Wywiad: Lenny Kravitz o Cinie i „Igrzyskach śmierci”

Kiedy Lenny Kravitz pojawił się w Lee Daniels Cenny gdy współczująca i zrównoważona Nurse John, zarówno fani filmu, jak i muzyki, byli zaskoczeni. Piosenkarz / autor tekstów wykonał w filmie ugruntowany, przekonujący występ, więc kiedy ogłoszono, że miał został obsadzony jako Cinna, równie serdeczny, podprogowy rewolucyjny artysta couture w adaptacji reżysera Gary'ego Rossa z Igrzyska Śmierci wydawało się, że idealnie pasuje.

W filmie Cinna jest stylistką przydzieloną Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence), młodej kobiecej „hołdzie” z Dystrykt 12, który został wybrany do walki na śmierć wraz z 23 innymi nastolatkami w corocznym egzekwowaniu przez rząd Głodowe Igrzyska. 75-letnie gry istnieją jako przypomnienie dawnej próby buntu przeciwko totalitaryzmowi reżim, który rządzi wyimaginowanym narodem Panem i ostrzega, aby nigdy więcej nie testować zakresu kapitolu moc.

Cinna jest odpowiedzialna za ubieranie Katniss, aby zrobiła wrażenie na mieszkańcach Kapitolu w nadziei, że ci z środki będą "sponsorować" ją w grach - tj. zapewnią bardzo potrzebną żywność, wodę, lekarstwa i broń, aby zwiększyć jej szanse na przetrwanie. Niedawno mieliśmy okazję porozmawiać z Kravitzem o jego przejściu na arenę aktorską i pracy nad projektem, który przemyca metaforyczne brokuły do ​​młodzieży świata.

SR: Muszę Ci powiedzieć, że słucham Twojej muzyki od dziecka, a potem Cenny wyszedł, zobaczyłem film i napisy końcowe. Byłem zszokowany, widząc twoje imię. Nie rozpoznałem cię.

Lenny Kravitz: „Ludzie zawsze mi to mówią. Widziałem potem Quentina Tarantino na rozdaniu nagród i był jak „człowiek, oglądałem ten „cenny” film”, a on jest jak animowany i on jest jak „Obserwuję tę postać i myślę, wiem, kim są wszyscy bracia w mieście”, on jest jak „kto to do diabła jest?” A ja jestem jak „Czy naprawdę wyglądam tak inaczej?” patrzę na to i idzie dobrze, przytyłam kilka kilogramów żeby trochę pogrubić, miałam kozią bródkę której nie mam normalnie. Miałam na sobie czapkę. Ale czy wyglądałem tak inaczej? Ale ludzie nie wiedzieli, że to ja. Myślę, że to też nie spodziewali się, że to będę ja. Wiesz, jak to jest, możesz być w innym kraju i widzisz przyjaciela z LA, widzisz go w Pradze i to, „Och”. Zajmuje to sekundę, ponieważ nie są w odpowiednim miejscu. Myślę, że tak też było. Ludzie po prostu się tego nie spodziewali. – To nie Lenny Kravitz. Nie jest aktorem. Może i wygląda trochę jak on, ale to nie on, kto to jest? Nie wiem. Ale myślałem, że to komplement”.

SR: To ogromny komplement. Myślę, że to zasługa twojej zasługi, ponieważ wygląd – jak wspomniałeś, był trochę inny, nie miałeś swojego zwykłego wyglądu – ale nie był tak inny. Myślę, że to dlatego, że naprawdę zniknęłaś w tej postaci. Po prostu czułem się, jakbym obserwował tego faceta.

 LK: „Cóż, to jedyny powód, dla którego tu jestem, ponieważ Gary to widział i dlatego mnie zatrudnił”.

SR: Cóż, są podobnymi postaciami w tym sensie, że są opiekunami i są bardzo mili.

LK: „Cóż, pierwszą rzeczą, jaką powiedział Gary, było to, że myślę, że siostra John i Cinna mają podobne cechy, chociaż są zupełnie innymi postaciami. Oboje są bardzo opiekuńczy i mili, cisi, ale skuteczni”.

