nieistniejącym rodzeństwem, o którym tylko Lucy pamięta, emocjonalnie decyzja nie jest do końca śledzona. Nadrobić to, Ponadczasowy oferuje mdlącą kodę, która przeskakuje o pięć lat do przodu, odsłaniając córki Lucy i Wyatta — Amy i Flynn — a także sukces Rufusa i Jiyi w świecie technologii.
Choć wyraźnie pospiesznie skonstruowany i czasami bardziej niż trochę mdły, „Cud Bożego Narodzenia” wykonuje swoją pracę, jeśli chodzi o rozwiązywanie obaw nadrzędnych Ponadczasowy narracji, a jednocześnie ma na celu przede wszystkim zadowolenie fanów, którzy utknęli w programie podczas różnych odwołań i wznowień. Prawdopodobnie nie jest to koniec, którego większość chciałaby zobaczyć, ale biorąc pod uwagę okoliczności, jest to odpowiedni wysiłek.
Film TikTok ujawnia zabawny błąd związany z produkcją sezonu 3 TY
O autorze