Recenzja „Kropla”

The Drop jest ostatecznie solidnym utworem nastrojowym, z mocnymi występami, które pomagają wynieść go ponad pochodne elementy fabuły.

Kropla obraca się wokół Boba Saginowskiego (Tom Hardy), łagodnego barmana, który pracuje u swojego kuzyna Marva (James bar Gandolfini), który jest jednym z wielu barów na Brooklynie, które służą jako „miejsca zrzutu” dla lokalnych przestępców gotówka przez. Pewnej nocy, idąc z pracy do domu, Bob odkrywa maltretowanego szczeniaka pitbulla w koszu na śmieci i z pomocą mieszkającej w pobliżu kobiety o imieniu Nadia (Noomi Rapace) postanawia zaopiekować się psem.

Niedługo później bar Marva zostaje okradziony, a on i Bob zostają pociągnięci do odpowiedzialności przez bar prawda właściciele - grupa czeczeńskich gangsterów - za odzyskanie skradzionych pieniędzy. Oprócz tego Bob musi odeprzeć niechcianą uwagę detektywa (John Ortiz), który wykorzystuje napad jako wymówkę do rozpoczęcia kopania głębiej w przeszłość Boba i jego sąsiedztwa, a także w zainteresowanie byłego i groźnego właściciela jego nowo nabytego psa (Matthias Schoenaertsa).

Kropla opiera się na opowiadaniu „Animal Rescue” autora/scenarzysty Dennisa Lehane’a (tajemnicza rzeka, Odszedł Kochanie Odszedł), który również przekształcił swój materiał źródłowy w pełnometrażowy scenariusz do wersji kinowej. W związku z tym film kończy się na podobnym obszarze tematycznym, co poprzednie projekty Lehane (dotykając pokrewnych kwestie moralne, kwestie religijne itp.), jednak istnieje wystarczająco dużo subtelnych różnic w egzekucji, aby: wyróżnić Kropla z podobnych niedawnych dramatów kryminalnych.

Projekty Lehane często przyciągają najlepszych w reżyserowaniu talentów i Kropla nie jest wyjątkiem, z belgijskim filmowcem Michaëlem R. Roskam (nominowany do Oscara obcojęzyczny dramat kryminalny) Byczek) służąc na czele. Tutaj Roskam zapewnia powolny romans, który przedkłada nastrój i rozwój postaci nad akcję, tworząc dramat, który tonalnie przypomina zniechęcony klimat kina lat 70. (pomyśl o filmach reżyserów Martina Scorsese i Sidneya Lumeta, które zostały wydane w tym czasie dekada). W związku z tym widzowie, których intryguje Kropla Należy pamiętać: jest to film kryminalny, który jest znacznie bardziej dramatyczny niż thriller.

Podejście Roskam wykorzystuje prostszą wizualną symbolikę zamiast stylistycznych zawijasów, a także ciche opowiadanie historii ponad melodramatyczne rozwinięcia fabuły - pozwalając momentom intensywnej lub nagłej przemocy na zapakowanie jeszcze silniejszego emocjonalnego ciosu to. W połączeniu z mocno skonstruowanym scenariuszem Lehane, który nigdy nie meandruje ani nie zawiera scen, które nie są konieczne z postawa budowania postaci, reżyseria Roskam pozwala filmowi działać jako efektowna opowieść kryminalna z przyzwoitym morałem rdzeń. The Drop jest ostatecznie solidnym utworem nastrojowym, z mocnymi występami, które pomagają wynieść go ponad pochodne elementy fabuły.

Hardy gra jeszcze raz znakomicie jako Bob, przedstawiając portret mężczyzny, który wydaje się miły i samotny na powierzchni, ale często pozostawia poczucie, że coś mrocznego i niebezpiecznego bulgocze na powierzchni wewnątrz. Z pewnością jest psychologicznie skomplikowanym protagonistą, a użycie przez Roskam prostych wizualnych wskazówek tylko jeszcze bardziej wzmacnia to niespokojne poczucie, że Bob może, za jednym zamachem, stać się kimś. bardzo inny niż łagodny mężczyzna, który ratuje ranne szczenięta.

Gandolfini, w swojej ostatniej roli filmowej, jest jak zawsze fascynujący, grając kuzyna Marva in Kropla; początkowo postać wydaje się być kolejną wariacją na temat słynnego zmarłego aktora soprany persona, ale im więcej się ujawnia, jakiego rodzaju osoby Marv naprawdę jest, Gandolfini nadal dodaje więcej wrażliwości i niuansów do swojego występu. To samo dotyczy Matthiasa Schoenaertsa (który również pracował nad Byczek z Roskamem) jako Eric Deeds, człowiek, który jest wyraźnie niestabilny i niebezpieczny – jednak dzięki sposobowi, w jaki Schoenaerts gra tę postać, często trudno jest dokładnie określić, co uprzejmy zagrożenia, jakie przedstawia Eric (co czyni go tym bardziej interesującym do obejrzenia w filmie).

Rapace as Nadia to kolejne mocne ogniwo w łańcuchu spektakli oferowanych przez Kropla; jej portret osoby, która jest miła i troskliwa, ale wyraźnie ma burzliwą przeszłość, jest przekonujący i poruszający, mimo że bohaterka nie ma w filmie zbyt wielkiego łuku. Jan Ortiz (Poradnik dotyczący srebrnych podszewek), jako detektyw Torres, również pozostaje dość statyczny przez cały czas trwania filmu, ale Ortiz wykonuje dobrą robotę – grając uliczny, ale nachalny, archetyp gliniarza - a pod koniec dnia postać dobrze spełnia swoje zadanie w nadrzędnej narracji wystarczająco.

Kropla, ogólnie rzecz biorąc, jest kolejnym wspaniałym dodatkiem do rosnącej kolekcji dramatów kryminalnych, które powstały w oparciu o literaturę Dennisa Lehane'a. Jego największym mankamentem jest, mówiąc po prostu, to, że nie przełamuje on wiele nowych terminów gatunku, a może trochę zbyt kontemplacyjny i zorientowany na postać dla wielu kinomanów (co oznacza, że ​​po prostu uzna to za nudne). Jeśli jednak powolny, dobrze zagrany i nastrojowy dramat dla dorosłych brzmi jak twoja filiżanka herbaty, możesz chcieć spojrzeć na to.

ZWIASTUN

Kropla gra teraz w amerykańskich kinach. Trwa 106 minut i jest oceniany jako R za silną przemoc i wszechobecny język.

Nasza ocena:

3,5 na 5 (bardzo dobrze)

90-dniowy narzeczony: Syngin patrzy na inną gwiazdę po „szalonym” splicie Tania