Więc kiedy pracowałeś nad Cinna, jak rozwijałeś postać z Rossem? Czy stworzyliście historię? Czy pracujesz w ten sposób, czy nadal odkrywasz swój proces jako aktor?

LK: „To znaczy, że o tym myślałem. Wiesz, że nie zaszliśmy zbyt głęboko. Naprawdę, większość z nich miała miejsce na planie każdego dnia przed sceną. Więc to jest scena, to się dzieje. I myślałem, że mam już dobre wyczucie, kim był Cinna. To ten facet, który pracuje dla Kapitolu, ale wiesz, tak naprawdę nie kupuje tego, ale musi zrobić to, co ma zrobić w ramach systemu. I spotyka tę dziewczynę, która tak naprawdę coś w niej dostrzega. Ona jest słabsza, ma być ostatnią osobą, która może wygrać, a on podziwia jej odwagę za zajęcie miejsca jej siostry. Od dnia, w którym ona wchodzi, ma dla niej serce. I jest tylko tak daleko, że może się posunąć, ale kręci swój tyłek i tworzy dla niej najlepsze kawałki, aby pomóc jej wykuć to wrażenie. Ponieważ wiele wygranych w grze polega na byciu lubianym”.

Czy możesz odnieść się do tej postaci w tym sensie, że jest artystą, a ty jesteś artystą, który komunikuje się za pośrednictwem twojego medium? Ponieważ Cinna jest fascynującą postacią, ponieważ naprawdę opowiada historię za pomocą kostiumów, które tworzy.

LK: „Tak. Oczywiscie oczywiscie. A także ludzie próbujący kontrolować twój artyzm. Ponieważ jest artystą i świetnym projektantem, ale pracuje pod rządami. Prawie tak, jak muzycy pracowali pod rządami królów, niezależnie od tego, czy byłeś Mozartem, czy kimkolwiek, byli nadworni kompozytorzy i ludzie, którzy pisali dla króla, i król powiedział „wiesz, nie możesz włożyć tej notatki, ponieważ to zła nuta lub cokolwiek”. Więc tak, chociaż mam twórczą kontrolę w mojej muzyce i zawsze mieć. To była pierwsza rzecz, kiedy podpisałem kontrakt, muszę mieć kontrolę nad kreatywnością i mam to. Wielu muzyków tego nie ma. Ale wiem, jak to jest, gdy ludzie chcą to kontrolować, dzieje się to cały czas, ponieważ dla nich chodzi tylko o pieniądze”.

Jesteś towarem.

LK: „Tak. To tak, jakbyś miał wielki hit, więc chcą, żebyś zrobił to jeszcze raz. Cóż, jest już za późno, to już zostało zrobione i teraz musimy przejść do następnej rzeczy. Lub teraz modą są – no wiesz – elektroniczne gadżety. Cóż, nie przepadam za elektronicznymi gadżetami. Więc wiesz, ludzie zawsze próbują kontrolować”.

Co sprawiło, że w tym czasie chciałeś przejść do aktorstwa?

LK: „Tam zacząłem, kiedy byłem dzieckiem. Moja matka była aktorką teatralną, a potem poszła do telewizji z „The Jeffersons”. Więc dorastałem w teatrze, robiłem sztuki, robiłem telewizję, robiłem reklamy. Zacząłem, gdy miałem około siedmiu lat i zrobiłem swoją pierwszą reklamę. I zrezygnowałem z tego dla muzyki, bo kiedy muzyka mnie ugryzła, to było to, prawda? Ale teraz wraca, bez mojej prośby, zaczęło się od tego, że Lee po prostu podszedł do mnie i powiedział, że chcę z tobą pracować. A teraz to kocham. I to dla mnie dobry czas. Kontrastuje to również z moim życiem muzycznym, które jest całkowicie pobłażliwe. Gram na wszystkich instrumentach, piszę, produkuję, to moja sprawa, wszystko o mnie. Tak jak powinno być. Ale to wcale nie dotyczy mnie. Chodzi o wizję reżysera. Chodzi o charakter. I uwielbiam być w takiej sytuacji, ponieważ zawsze byłem muzykiem o własnej mocy, mojej własnej wizji i przeznaczeniu, a to jest jak „ok, czego chcesz? Jestem tutaj, aby cię zadowolić, jestem tutaj, aby mnie ukształtować” i to takie dobre uczucie.

Twoja córka Zoe pracowała z Jennifer Lawrence naX-Men: pierwsza klasa. Czy oboje myśleliście o współpracy?

LK: To znaczy, oboje jesteśmy starsi niż ten przykład, ale uwielbiam „Paper Moon”. I wiesz, Zoe i ja powiedzieliśmy, że jeśli pojawi się właściwa rzecz, to jest historia córki ojca, która byłaby interesująca, miała przewagę, byłoby fajnie zrobić. Ale byłoby tak tylko wtedy, gdyby pojawiło się coś niesamowitego”.

Z pewnością istnieje wiele franczyz filmowych, które są obecnie atrakcyjne dla młodszego pokolenia, ale jest to jedna z niewielu, które naprawdę mają im coś do powiedzenia.

LK: „Tak. Co moim zdaniem zaskoczyło wiele osób tutaj, które to widziały. Mówią „och, spodziewaliśmy się tego przebojowego, przygodowego filmu akcji science fiction”. Jakby byli zaskoczeni. Gary wykonał niesamowitą robotę. Nawet rozmawiając z nim o odniesieniach, zawsze odwoływał się do rzeczy, które przypominały sztukę wysoką. Praca kamery, oświetlenie, wybór obiektywów i sposób, w jaki namaluje tę rzecz w ruchu. To wszystko było bardzo wyrafinowane. Więc przenosi ten przebój, wielki film do miejsca, w którym dzieci mogą się z nim utożsamić i gdzie ludzie o naprawdę dobrym oku również mogą się z tym utożsamić. I to jest świetna opowieść”.

Czy atrakcyjność tego projektu polegała w szczególności na tym, że komunikuje coś na szerszym poziomie? To nie są tylko filmy z czystej gumy do żucia, tak jak Twoja muzyka niekoniecznie jest tylko muzyką pop.

LK: „Nie, to część muzyki popularnej, ale nigdy nie brzmię tak, jak w radiu. Cokolwiek wyjdzie, jest to coś, co się przebija i jest to trudne, ponieważ nie gram w grę brzmiącą tak, jak wszystko inne brzmi w tamtym czasie.

Tak jak ten film...

LK: "Czy to nie jest taki popowy ruch?"

Prawidłowy. Myślę, że tak nie jest. To znaczy, słuchaj, to będzie bardzo popularne, będzie szalone i prawdopodobnie będzie to w pewnym sensie naprawdę dziwne.

LK: „Ludzie już pojawiają się na moich koncertach na arenie z tabliczkami z napisem Cinna. I tak jak po koncercie podpisuję nie tylko programy z tras koncertowych, ale także książki „Igrzyska śmierci”. To znaczy hej, wspaniale jest być przywiązanym do czegoś takiego. To tylko poprawi to, co robię. To znaczy, przenika do środka. Cinna! Ci fani poważnie podchodzą do swojej historii”.

Oni są. Ale fajną rzeczą w tym projekcie, Igrzyska Śmiercijest to, że to jak podkradanie się do dzieciaka z brokułami.

LK: „Tak, zdecydowanie. Myślę, że tak i myślę, że właśnie dlatego będzie to tak atrakcyjne nie tylko dla dzieci, ale jestem tutaj w LA i jestem widząc przyjaciół, którzy są po czterdziestce, pięćdziesiątce, sześćdziesiątce – mówią „nie możemy się doczekać tego filmu!”. A ja jestem jak 'naprawdę? Nie możesz się doczekać? Wiesz o tym? Ale wszyscy o tym wiedzą. I niezależnie od tego, czy zaczęło się od dzieci, a potem rodzice zaczęli czytać książki, nie wiem, jak to działało, ale dorośli znajdują te wiadomości, tak jak powiedziałeś, znajdują brokuły w środku”.

Igrzyska Śmierci jest teraz w kinach.

Obserwuj mnie na Twitterze @jrothc

90-dniowy narzeczony: Syngin patrzy na inną gwiazdę po „szalonym” splicie Tania